تحقیق تعريف يادگيري 30 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏تعريف يادگيري
‏يادگيري عبارت است از فرايند تغييرات نسبتاً پايدار بالقوه فرد بر اثر تجربه. در تعريف فوق مفاهيمي وجود دارد كه براي درك بهتر آنها را تحليل مي‏‌‏كنيم.
‏1. مفهوم فرايند:‏ يادگيري فرايند است چون بر اثر تعامل دائم فرد با محيط، هميشه و در همه جا به طور پيوسته و مستمر صورت مي‏‌‏گيرد.
‏2. مفهوم تغيير: ‏يادگيري نوعي تغيير است كه در فرايند تجربه اتفاق مي‏‌‏افت‏د‏. بنابراين تغييرات ناشي از رشد و بلوغ يا استفاده از دارو يادگيري محسوب نمي‏‌‏شود.
‏3. مفهوم نسبتاً پايدار:‏ تغييرات حاصل از يادگيري نسبتاً پايدار مي‏‌‏باشند و رفتار موردي، لحظه‏‌‏اي و تصادفي يادگيري محسوب نمي‏‌‏شوند.
‏4. مفهوم رفتار بالقوه:‏ كاربرد رفتار بالقوه دليل تفاوت بين مفهوم يادگيري و عملكرد است. به عبارتي يادگيري تغييراتي است كه در ساخت ذهني ايجاد مي‏‌‏شود.
‏5. مفهوم تجربه:‏ يعني تنها آن دسته از تغييرات رفتار را مي‏‌‏توان يادگيري ناميد كه محصول تجربه، يعني تأثير متقابل فرد و محيط در يكديگر باشد.
‏عوامل مؤثر در يادگيري (قوانين يادگيري)
‏1. قانون آمادگي:‏ به موجب اين قانون يادگيرنده بايد از نظر جسمي، عاطفي، ذهني، عقلي به اندازه كافي رشد كرده باشد تا بتواند آموختني‏‌‏هاي معيني را فرا گيرد. مثلاً آموزش رنگ‏‌‏ها قبل از چهار سالگي براي كودك دشوار است.
‏2. قانون اثر:‏ انسانها ميل دارند تجاربي كه مطلوب و رضايتبخش هستند بپذيرند و‏ تكرار كنند و از آنهايي كه اثر ن‏اخوشايند دارند اجتناب كنند. بنابراي‏ن در امر آموزش، معلم بايد دانش‏‌‏آموز‏ان را ياري دهد تا از هر فعاليت يادگيري، نوعي‏ ‏رضايت شخصي احساس كنند و درسها را با ميل و رغبت ياد بگيرند.
‏3. قانون تمرين: ‏به موجب اين قانون، تكرار و تمرين در يادگيري و دوام آن تأثير فراوان دارد. زيرا هر قدر انجام عملي بيشتر تكرار شود آن عمل زودتر به صورت مهارت و عادت درمي‏‌‏آيد.
‏2
‏4. قانون تقدم:‏ معمولاً نخستين خاطرات كلاس درس بيشتر در ذهن باقي مي‏‌‏ماند. بنابراين نخستين روز تشكيل كلاس بايد رفتار و برخورد معلم با ‏دانش‏‌‏آموز‏ صحيح و منطقي باشد.
‏5.‏ ‏انون شدت:‏ يك واقعه مهيج و جذاب، بيشتر از واقعه‏‌‏اي عامل و كسل كننده در ذهن باقي مي‏‌‏ماند بنابراين معلم مي‏‌‏تواند با آوردن مثال‏‌‏ها و نمونه‏‌‏هاي زنده و با استفاده از فناوري آموزش و به فعاليت واداشتن ‏دانش‏‌‏آموز‏ان، حالتي پرتحرك و جذاب در كلاس ايجاد كند.
