تحقیق پیدایش بسکتبال

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏پیدایش بسکتبال
‏زادگاه بازی بسکتبال آمریکاست . این بازی در اوایل پاییز سال ۱۸۹۱ ‏میلادی توسط شخصی به نام جیمز نای اسمیت پایه ریزی و ابداع شد . اما ، از ‏قرن‌ها پیش در میان ساکنان نقاط مختلف قاره آمریکا ، به ویژه آمریکای ‏مرکزی و جنوبی انواعی از بازی و مسابقه رایج بوده که کم و بیش به بسکتبال ‏شباهت داشته‌است .
‏سابقه تاریخی‏ ‏: در کشور آرژانتین ، نوعی بازی سنتی و قدیمی در میان گله ‏دارها متداول است که آن را (پاتو) (PATO) ‏می‌نامند . در این بازی ، دو تیم ‏سوار بر اسب در می‌دانی وسیع به تاخت و تاز می‌پردازند و هر تیم کوشش ‏می‌کند توپی را که شش حلقه (مانند دستگیره) بر بدنه آن هست ، با پرتاب ‏کردن و پاس دادن به یاران خودی ، به آن سوی میدان برساند و از حلقه و توری ‏سبدی که در انتهای میدان بر روی ستونی چوبی نصب شده ، عبور دهد . این بازی ‏تا حدی شبیه بسکتبال است اما شباهت بازی پوک تاپوک با ورزش بسکتبال بیش از ‏پیش است . پوک تاپوک ، در میان اقوام متمدن قاره آمریکای جنوبی و مرکزی ‏رواج بسیار داشت به ویژه اقوام مایا و تولتک (در ناحیه مکزیک کنونی) این ‏بازی با توپ و حلقه‌های ثابت در میدانی وسیع انجام می‌شد .
‏تولد بسکتبال
‏جیمز نای اسمیت یک پزشک کانادایی بود که با ایالات متحده آمریکا مهاجرت ‏کرد و تابعیت آن کشور را گرفت . در سال ۱۸۹۱ یعنی زمانی که دکتر نای اسمیت ‏در دانشگاه ورزش اسپرینگ فیلد (واقع در ایالت ماساچوست آمریکا) درس می‌داد ‏، رئیس دانشگاه از او خواست ورزشی ابداع و اختراع کند که دانشجویان ‏بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگی جسمانی خود را ‏برای پرداختن به مسابقات میدانی فوتبال ،هاکی و بیسبال، در فصل بهار و ‏تابستان حفظ کند .
‏دکتر نای اسمیت پس از بررسی رشته‌های موجود ورزشی ، دریافت که ورزش جدید باید :
‏توپ در آن نقش داشته باشد .
‏به صورت گروهی به اجرا در آید .
‏اصل رقابت در آن رعایت شود .
‏و بر مهارت استوار باشد .
‏هیچ گونه خشونتی و برخوردهای سخت بدنی مبتنی نباشد .
‏حاصل این افکار و اندیشه‌ها ورزشی شد به نام بسکتبال که امروزه پس از ‏سپری شدن نزدیک به یک قرن و اندی از اختراع آن ، از پر طرفدارترین و هیجان ‏انگیزترین رشته‌های ورزش بین المللی است . دکتر نای اسمیت در شروع کار دو ‏سبد که مخصوص حمل میوه بود بر دیوار دو طرف سالن ورزش دانشگاه و در ‏ارتفاعی بلندتر از قد یک انسان قد بلند نصب کرد و به دو گروه از ورزشکاران ‏جوان دانشگاه آموزش داد که توپی را دست به دست بدهند و سعی کنند آن را به ‏درون سبد بیندازند . در این حال ، تیم مقابل باید بکوشد که مانع از انجام ‏این کار شود و توپ را هم از چنگ حریف بربایند و تصاحب کند. نخستین ‏مسابقه‌ای که به این ترتیب و به صورتی تجربی ترتیب یافت میان دو تیم ۹ ‏نفره در کالج اسپرینگ فیلد بود و اولین گل تاریخ بسکتبال را هم یکی از ‏بازیکنان به نام «ویلیام چیلس» به سبد انداخت . بعدها شخصی به نام «فرانک ‏ماهان» با توجه به اینکه در زبان انگلیسی سبد را بسکت (BASKET) ‏و توپ را ‏بال (BALL) ‏می‌گویند ، این ورزش را بسکتبال نامید . دکتر نای اسمیت ، برای ‏آنکه بازی بسکتبال خشن نشود ، مقررات دقیقی برای آن به وجود آورد . بعضی ‏از مقررات اولیه بسکتبال چنین بود :
‏بازیکنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربایند .
