تحقیق تاريخچه عكاسي 💯

دانلود تحقیق تاريخچه عكاسي باکیفیت

🟢 بهترین کیفیت

🟢 ارزان

🟢 دانلود با لینک مستقیم و زیپ نشده

🟢 پشتیبانی 24 ساعته

تحقیق تاريخچه عكاسي

تحقیق-تاريخچه-عكاسيلینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏تاریخچه عکاسی :
‏سالها قبل از اینکه عکاسی اختراع شود اساس کار دوربین عکاسی ‏وجود داشت. یک دانشمند مسلمان به نام ابن هیثم در قرن پنجم هجری / یازدم میلادی ‏وسیله ای را به نام جعبه تاریک در مشاهده کسوف استفاده کرده بود.اتاقک تاریک، عبارت ‏بود از جعبه یا اتاقکی که فقط بر روی‏ ‏ یکی از سطوح آن روزنه ای ریز، وجود داشت. ‏عبور نور از این روزنه باعث میشد که تصویری نسبتا واضح اما به صورت وارونه در سطح ‏مقابل آن تشکیل شود.
‏این وسیله، طی جنگهای صلیبی به اروپا راه یافت. لئوناردو ‏داوینچی نقاش و نابغه قرن شانزدهم، در یادداشتهای خود خواص اتاقک تاریک را شرح داده ‏است. هم چنین وی آن را کامرا آبسکورا (Camera Obscura) ‏و روزنه ریز آن را نیز پین ‏هول (Pine Hole) ‏نامید.
‏این وسیله به شدت مورد توجه نقاشان قرار گرفت و تمامی ‏نقاشان بخصوص نقاشان ایتالیایی قرن شانزدهم از آن برای طراحی دقیق منظره ها و ‏ملاحضه دورنمایی صحیح استفاده می کردند، به این ترتیب که کاغذی را بر روی سطح مقابل ‏روزنه قرار می دادند و تصویر شکل گرفته را ترسیم می کردند.
‏این تصاویر بسیار ‏واقعی و از پرسپکتیو صحیحی برخوردار بود.
‏در حدود سال ‏۱۵۰۵‏ میلادی نیز ژرم کاردان (Jerome Cardan) ‏ریاضی دان ایتالیایی یک عدسی محدب بر روزنه اتاقک تاریک نصب کرد، این کار باعث شد ‏تا تصویر وضوح بیشتری پیدا کند.
‏اما سیاه شدن املاح نقره در ‏اثر تابش نور به وسیله شیمیدان آلمانی ، شولتز(Schulze) ‏وبه طور اتفاقی کشف شد. ‏ماجرا از این قرار بود که روزی وقتی شولتز وارد آزمایشگاه شد، متوجه شد برگ درختی ‏بر روی کاغذی که به نیترات نقره و آهک آغشته بود افتاده، بعد از اینکه برگ را از ‏روی کاغذ برداشت متوجه شد که قسمتی که برگ روی آن بوده مثل سایر بخش های کاغذ سیاه ‏نشده است.
‏این پدیده باعث آغاز فعالیتهای جدیدی برای شناسایی مواد حساس به نور ‏شد.
‏و اینکه در سال ‏۱۸۱۹ ‏سرجان هرشل(Sir John Fedric William Herschel)  ‏انگلیسی محلول ثبوت را کشف کرد. ‏ماده ای که هرشل به عنوان ماده ثابت کننده تصویر معرفی کرد هیپوسولفیت دوسود نام
‏2
‏داشت. کار مهم دیگری که هرشل انجام داد به کاربردن الفاظ منفی (Negative) ‏و مثبت (Positive) ‏درمورد تصاویر بود.
‏تا اینکه سرانجام بین سالهای ‏۱۸۲۲ ‏و ‏۱۸۲۶‏ یک مخترع فرانسوی به نام نیسفور نی یپس (Joseph Nicephore Niepce) ‏توانست اولین عکس دنیا را ثبت کند.
‏وی این عکس را در املاک شخصی خود واقغ در دهکده ای به نام سن ‏لودووارن در چند کیلومتری شالن سورسن تهیه کرد.
‏نی یپس در واقع برای اولین بار ‏مواد حساس را در اتاقک تاریک به کار برد. عکسی که وی تهیه کرد حدود ‏۸‏ ساعت بوسیله ‏خورشید نور دیده بود. وی این روش را هلیوگرافی (Heliography) ‏یا ترسیم بوسیله ‏خورشید نامید.
‏نی یپس در سال ‏۱۸۲۹‏ با ‏یک فرانسوی دیگر به نام لویی ژاک مانده داگر (Louis Jacques Mande Daguerre) ‏آشنا ‏شد. اگر نقاش مرفه و صاحب گالری در پاریس بود و ضمنا تجربه های با ارزشی نیز در ‏زمینه عدسیها و جعبه تاریک داشت.
‏پس از مرگ نی ئپس ، داگر کار وی را ادامه داد و ‏او پس از چند سال روشی را ابداع کرد که آن را (داگرئوتیپ) نامید.
‏3
‏داگر و نی ‏پپس:
‏سالها بعد کلمه فتوگرافی که ‏بوسیله سرجان هرشل و از ترکیب دو کلمه یونانی فتوس (Photo) ‏به معنی نور و گرافوس (graphein) ‏به معنای رسم کردن ابداع شده بود جای آن را گرفت.
‏در آن زمان عکاسی برای ‏مردم سحر و جادو تلقی می شد تا جایی که تصاویر به دست آمده را آینه حافظه دار ‏نامیده بودند.
‏در سال 1838 شیمیدان انگلیسی ‏به نام ویلیام هنری فوکس تالبوت (William Henry Fox Talbot) ‏با تهیه تصویر نگاتیو ‏در ابعاد کوچکتر ، بزرگسازی تصویر و به دست آوردن تصویر پوزتیو یا مثبت دو مرحله ‏اصلی را در ظهور عکس تکمیل کرد.
‏قبل از این عکاسان مجبور ‏بودند سطح حساس را به اندازه شی مورد نظر بسازند. ( فرض کنید اگر قرار بود از یک ‏فیل عکس بگیرند چه دوربینی با چه اندازه ای می خواستند!!)
‏4
‏در آن زمان برای گرفتن ‏عکس مدت و هزینه زیادی صرف میشد .لابراتوارها سیار بودند و حمل و نقل شیشه ها (که ‏عکس ها روی آنها ظهور میشد) بسیار سخت بود.
‏از طرفی سوزه باید در طول زمان گرفته ‏شدن عکس بدون حرکت میماند! که برای سوژه های جاندار مثل انسان از آپولو (وسیله ای ‏برای شکنجه انسان) استفاده میکردند. با اختراع امولسیون تر یا کلودیون این زمان به ‏۲-۳ ‏ثانیه تقلیل یافت. بعدها با اختراع امولسیون ژلاتین دار یا امولسیون خشک توسط ‏ریچارد مادوکس (Richard Maddox) ‏این زمان به ‏۱/۲۵‏ ثانیه کاهش پیدا کرد.
‏و اما اشخاص زیادی برای ‏ارتقاء عکاسی تلاش کردند که یکی از معروفترین این افراد جرج ایستمن (George Eastman) ‏بود که تلاش کرد تا عکاسی را در اختیار همگان قرار دهد وی هم چنین ‏بنیانگذار موسسه کداک است.
 ‏منبع:
Iran Art News

 

دانلود فایل