‏6. قانون عدم كاربرد: ‏مهارت و دانشي كه به كار گرفته نشود، به تدريج و به ميزان زيادي فراموش خواهد شد. بنابراين معلم بايد شرايطي را ‏ت‏دارك ببيند تا ‏دانش‏‌‏آموزان آموخته‏‌‏هاي‏ خود را به كار بگيرند.
‏موانع يادگيري
‏1. كسل كنندگي 2. ‏پيچيدگي 3. آزردگي
‏4‏. ترس از شكست 5. نگراني از مسخره شدن 6. آموزش بيش از اندازه
‏7. عدم تمركز حواس 8. تنبلي ‏ ‏9. نقص بدني
‏10. كندذهني
‏شرايط مؤثر در يادگيري
‏انگيزه يادگيري
‏آگاهي از ناكافي بودن دانش و مهارت‏‌‏هاي كنوني
‏داشتن تصور روشن از دانش و مهارت‏‌‏هايي كه بايد كسب شود.
‏داشتن فرصت كافي براي تكرار
‏آگاهي از پيشرفت
‏داشتن وسايل و منابع مناسب براي يادگيري
‏ارتباط و اثر آن بر فرايند يادگيري و تدريس
‏تعريف ارتباط:‏ ارتباط عبارت است از فرايند انتقال و تبادل افكار، انديشه‏‌‏ها، احساسات و عقايد دو فرد يا بيشتر با استفاده از علايم و نمادهاي مناسب به منظور تحت تأثير قرار دادن، كنترل و هدايت يكديگر.
‏3
‏انواع روشهاي ارتباطي عبارت است از‏:
‏1. ارتباط ارادي و ارتباط غير ارادي:‏ اگر ارتباطي با طرح و برنامه‏‌‏ريزي قبلي و حساب شده باشد آن را ارتباط ارادي مي‏‌‏گويند و در غير اينصور‏ت آن را ارتباط غيرارادي مي‏‌‏نامند‏.
‏2. ارتباط رسمي و غير رسمي:‏ ارتباط جمعي و ارتباطي كه در سازمانهاي اد‏ا‏ري و آموزشي جهت ابلاغ آئين‏‌‏نامه‏‌‏ها و مقررات با زيردستان برقرار مي‏‌‏گردد ارتباط رسمي مي‏‌‏باشد و ارتباط عادي بين افراد از نوع غير رسمي مي‏‌‏باشد.
‏3. ارتباط كلامي و ارتباط غيركلامي: ‏اگر جريان ارتباط با رمزهاي كلامي مانند بحث و گفتگو همراه باشد ارتباط كلامي بوده و اگر با حركات دست و چشم، رنگ و صدا و غيره صورت گيرد غيركلامي است.
‏4. ارتباط مستقيم و ارتباط غيرمستقيم:‏ ارتباط مستقيم ارتباطي است كه بدون واسطه بين شخص فرستنده و گيرنده پيام ايجاد مي‏‌‏شود. ارتباط غيرمستقيم ارتباطي است كه حالت چهره به چهره ندارد مانند ارتباط مؤلف با خوانندگان كتاب.
‏5. ارتباط فردي و ارتباط ج‏م‏عي: ‏ارتباط فردي يا خصوصي ارتباطي است كه معمولاً بين دو يا چند نفر به وقوع مي‏‌‏پيوندد و بيشتر حالت مستقيم و شخصي دارد ولي ارتباط جمعي ارتباط بين يك نفر با گروه كثيري مي‏‌‏باشد مانند سخنراني.
‏بازخورد
‏6. ارتباط يكطرفه و ارتباط دوطرفه: ‏وقتي انتقال پيام از فرستنده شروع و به گيرنده ختم شود و گيرنده نسبت به مفاهيم پيام واكنشي به فرستنده نشان ندهد ارتباط يكطرفه است ولي اگر در ارتباط بازخورد وجود داشته باشد و فرستنده و گيرنده پيام متناوباً جاي خود را عوض مي‏‌‏كنند ارتباط دوطرفه است.