‏بازیکنی که توپ را در اختیار داشت ، نباید با آن راه برود یا بدود .
‏هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
‏فقط بازیکنانی که توپ را در اختیار نداشتند می‌توانستند به هر طرف بدوند و جا بگیرند .
‏بازیکن توپ به دست باید توپ را به طرف یاران خود پرتاب کند و به آنها برساند .
‏در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار که توپ به درون سبد می‌افتاد ‏باید کسی به کمک نردبان توپ را از سبد بیرون بیاورد . در سال ۱۸۹۲ شخصی به ‏نام «لئو آلن» سبد بسکتبال را که تا آن روز از ترکه چوب یا الیاف بود و به
‏همین دلیل به زودی پاره و فرسوده می‌شد ، از سیم بافت تا استحکام بیشتری ‏داشته باشد . دیری نگذشت که این ورزش جدید طرفداران زیادی در میان ‏دانشجویان دانشگاه اسپرینگ فیلد و دیگر دانشگاه‌ها یافت .دکتر نای اسمیت ‏هم مقررات و قوانین بسکتبال را کامل تر کرد و نسخه‌هایی از آن را به هر ‏دانشگاه یا باشگاهی که علاقمند بود ارسال داشت . این مقررات در سال ۱۸۹۲ ‏میلادی به صورت کتابچه‌ای برای استفاده عموم منتشر شد . کشور کانادا ‏نخستین کشور خارجی بود که ورزش بسکتبال به آن راه یافت . دیگر کشورها هم ‏بتدریج و در سال‌های بعد پذیرای این ورزش جدید شدند‏ ‏: فرانسه در سال ۱۸۹۳ ‏، چین و هندوستان در سال ۱۸۹۴ ، انگلستان در سال ۱۸۹۴ ژاپن در سال ۱۹۰۰ و .. . ‏نخستین مسابقه رسمی بسکتبال در سال ۱۸۹۶ بین دو تیم از دو دانشگاه ‏شیکاگو و آیوا برگزار شد . نتیجه این بازی تاریخی ۱۵ بر ۱۲ به سود تیم ‏دانشگاه شیکاگو بود . در سال ۱۹۳۰ دکتر نای اسمیت کتابی درباره خواص ‏بسکتبال تالیف کرد تا نشان دهد که بازی بسکتبال گرچه بسیار پر تحرک است ‏اما حتی برای سالمندان هم خطری ندارد و آسیبی متوجه اعضای حیاتی بدن (قلب ‏و کلیه) نخواهد شد .
‏پیشرفت بسکتبال بعد از جنگ جهانی اول
‏بعد از ‏جنگ جهانی اول ‏بسکتبال تبدیل به ورزشی رقابت‌آمیز و بزرگ شد. با گذشت زمان مربیان ‏بسکتبال وضعیت مناسبی پیدا کردند و فعالیتشان مؤثر واقع شد. بسکتبال ‏شناخته شد و به ‏اروپا ‏گسترش یافت. در سال ‏۱۹۲۴ ‏نخستین مسابقات جهانی بین تیم‌های بسکتبال ‏فرانسه‏، ‏ایتالیا‏، ‏انگلستان ‏و ‏آمریکا ‏در ‏پاریس ‏برگزار گردید و از سال ‏۱۹۳۲ ‏فدراسیون آماتوری بسکتبال در ‏ژنو ‏با نمایندگی چند کشور تشکیل شد. در مسابقات المپیک ‏۱۹۳۶ ‏برلین ‏برای نخستین بار ۲۳ کشور در مسابقات رسمی بسکتبال شرکت نمودند و آمریکا قهرمان المپیک گردید.
‏تجهیزات مورد نیاز
‏لباس
‏آرون اونز، نمونه‌ای از لباس بازیکنان
‏لباس بازی برای زنان و مردان بلوز بی‌آستین و ‏شلوارک ‏است و نام تیم در جلوی ‏بلوز ‏و شماره‏ٔ‏ بازیکن در پشت و جلوی آن نوشته شده‌است. در بازی‌های بین‌المللی ‏شماره‌های بازیکنان از ۴ تا ۱۵ است. بازیکنان بسکتبال معمولاً از کفش‌های ‏ساقدار استفاده می‌کنند که از ‏مچ ‏پا حفاظت بیشتری می‌کند.
