تحقیق بسکتبال 40 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 36 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏بسكتبال «BASKETBALL‏ »
‏ ‏تاريخچه
‏ زادگاه بازي بسكتبال ،‌ آمريكاست . اين بازي در اوايل پاييز سال 1891 ميلادي توسط شخصي به نام جيمز ناي اسميت پايه ريزي و ابداع شد . اما ، از قرن ها پيش در ميان ساكنان نقاط مختلف قاره آمريكا ، به ويژه آمريكاي مركزي و جنوبي انواعي از بازي و مسابقه رايج بوده كه كم و بيش به بسكتبال شباهت داشته است .
‏سابقه تاريخي
‏در كشور آرژانتين ، نوعي بازي سنتي و قديمي در ميان گله دارها متداول است كه آن را ‏((‏پاتو‏))‏ (TATO‏) مي نامند . در اين بازي دو تيم سوار بر اسب در ميداني وسيع به تاخت و تاز مي پردازند و هر تيم كوشش ميكند توپي را كه شش حلقه (مانند دستگيره) بر بدنه آن هست ، با پرتاب كردن و پاس دادن به ياران خودي ، به آن سوي ميدان برساند و از حلقه و توري سبدي كه در انتهاي ميدان بر روي ستوني چوبي نصب شده ، عبور دهد .
‏اين بازي تا حدي شبيه بسكتبال است . اما شباهت بازي پوك تاپوك با ورزش بستكتبال بيش از اين است .
‏پوك تاپوك ، در ميان اقوام متمدن قاره آمريكاي جنوبي و مركزي رواج بسيار داشت و به ويژه اقوام مايا و تولتك (در ناحيه مكزيك كنوني) اين بازي را كه با توپ و حلقه اي ثابت در ميداني وسيع انجام مي شد ، با علاقه و هيجان زيادي برگزار مي كردند .
‏تولد ورزشي به نام بسكتبال
‏جيمز ناي اسميت يك پزشك كانادايي بود كه به ايالات متحد آمريكا مهاجرت كرد و تابعيت آن كشور را گرفت .
‏ در سال 1891 ، يعني زماني كه دكتر ناي اسميت در دانشگاه ورزش اسپرينگ فيلد (واقع در ايالت ماساچوست آمريكا) درس مي داد ، رئيس دانشگاه از او خواست ورزشي ابداع و اختراع كند كه دانشجويان بتوانند در فصل زمستان در سالن به آن بپردازند تا آمادگي جسماني خود را براي پرداختن به مسابقات ميداني فوتبال ، هاكي و بيس بال ، در فصل بهار و تابستان حفظ كنند .
‏دكتر ناي اسميت پس از بررسي رشته هاي موجود ورزشي ، دريافت كه ورزش جديد بايد :
‏توپ صورت گروهي به اجرا در آيد ،
‏اصل رقابت در آن رعايت شود ،
‏و بر مهارت استوار باشد .
‏هيچ خشونتي و برخوردهاي سخت بدني ، مبتني نباشد .
‏حاصل اين افكار و انديشه ها ورزشي شد به نام ((بسكتبال)) كه امروزه پس از سپري شدن نزديك به يك قرن دانشگاه ، و در ارتفاعي بلندتر از قد يك انسان قد بلند نصب نصب كرد و به دو گروه از ورزش كاران جوان دانشگاه آمورش داد كه توپي را دست به دست بدهند و سعي كنند آن را به درون سبد بيندازند . در اين حال تيم مقابل بايد بكوشد كه مانع از انجام اين كار شود و توپ را هم از چنگ حريف بريايند و تصاحب كند .
‏نخستين مسابقه اي كه به اين ترتيب و به صورتي تجربي ترتيب يافت ، ميان دو تيم 9 نفره در كالج اسپرينگ فيلد بود و اولين گل تاريخ بسكتبال را هم يكي از بازيكنان به نام ((ويليام چليس)) به سبد انداخت .
‏بعدها شخصي به نام فرانك ماهان با توجه به انيكه در زبان انگليسي سبد را بسكت ( BASKET‏) و توپ را بال (BALL‏ ) مي گويند ، اين ورزش را ((بسكتبال )9 ناميد . دكتر ناي اسمنيت ، براي انكه بسكتبال خشن نشود ، مقررات دقيقي براي آن به وجود آورد . بعضي از مقررات اوليه بسكتبال چنين بود :
‏بازكنان حق نداشتند توپ را از دست هم بربايند .
‏بازيكني كه توپ را در اختيار داشت ، نبايد با آن راه برود يا بدود .
‏هل دادن و هر نوع خشونت ممنوع بود .
‏بازيكن توپ به دست بايد توپ را به طرف ياران خود پرتاب كند و به آنها برساند .
‏در آغاز ، ته سبد هم بسته بود و هر بار كه توپ به درون سبد مي افتاد ، بايد كسي به كمك نردبان توپ را از سبد بيرون بياورد .
‏در سالب 1892 شخصي به نام ((لئوآلن)) سبد بسكتبال را كه تا آن روز از تركه چوب يا الياف بود و به همين دليل به زودي پاره و فرسوده ميشد ، از سيم بافت تا استحكام بيشتري داشته باشد .
