تحقیق تفسير سوره تكوير ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏ََآيه 1 – 9
‏آيه و ترجمه
‏بِسمِ اللَّهِ ‏الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
‏إِذَا الشمْس كُوِّرَت (1) وَ إِذَا النُّجُومُ ‏انكَدَرَت (2) وَ إِذَا الجِْبَالُ سيرَت (3) وَ إِذَا الْعِشارُ عُطلَت (4) وَ ‏إِذَا الْوُحُوش حُشِرَت (5) وَ إِذَا الْبِحَارُ سجِّرَت (6) وَ إِذَا النُّفُوس ‏زُوِّجَت (7) وَ إِذَا الْمَوْءُدَةُ سئلَت (8) بِأَى ذَنبٍ قُتِلَت (9)
‏تفسير نمونه جلد 26 صفحه 170
  ‏ترجمه :
‏بنام خداوند ‏بخشنده بخشايشگر
1 – ‏در آن هنگام كه خورشيد درهم پيچيده شود.
2 – ‏و در آن ‏هنگام كه ستارگان بى فروغ شوند.
3 – ‏و در آن هنگام كه كوهها بحركت در آيند.
4 – ‏و در آن هنگام كه باارزشترين اموال به دست فراموشى سپرده شود.
5 – ‏و در آن ‏هنگام كه وحوش جمع شوند.
6 – ‏و در آن هنگام كه درياها بر افروخته شوند.
7 – ‏و ‏در آن هنگام كه هر كس با همسان خود قرين گردد.
8 – ‏و در آن هنگام كه از دختران ‏زنده به گور شده سؤ ال شود،
9 – ‏كه به كدامين گناه كشته شدند؟!
 ‏تفسير :
‏آن روز كه طومار كائنات پيچيده شود
‏در ‏آغاز اين سوره چنانكه گفتيم به اشارات كوتاه و هيجان انگيز و تكان دهنده اى از ‏حوادث هولناك پايان اين جهان ، و آغاز رستاخيز بر خورد مى كنيم كه انسان را در ‏عوالم عجيبى سير مى دهد، و مجموعا هشت نشانه از اين نشانه ها را بازگو مى ‏كند.
‏نخست مى فرمايد: ((‏در آن هنگام كه طومار خورشيد درهم ‏پيچيده شود)) (‏اذا الشمس كورت ).
((‏كورت )) ‏از ماده ((‏تكوير)) ‏در اصل به معنى پيچيدن و جمع و جور ‏كردن چيزى است (همچون پيچيدن عمامه بر سر) اين مطلبى است كه از كتب مختلف لغت و ‏تفسير استفاده مى شود، و گاه آن را به ((‏افكندن )) ‏يا ((‏تاريك شدن ))
‏تفسير نمونه جلد 26 صفحه 171
‏چيزى گفته شده ، و به نظر مى رسد كه اين دو معنى نيز باز گشت به ‏همان ريشه اول مى كند.
‏به هر حال منظور در اينجا پيچيده شدن نور خورشيد، و تاريك ‏شدن و جمع شدن حجم آن است .
‏مى دانيم خورشيد در حال حاضر كره اى است فوق العاده ‏داغ و سوزان به اندازه اى كه تمام مواد آن به صورت گاز فشرده اى در آمده و در ‏گرداگردش شعله هاى سوزانى زبانه مى كشد كه صدها هزار كيلومتر ارتفاع آنها است ! و ‏اگر كره زمين در وسط يكى از اين شعله هاى عظيم گرفتار شود در دم خاكستر و تبديل به ‏مشتى گاز مى شود!
‏ولى در پايان اين جهان و در آستانه قيامت اين حرارت فرو مى ‏نشيند، و آن شعله ها جمع مى شود، روشنايى آن به خاموشى مى گرايد، و از حجم آن كاسته ‏مى شود، و اين است معنى ((‏تكوير))
‏و ‏لذا در لسان العرب آمده است ((‏كورت الشمس : جمع ضوءها و لف كما ‏تلف العمامة : معنى تكوير خورشيد اين است كه نور آن جمع و پيچيده مى شود، همانگونه ‏كه عمامه را مى پيچند)).