‏تخته
‏تخته‏ٔ‏ ثابت
‏تخته‏ٔ‏ بسکتبال مستطیلی است به طول ۱‏٫‏۸۰ متر و عرض ۱‏٫‏۲۰ متر که موقعیت ‏آن در فضای بالای زمین در دو انتهای میدان است و باید به گونه‌ای قرار ‏گیرد که به اندازه ۱۲۰ سانتی متر با خط انتهای زمین فاصله داشته باشد. ‏ارتفاع تخته از کف سالن بازی ۲/۷۵ متر است .
‏انواع تخته
‏نوعی از تخته‌ها به کمک میله‌هایی آهنی از سقف سالن آویزان می‌شوند که ‏در هنگام عدم نیاز، می‌توان آن‌ها را بالا برد و به سقف سالن متصل کرد. ‏این نوع تخته برقی است. نوعی دیگر از تخته‌ها با میله‌ای به زمین وصل و ‏محکم می‌شوند. در نوعی دیگر، تخته به وسیله‏ٔ‏ پایه‌ای متحرک بر روی زمین ‏قرار می‌گیرد.
‏حلقه
‏حلقه‏ٔ‏ بسکتبال در فاصله‏ٔ‏ ۳۰ سانتی متری قاعده‏ٔ‏ تخته به آن متصل می‌شود. ‏قطر حلقه‏ٔ‏ بسکتبال ۴۵ سانتی متر و ارتفاع توری که به شکل سبد به آن متصل ‏می‌شود ۳۰ سانتی متر است.
‏توپ بسکتبال
‏در دو سال نخست که بازی بسکتبال ابداع شد، توپ فوتبال را برای بازی به ‏کار می‌بردند. اما چون این توپ سبک بود در سال ۱۸۹۴ میلادی اولین توپ ‏مخصوص بسکتبال توسط یک کارخانه دوچرخه سازی تولید شد که اندکی از توپ ‏فوتبال بزرگ تر بود. در سال ۱۹۳۷ نوع دیگری توپ بسکتبال بزرگ تر اما سبک ‏تر به بازار آمد و آنگاه در سال ۱۹۴۹ توپی ساخته شد به همین شکل و اندازه ‏و وزن فعلی که هنوز هم مورد استفاده‌است. توپ بسکتبال بزرگتر از توپ‌های ‏معمولی است و آن را از جنس چرم، لاستیک یا پلاستیک می‌سازند و هنگام ‏استفاده باد می‌کنند. میزان فشار هوای داخل توپ باید به حدی باشد که در ‏صورت رها شدن از ارتفاع ۱‏٫‏۸۰ متر، پس از اصابت به زمین کم تر از ۱‏٫‏۲۰ و ‏بیش تر از ۱‏٫‏۴۰ متر از زمین بلند نشود. محیط یک توپ قانونی بسکتبال پس از ‏باد شدن باید حداقل ۷۵ سانتی متر و حداکثر ۷۸ سانتی متر باشد. ضمن آنکه در ‏این حال وزن توپ نباید کمتر از ۶۰۰ و بیشتر از ۶۵۰ گرم باشد. توپ این ورزش ‏بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین توپ بازی‌های دسته‌جمعی است.
‏قوانین بسکتبال
‏قوانین زمانی
‏بسکتبال در چهار دوره ۱۰ دقیقه‌ای (بین‌المللی) یا ۱۲ دقیقه‌ای (اِن.بی.اِی) انجام می‌شود. زمان استراحت بین ‏دوره ‏اول و دوم و بین دوره سوم و چهارم ۲ دقیقه و بین دوره دوم و سوم (بین دو ‏نیمه) ۱۰ دقیقه‌است. وقت اضافه در بسکتبال ۵ دقیقه می‌باشد. پس از استراحت ‏بین دو نیمه زمین حمله و دفاع دو تیم عوض می‌شود. اصطلاحاً به زمین حریف، ‏زمین حمله و به زمین خودی زمین دفاع گفته می‌شود. زمان‌های گفته شده زمان ‏واقعی بازی است. یعنی زمانی که توپ در جریان نیست وقت بازی متوقف می‌شود. ‏مثلاً زمانی که خطایی رخ داده‌است یا هنگام پرتاب آزاد زمان متوقف می‌شود. ‏به همین دلیل زمان انجام یک بازی کامل بیشتر از مجموع عددی زمان‌های بالا ‏است و معمولاً حدود دو ساعت طول می‌کشد.
