تحقیق چكيده‌اي در مورد سورة شوري 16 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 42 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏چكيده‏‌‏اي در مورد سورة شوري:
‏اين سوره پيرامون مسئلة وحي سخن مي‏‌‏گويد كه خود نوعي تكلم از ناحية خداي سبحان با انبياء و رسل او است. همچنان كه مي‏‌‏بينيم در آغاز مي‏‌‏فرمايد ‏«‏كَذالِكَ يُوحي اِلَيْكَ وَ اِليَ‏‌‏الَّذينَ مِنْ قَبْلِكَ اللهُ …‏»‏ و در آخر هم مي‏‌‏فرمايد ‏«‏وَ ما كانَ لِبَشَرٍ اَنْ يُكَلَّمَهُ اللهُ اِلاّ وَحْياَ‏»‏ـ تا آخر سوره و نيز در بين سوره هم چند نوبت سخن از وحي مي‏‌‏آورد؛ يكجا مي‏‌‏فرمايد: ‏«‏وَ كَذالِكَ اَوْحَيْنا اِلَيْكَ قُرْآناً عَرَبِياً …‏»‏ جايي ديگر مي‏‌‏فرمايد: ‏«‏شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الّينِ ما وَصّي بِهِ نُوحاً …‏»‏ و نيز مي‏‌‏فرمايد ‏«‏اَللهُ الَّذي أَنْزَلَ الْكِتابَ بِلْحَقَّ وَ الْميزانَ …‏»‏ و همچنين چند نوبت در سوره سخن از رزق به ميان آورده چون وحي خود رزقي است براي انبياء.
2
‏بنابراين مسئلة وحي موضوعي است كه در اين سوره محور كلام قرار گرفته. و اما مطالب ديگر از قبيل آيات توحيد و صفات مؤمنين و كفار، و سرانجامي كه هر يك از اين دو فريق دارند، و بازگشتشان به خداي سبحان در روز قيامت، از باب ‏«‏الكلام يجّر الكلام= حرف، حرف مي‏‌‏آورد‏»‏ مي‏‌‏باشد، و منظور اولي سوره نيست.
‏اين سوره در مكه نازل شده ـ مگر چند آية آن كه استثناء شده است، و آية ‏«‏وَالَّذينَ استَجابَوا لِرَبِّهمْ‏»‏ تا آخر سه آيه، و يكي هم آية ‏«‏قُلْ لا أسْألُكُمْ عَلَيْهِ أجْراً اِلاَّ الْمَوَدَّهَ في الْقُرْبي‏»‏ تا آخر چهار آيه است
‏«‏حم عسق‏»
‏اين پنج حرف از حروف مقطعه است كه در اوائل چند سوره از سوره‏‌‏هاي قرآن آمده، و اين از مختصات قرآن كريم است و در هيچ كتاب آسماني ديگر ديده نمي‏‌‏شود.
3
‏مفسرين ـ قدماء و متأخرين ـ در تفسير آنها اختلاف كرده‏‌‏اند، و صاحب مجمع‏‌‏البيان، مرحوم طبرسي در تفسير خود يازده قول از آنها در معناي آن نقل كرده.
‏1ـ اين حروف از متشابهات قرآن است كه خداي سبحان علم به آن را به خود اختصاص داده، و در ذيل آية هفتم از سورة آل عمران فرموده ‏«‏تأويل متشابهات را جز خدا كسي نمي‏‌‏داند‏»‏.
‏2ـ هر يك از اين حروف مقطعه نام سوره‏‌‏اي است كه در آغازش قرار دارد.
‏3ـ اين حروف اسمائي هستند براي مجموع قرآن.
‏4ـ مراد از اين حروف اين است كه بر اسماء خداي تعالي دلالت كنند. پس معناي ‏«‏الم‏»‏ ‏«‏أنا الله اعلم‏»‏؛ و معناي ‏«‏المر‏»‏ ‏«‏أنا الله اعلم و أري‏»‏؛ و معناي ‏«‏المص‏»‏ ‏«‏أنا الله اعلم و افضل‏»‏ مي‏‌‏باشد. و در حروف ‏«‏كيعص‏»‏ كاف از ‏«‏كافي‏»‏ و هاء از ‏«‏هادي‏»‏ و ياء از ‏«‏حكيم‏»‏ و عين از
5
‏«‏عليم‏»‏ و صاد از ‏«‏صادق‏»‏ گرفته شده ـ اين مطلب از ابن‏‌‏عباس روايت شده است.
‏و حروفي كه از اسماء خدا گرفته شده طرز گرفته شدنش مختلف است، بعضي از حروف از اول نام خدا گرفته شده ـ مانند كاف كه از ‏«‏كافي‏»‏ است ـ و بعضي از وسط گرفته شده ـ مانند ياء كه از ‏«‏حكيم‏»‏ است ـ و بعضي از آخر گرفته شده ـ مانند ميم كه از ‏«‏اعلم‏»‏ گرفته شده.
‏5ـ اين حروف اسمائي از خداست اما مقطعه و بريده كه اگر از مردم كسي بتواند آنها را آنطور كه بايد تركيب كند به اسم اعظم خدا دست يافته، همانطور كه از تركيب ‏«‏الر‏»‏ و ‏«‏حم‏»‏ و ‏«‏ن‏»‏ ‏«‏الرحمان‏»‏ درست مي‏‌‏شود، و همچنين ساير حروف. چيزي كه هست ما انسانها قادر بر تركيب آن نيستيم. اين معنا از سعيدبن جبير روايت شده.
‏6ـ اين حروف سوگندهايي است كه خداي تعالي خورده، و مثل اينكه خداوند به اين حروف سوگند مي