‏اين حقيقتى است كه در علم و دانش ‏امروز نيز منعكس است و ثابت خورشيد تدريجا رو به تاريكى و خاموشى مى رود.
‏سپس مى ‏افزايد: ((‏و در آن هنگام كه ستارگان بى فروغ گشته و افول ‏كنند)) (‏و اذا النجوم انكدرت ).
((‏انكدرت )) ‏از ماده ((‏انكدار)) ‏به معنى ((‏سقوط ‏كردن و پراكنده شدن )) ‏است ، و از ريشه ((‏كدورت )) ‏به معنى ((‏تيرگى ‏و تاريكى )) ‏است ، و جمع ميان هر دو معنى در آيه مورد بحث ‏امكان پذير است ، چرا كه در آستانه قيامت ستارگان
‏تفسير نمونه جلد 26 صفحه 172
‏هم فروغ و روشنايى خود را از دست مى دهند و هم پراكنده مى شوند و ‏سقوط مى كنند و نظام جهان بالا درهم مى ريزد، همانگونه كه در آيه 2 سوره انفطار ‏آمده و اذا الكواكب انتثرت هنگامى كه ستارگان فرو ريزند و پراكنده شوند و همانگونه ‏كه در آيه 8 سوره مرسلات آمده : و اذا النجوم طمست : ((‏و ‏هنگامى كه ستارگان محو و تاريك شوند))
.
‏در سومين نشانه ‏رستاخيز مى فرمايد: ((‏و در آن هنگام كه كوهها به حركت در ‏آيند)) (‏و اذا الجبال سيرت ).
‏همانگونه كه قبلا نيز اشاره ‏كرده ايم از آيات مختلف قرآن استفاده مى شود كه در آستانه قيامت كوهها مراحل مختلفى ‏را طى مى كنند نخست به حركت در مى آيند، و در آخرين مرحله به غبار پراكنده اى تبديل ‏مى شوند (شرح بيشتر در اين باره را در همين جلد در تفسير آيه 20 سوره نبا مطالعه ‏فرماييد).
‏سپس مى افزايد: ((‏و در آن هنگام كه باارزشترين ‏اموال به دست فراموشى سپرده شود)) (‏و اذا العشار عطلت )
((‏عشار)) ‏جمع ((‏عشراء)) ‏در اصل به معنى شتر ماده باردارى است ‏كه ده ماه بر حمل او گذشته ، و در آستانه آوردن بچه است يعنى چيزى نمى گذرد كه شتر ‏ديگرى از او متولد مى شود، و شير فراوان در پستان او ظاهر مى گردد.
‏در آن روز كه ‏اين آيات نازل گشت چنين شترى باارزشترين اموال عرب محسوب مى شد.
((‏عطلت )) ‏از ماده تعطيل به معنى رها كردن بدون ‏سرپرست و
‏تفسير نمونه جلد 26 صفحه 173
‏چوپان است .
‏منظور اين است شدت هول و وحشت آن روز به قدرى است كه ‏هر انسانى نفيسترين اموال خويش را فراموش مى كند.
‏مرحوم ((‏طبرسى )) ‏در ((‏مجمع ‏البيان )) ‏نقل مى كند كه بعضى ((‏عشار)) ‏را به معنى ((‏ابرها)) ‏گرفته اند، و ((‏عطلت )) ‏به معنى تعطيل شدن ‏باران آنها است ، يعنى در آن روز ابرها در آسمان ظاهر مى شود اما نمى بارد (ممكن ‏است اين ابرها ناشى از گازهاى مختلف يا ابرهاى اتمى و يا توده هاى گرد و غبار حاصل ‏از متلاشى شدن كوهها در آستانه قيامت باشد كه ابرهايى است بدون باران ).