‏ديري نگذشت كه اين ورزش جديد طرفداران زيادي در ميان دانشجويان دانشگاه اسپرينگ فيلد و ديگر دانشگاه ها يافت . دكتر ناي اسميت هم مقررات و قوانين بسكتبال را كامل تر كرد و نسخه هايي از آن را به هر صورت كتابچه اي براي استفاده ي عموم منتشر شد .
‏كشور كانادا نخستين كشور خارجي بود كه ورزش بسكتبال به آن راه يافت .
‏ديگر كشورها هم به تدريج و در سال هاي بعد پذيراي اين ورزش جديد شدند :
‏فرانسه در سال 1893 ، چين و هندوستان در سال 1894 ، انگلستان در سال 1894 ژاپن در سال 1900 ،. . . ،. .
‏نخستين مسابقه ي رسمي بسكتبال در سال 1896 بين دو تيم از دو دانشگاه شيكاگو و آيوا برگزار شد . نتيجه ي اين بازي تاريخي 15 بر 12 به سود تيم دانشگاه شيكاگو بود .
‏در سال 1930 ، دكتر ناي اسميت كتابي در باره خواص بسكتبال تاليف كرد تا نشان دهد كه بازي بسكتبال گرچه بسيار پرتحرك است اما حتي براي سالمندان هم خطري ندارد و آسيبي متوجه اعضاي حياتي بدن (قلب و كليه) نخواهد كرد .
‏«بسكتبال در ايران »
‏ دايره المعارف بريتانيكا ، سال وردو بسكتبال به كشور ما ايران را 1901 ميلادي برابر با 1280 ه . ش نوشته است ، اما آنچه مسلم است اينكه اولين نشانه هاي ورود بسكتبال به ايران در سال هاي 1310 و 1311 ديده شده كه آن هم توسط كاركنان
سفارتخانه هاي خارجي در ايران بوده است .
‏در سال 1314 ، يك مربي ورزش به نام فريدون شريف زاده ورزش بسكتبال را به دانش آموزان دبيرستان البرز (كالج البرز) تهران معرفي و پايه گذاري كرد و كم كم ديگر مربيان ورزش به گسترش و آموزش اين ورزش پرداختند .
‏ در سال 1324 ، در بازي هاي المپيك ايران ميتوان اين نام ها را برشمرد :
كامبيز مخبري ، حسين سرودي ، مسعود ماهتاباني ، نادر كاشاني ، سروش نگهبان ، امير ايلياوي ، مجيد توفيق ، مظفر بني هاشمي .
‏«‏قوانين و مقررات »
‏ ‏بازي بسكتبال يك ورزش گروهي است كه در اكثر نقاط دنيا متداول است . يك زمين قانوني و مناسب براي بسكتبال بايد به طور كامل مسطح و بدون هرگونه مانع و برآمدگي باشد . اين ورزش را نميتوان را در زمين هاي خاكي يا چمن اجرا كرد . بلكه زمين بايد از مواد سفت مانند آسفالت ، سيمان و چوب پوشيده شده باشد .
‏«اندازه زمين »
‏ ميدان هاي بسكتبال همه به يك اندازه نيست . زمين بازي براي خردسالان كوچك تر از زمين بزرگسالان است . مسابقات رسمي در ميدان هايي به شكل مستطيل به طول 26 متر و عرض 14 متر برگزار ميشود كه طول و عرض زمين را ميتوان به نسبت 2 متر در يك متركم و زياد كرد .
‏«خط كشي زمين »
‏زمين بسكتبال به شكل خاصي خط كشي ميشود . خط هاي دور زمين به پهناي 5 سانتي متر است . از مركز زمين و به موازات عرض زمين خطي كشيده ميشود كه زمين باز را به دو قسمت مساوي تقسيم ميكند . در وسط زمين دو دايره متحدالمركز رسم ميكنند به شعاع هاي 90 سانتي متر و 80/1 متر . مركز اين دايره ها كه درست مركز زمين است ، محل آغاز بازي است . در دو طرف زمين ، دو ذوزنقه در زير حلقه ها بر روي زمين ترسيم ميشود كه ارتفاع اني ذوزنقه ها 80/5 متر است .
‏تخته و حلقه پرتاب
‏در سال 1892 بازيكني به نام ((لئوآلن)) سبدي بافته شده از سيم به كاربرد تا ديرتر پاره شود‌، و براي آنكه توپ به هر سو پرتاب نشود و مدت بيشتري در جريان بازي باشد ،
تخته اي هم در پشت سبد قرار دادند .
‏زنبيل و تخته ، به تدريج جاي خود را به حلقه و تور و تخته هاي مخصوص
(از جني شيشه و نايلون محكم شفاف ) داده اند كه امروزه به كار مي روند .
‏تخته بسكتبال ، مستطيلي است به طول 80/1 متر و عرض 20/1 متر كه جاي آن در فضاي بالاي زمين در دوانتهاي ميدان است و بايد به گونه اي قرار گيرد كه به اندازه 120 سانتي متر با خط انتهاي زمين فاصله داشته باشد .