‏گيرنده
‏فرستنده
‏پيام
‏موانع ارتباطي
‏مهمترين اخلال كننده كه مانع برقراري ارتباط مطلوب در فعاليتهاي آموزشي مي‏‌‏شوند عبارتند از:
‏1. بحث شفاهي: ‏انسان به طور خودكار در برابر محركهاي ناخوشايند حالت تدافعي به خود مي‏‌‏گيرد. بنابراين صداي يكنواخت معلم ممكن است باعث خستگي ‏دانش‏‌‏آموز‏ان شود. بنابراين معلمين براي جلوگيري از بروز ا
‏4
‏ين مانع و براي تقويت و افزايش كارايي تدريس خود بايد علاوه بر علايم و نمادهاي شفاهي، از علايم غيركلامي و ديگر نشانه‏‌‏ها نيز استفاده كن‏ن‏د.
‏2. جالب توجه نبودن پيام:‏ انسان از ميان پيامهاي مختلف، آن دسته از پيامها را دريافت مي‏‌‏كند كه زمينه پذيرش آنها را دارد. به عبارت ديگر اگر پيام بر اساس زمينه علمي، علايق، انگيزه‏‌‏ها و در يك كلام، بر اساس نياز فراگيران منتقل نشود به خوبي دريافت نخواهد شد. زيرا براي گيرنده پيام ارزش اطلاعات موجود در هر پيام بسته به جالب توجه بودن، تازه بودن و غيرقابل پيش‏‌‏بيني پيام است.
‏3. انتقال منفي: ‏هنگامي كه با موضوع و مشكل جديدي مواجه مي‏‌‏شويم اگر درباره آن موضوع زمينه قبلي كافي نداشته باشيم سعي مي‏‌‏كنيم در ذهن خود از تجارب قبلي نزديك به آن براي درك مطلب جديد يا حل مشكل جديدي كمك بگيريم. حال اگر تجارب قبلي ما بتواند ما را در درك مطلب جديد ياري دهد (انتقال مثبت) صورت گرفته ولي اگر باعث سردرگمي و آشفتگي ما در حل مسئله شود و ما را به اشتباه اندازرد (انتقال منفي) صورت گرفته است.
‏4. رؤيايي شدن يا در خود فرو رفتن: ‏در چنين حالتي شاگرد ناگهان از مدار ارتباط كلاس خارج و با يك حالت رؤيايي وارد تجارب شخصي خود مي‏‌‏شود. در واقع رؤيايي شدن يك وسيله تدافعي است كه شاگرد در برابر محيط خشك و بي‏‌‏روح كلاس ‏ا‏ز خود نشان مي‏‌‏دهد. اين حالت را مي‏‌‏توان با افزايش سطح درك شاگرد و جذابيت موضوع و بكارگيري روشهاي مختلف ارتباطي به نحو زيادي كاهش داد.
‏5. عدم درك:‏ لازم است معلم سعي كند مطلبي را كه به فراگيران خود مي‏‌‏آموزد در خور فهم و دركشان باشد تا فراگيران بتوانند ارتباط لازم را با او برقرار كنند.
‏6. عوامل فيزيكي نامناسب: ‏لازم است محيط كلاس از نظر نور، راحتي صندلي، رنگ ديوارها، سردي و گرمي و ساير عوامل فيزيكي مناسب باشد يا حداقل ناراحت كننده نباشد.
‏تعريف تدريس
‏تدريس عبارت است از تعامل يا رفتار متقابل معلم و شاگرد، بر اساس طراحي منظم و هدفدار معلم براي ايجاد تغييرات در رفتار شاگرد. اين دو تعريف دو ويژگي براي تدريس مشخص مي‏‌‏كند.
‏1. وجود تعامل يا رابطه متقابل بين معلم و شاگرد.
‏2. هدفدار بودن فعاليتهاي معلم.