‏ولى ((‏طبرسى )) ‏مى افزايد: ((‏بعضى گفته اند تفسير ((‏عشار)) ‏به ((‏ابرها)) ‏چيزى است ‏كه در لغت عرب شناخته نشده )).
‏اما با توجه به مطلبى كه ((‏طريحى )) ‏در ((‏مجمع ‏البحرين )) ‏آورده كه ((‏عشار)) ‏در اصل به معنى شتران باردار است ، و سپس به هر باردارى ‏گفته شده ‏ممكن است اطلاق آن بر ((‏ابرها))
‏نيز به ‏خاطر آن باشد كه آنها نيز غالبا باردارند، هر چند ابرهايى كه در آستانه قيامت در ‏صفحه آسمان ظاهر مى شود باردار نيست (دقت كنيد).
‏بعضى نيز ((‏عشار)) ‏را به معنى خانه ها يا زمينهاى زراعتى ‏تفسير كرده اند كه در آستانه قيامت تعطيل مى گردد و از ساكنان و زراعت خالى مى ‏شود.
‏ولى تفسير اول از همه معروفتر است .
‏در آيه بعد مى افزايد: ((‏و در آن هنگام كه حيوانات وحشى جمع مى شوند)) (‏و اذا الوحوش حشرت ).
‏همان حيواناتى كه در حال عادى از هم دور بودند، و از ‏يكديگر مى ترسيدند
‏تفسير نمونه جلد 26 صفحه 174
‏و فرار مى كردند، ولى شدت وحشت حوادث هولناك آستانه قيامت آنچنان ‏است كه اينها را گرد هم جمع مى كند، و همه چيز را فراموش ‏‍‏ مى كند، گويى مى خواهند ‏با اين اجتماعشان از شدت ترس و وحشت خود بكاهند.
‏و به تعبير ديگر: وقتى آن صحنه ‏هاى هولناك خصائص ويژه حيوانات وحشى را از آنها مى گيرد با انسانها چه مى ‏كند؟!
‏ولى بسيارى از مفسران معتقدند كه آيه فوق اشاره به ((‏حشر حيوانات وحشى )) ‏در دادگاه قيامت است كه ‏آنها نيز در عالم خود و در حدود آگاهى خويش مسؤ وليتهايى دارند، و اگر ظلم و ستمى ‏به يكديگر كرده باشند در آنجا از آنها قصاص مى شود، و اين آيه را شبيه آيه 38 سوره ‏انعام مى دانند كه مى گويد: و ما من دابة فى الارض و لا طائر يطير بجناحيه الا امم ‏امثالكم ما فرطنا فى الكتاب من شى ء ثم الى ربهم يحشرون : ((‏هيچ جنبنده اى در زمين و هيچ پرنده اى كه با دو بال خود پرواز مى ‏كند وجود ندارد مگر اينكه امتهايى همانند شما هستند، ما چيزى را در اين كتاب ‏فروگذار نكرديم ، سپس همگى به سوى پروردگارشان جمع و محشور مى شوند)).
‏در زمينه حشر و حساب حيوانات بحث مشروحى در ذيل همان آيه در ‏سوره انعام (جلد 5 صفحه 224 تا 227 داشتيم ) ولى آنچه در اينجا مى توان گفت اين است ‏كه با توجه به اينكه آيات مورد بحث از نشانه هاى هولناك پايان دنيا و آغاز آخرت بحث ‏مى كند تفسير اول مناسبتر است .
‏سپس مى افزايد: ((‏و در آن ‏هنگام كه درياها بر افروخته شود!)) (‏و اذا البحار سجرت ).
((‏سجرت )) ‏از ماده ((‏تسجير)) ‏در اصل به معنى بر افروختن و به هيجان ‏آوردن آتش است .
‏تفسير نمونه جلد 26 صفحه 175