تحقیق تعريف تذهيب 22 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 22 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تعريف تذهيب
‏در فرهنگهاي فارسي تعريف دقيقي از تذهيب وجود ندارد‏ ‏؛ تعريفي که ما را به اصل و منشاء اين هنر رهنمون باشد. در برخي از کتابهاي قديمي و اغلب تذکره ها فقط نامي از نقاشان و مذهبان آمده است که اين‏ ‏،‏ ‏براي دريافت معناي تذهيب کافي نيست. در لغتنامه ها‏ ‏، تذهيب را زرگرفتن و طلا کاري دانسته اند‏ ‏، اما اين ، هم تمام معناي تذهيب نيست. در دايرة‏ ‏المعارفهاي فارسي نيز تعريفهايي از تذهيب آمده است که به شيوه هاي تذهيب‏ ‏، در يک دوره ي خاص از تاريخ‏ ‏، تعلق دارد.
‏به هر حال تذهيب را مي توان مجموعه اي از نقشهاي بديع و زيبا دانست که نقاشان و مذهبان براي هرچه زيباتر کردن کتابهاي مذهبي‏ ‏، علمي‏ ‏، فرهنگي‏ ‏، تاريخي‏ ‏، ديوان اشعار‏ ‏، جُـنگهاي هنري و قطعه هاي زيباي خط به کار مي برند. استادان تذهيب اين مجموعه هاي زيبا را در جاي جاي کتابها به کار مي گيرند تا صفحه هاي زرين ادبيات جاودان و متون مذهبي سرزمين خود را زيبايي ديداري ببخشند. بدين ترتيب است که ‏ ‏کناره ها و اطراف صفحه ها‏ ‏، با طرحهايي از شاخه ها و بندهاي اسليمي‏ ‏، ساقه‏ ‏، گلها و برگهاي ختايي‏ ‏، شاخه هاي اسليمي و گلهاي ختايي و يا بندهاي اسليمي و ختايي و … مزين مي شوند.
 
‏مکتبهاي تذهيب
‏ ‏تذهيب‏ ‏، همچون نقاشي‏ ‏، داراي مکتبها و دوره هاي خاصي است‏ ‏؛ چنانکه مي توان از مکاتب سلجوقي‏ ‏، بخارا‏ ‏، تيموري‏ ‏، صفوي و قاجار و شعب مختلف هر مکتب سخن گفت. براي مثال‏ ‏، در مکتب تيموري ، شعبه هاي شيراز‏ ‏، تبريز‏ ‏، خراسان و … را مي توان تميز داد و در واقع‏ ‏، تفاوت در رنگها‏ ‏، روش قرار گرفتن نقشها در يک صفحه تذهيب و تنظيم نقشها در مکتبهاي مختلف‏ ‏، عامل اين‏ ‏ تفاوت است. براي نمونه‏ ‏، تذهيب در مکتب بخارا به آساني از تذهيب در ديگر مکتبها بازشناخته مي شود. چون‏ ‏، در مکتب بخارا از رنگهاي زنگار‏ ‏، شنگرف‏ ‏، سورنج و سياه استفاده مي شده است‏ ‏؛ در صورتي که در مکتبهاي ديگر‏ ‏، رنگها به اين ترتيب کاربرد نداشته است.
‏مي توان گفت تذهيبهاي دوره هاي مختلف‏ ‏، بيان کننده حالات و روحيات آن دوره ها هستند: تذهيب سده ‏ ‏چهارم ه.ق ساده و بي پيرايه‏ ‏، سده هاي پنجم و ششم ه.ق متين و منسجم
‏ ‏، سده هشتم ه.ق پرشکوه و‏ ‏نيرومند و سده هاي نهم و دهم ه.ق ظريف و تجملي هستند.
‏بررسي آثار تذهيب شده دردوره هاي گذشته‏ ‏، بر تاثير فراوان هنر تذهيب ايران در ديگر کشورها ‏–‏ هند‏ ‏، ترکيه عثماني و کشورهاي عربي- حکايت دارد. هنرمنداني که در اوايل دوره ي صفوي از ايران به هند مهاجرت کردند‏ ‏، بنيانگذار مکتب نقاشي ايران و هند شدند و آثاري بزرگ از خود بر جا گذاردند. آثار به جا مانده از مکتب مغولي هند که در نوع خود بي مانند است ، بر اين واقعيت حکايت دارد که اين مکتب تداوم مکتب نقاشي ايران و هند است.
‏در ترکيه عثماني‏ ‏،‏ ‏هنرمندان مذهّب زياد جلوه نکردند و اگر اين هنر در آن سرزمين رشدي کرد‏ ‏، به خاطر هنرمندان ايرانيي بود که با مهاجرت به ترکيه عثماني‏ ‏، بنيانگذار مکتب هنري در آن ديار شدند. در کشورهاي عربي نيز‏ ‏، به سبب بازگشت هنرمندان ايراني از آن کشورها‏ ‏، هنر تذهيب اوجي نيافت.
‏در واقع‏ ‏، هنر تذهيب ايران در دنيا يگانه است. در اروپا‏ ‏، به نوعي از آذين و آرايش‏ ‏، تذهيب مي گويند و تذهيب ايراني را با آن مقايسه مي کنند‏ ‏؛ اما تذهيب اروپايي با تذهيب به شيوه ايراني‏ ‏، به طور کلي‏ ‏، فرق دارد. آذينهاي تذهيب اروپايي از ساقه ي درختي مانند مو و برگهاي رنگين تشکيل شده است و در کنار آنها
‏ ‏، گاهي پرندگان‏ ‏، حيوانها‏ ‏، صورتهاي مختلف انسان و مناظر طبيعي را مي توان ديد.
‏پيشينه تذهيب
‏پيشينه آذين و تذهيب در هنر کتاب آرايي ايران‏ ‏، به دوره ساساني مي رسد. بعد از نفوذ اسلام در ايران‏ ‏، هنر تذهيب در اختيار حکومتهاي اسلامي و عرب قرار گرفت و‏ ‏«‏ ‏هنر اسلامي‏ ‏»‏ نام يافت. اگر چه زماني اين هنر از بالندگي فرو‏ ‏ماند‏ ‏، اما مجددا پويايي خود را به دست آورد. چنانکه در دوره ي سلجوقي مذهـبان ، آرايش قرآنها‏ ‏، ابراز و ادوات‏ ‏، ظرفها‏ ‏، بافته ها و بناها را پيشه ي خود ساختند و چندي بعد‏ ‏، در دوره تيموري اين هنر به اوج خود رسيد و زيباترين آثار تذهيب شده به وجود آمد.
‏هنرمندان نقاش‏ ‏، صحافان و صنعتگران ، به خواست سلاطين از سراسر ايران فراخوانده شدند و درکتابخانه هاي پايتخت به کار گمارده شدند. بدين ترتيب‏ ‏، آثار ارزشمند و با شکوهي پديد آمد. در دوره ي صفوي‏ ‏، نقاشي‏ ‏، تذهيب و خط درخدمت هنر کتاب آرايي قرار گرفت و آثاري به وجود آمد که زينت بخش موزه هاي ايران و جهان است. اما