‏قانون دبل (Double)
‏دریبل کردن از زمانی شروع می‌شود که بازیکن کنترل توپ را دراختیار ‏گرفته و با انداختن و زدن آن در تماس با زمین دوباره آن را قبل از اینکه ‏به بازیکن دیگری برخورد کند لمس نماید. زمانی دریبل خاتمه می‌پذیرد که با ‏دست آن را گرفته و یا اجازه دهد توپ در دست یا دست‌ها استراحت نماید. ‏زمانیکه توپ با دست ‏دریبل ‏کننده در تماس نیست، تعداد گامهای برداشته محدود نخواهد بود. بازیکن مجاز ‏نیست پس از خاتمه دریبل، برای بار دوم اقدام به دریبل نماید. درصورتی‌که ‏این عمل را انجام دهد مرتکب تخلف «دبل» شده‌است.
‏قانون رانینگ (تراولینگ)
‏بازیکنی که توپ را دراختیار دارد می‌تواند یک پای خود را به هر سمتی که ‏می‌خواهد، یک یا چند مرتبه حرکت دهد. درصورتیکه پای دیگرش که آن را پای «‏پیوت» می‌نامند ثابت باشد. رانینگ حرکتی است که بازیکن صاحب توپ در داخل ‏زمین یک یا دو پای خود را بدون توجه به محدودیت فوق حرکت دهد یا گام‌های ‏او با دریبل‌های بازیکن تناسب نداشته باشد.
‏خطا های حرکت رانینگ
‏دویدن با توپ بدون دریبل بیش از یک گام
‏برداشتن گام اضافه در سه گام ، لی آپ و پاور موو ( Power move )
‏برداشتن گام ریز در سه گام بطوری که قابل تشخیص نباشد
‏کشیده شدن پا روی زمین برای فاصله‏ٔ‏ بیش از 5 سانتی متر در هر حرکت
‏پرش با توپ و برگشت به زمین بدون رها کردن آن . برای مثال بازیکنی که ‏به قصد شوت ، پرش جفت می‌کند اگر به زمین برسد و هنوز توپ را رها نکرده ‏باشد ، رانینگ کرده .
‏اگر بازیکن در اوت ، هنگام پرتاب اوت با توپ حرکت کند .
‏قانون سه ثانیه
‏زمانی که تیمی کنترل توپ را در زمین حمله موقعی که ساعت در جریان باشد، ‏دراختیار دارد، هیچ یک از نفرات آن تیم نمی‌تواند مدت سه ثانیه در منطقه‏ٔ ‏ذوزنقه‏ٔ‏ حریف یا روی خطوط ذوزنقه‏ٔ‏ حریف بماند (بایستد).
‏قانون ۲۴ ثانیه
‏اگر تیمی مالک توپ شده باشد. باید در عرض 24 ثانیه توپ را وارد حلقه ‏حریف بکند یا به طرف حلقه تیم مقابل شوت بزند در زدن شوت توپ باید حتماً ‏به حلقه بخورد تا 24 ثانیه صفر شود اگر توپ به تخته بخورد 24 ثانیه ادامه ‏می یابد و اگر توپ توسط تیم مقابل اوت شود باز هم 24 ثانیه ادامه می یابد. 24 ‏ثانیه موقعی صفر می شود که 1- خطا صورت بگیرد 2- بازیکن تیم مقابل با ‏پا توپ را به اوت بیاندازد. اگر دستگاه 24 ثانیه بوق بزند و توپ از دست ‏بازیکن رها شده و در هوا باشد، اگر گل شود گل قبول می باشد. اگر در هوا با ‏دست بازیکنی لمس شود و گل شود گل مردود می باشد .
‏قانون هشت ثانیه
‏زمانیکه یک تیم توپ را در زمین خودی تحت کنترل می‌گیرد، باید در عرض ۸ ‏ثانیه توپ را به زمین حمله بفرستد. تخطی از این قانون، تخلف «هشت ثانیه» ‏نامیده می‌شود و داور توپ را در اختیار تیم مقابل قرار خواهد داد.
‏قانون 5 ثانیه
1-‏بطور کلی هیچ یک از بازیکنان تیم نمی‌توانند توپ را بیش از ۵ ثانیه ‏نزد خود نگه دارند.( در زمان دریبل این شمارش انجام نمیگیرد ) 2- هر زمانی ‏که بازی با پرتاب توپ از بیرون زمین بخواهد شروع شود بازیکن 5 ثانیه زمان ‏برای شروع در اختیار دارد. 3- برای پرتاب هر پنالتی، بازیکن 5 ثانیه زمان ‏دارد.
‏قانون نیمه (برگشت توپ به زمین دفاعی)