پرسشنامه کانو فازی به منظور طبقه بندی مؤلفه ها

پرسشنامه کانو فازی به منظور طبقه بندی مؤلفه ها

پرسشنامه کانو فازی به منظور طبقه بندی مؤلفه­ ها

پرسش­نامه­ی كانو، به دلیل عدم اطمینان پاسخ­های مشتریان، به­طور دقیق نمی­تواند خواسته­های مشتریان را در مورد ویژگی­های محصول بیان كند. در پرسش­نامه­ی سنتی كانو، افراد مجبور می­شوند كه از میان گزینه­های موجود، تنها یك گزینه را انتخاب كنند كه این مطلب، مسئله­ی عدم اطمینان در تفكر افراد را نادیده می­گیرد. (چن و سو، 2006)

در هر دو پرسشنامه­های کانو فازی و سنتی از مدل عملکردی و غیرعملکردی برای پاسخ دادن به احساسات مشتریان درباره محصول، استفاده می­شود. اما، بزرگترین تفاوت در این است که در پرسشنامه کانو سنتی جواب­دهنده، تنها مجاز به دادن یک پاسخ است و تنها می­تواند احساسات سطحی درباره آن محصول را بیان کند. (آذر و شریعتی­راد، 1391) برای نمونه، از مشتریان خواسته می­شود كه با انتخاب یكی از گزینه­های «من این ویژگی را دوست دارم» ، «این ویژگی باید باشد» ، «برای من فرقی نمی­کند» ، «می­توانم با آن کنار بیایم» ، «ترجیح می­دهم این ویژگی نباشد» نظر خود را در مورد ویژگی ذكر شده، بیان كنند. اما انتخاب تنها یك گزینه می­تواند برای مشتریان مشکل باشد. در­حالی­که پرسشنامه کانو فازی دارای انعطاف­پذیری بیشتری است و می­توان بیش از یک گزینه پاسخ داد و از این راه می­توان اطلاعات بیشتری درباره آن محصول به دست آورد. چنانچه پاسخ­دهندگان بتوانند در بیان احساسات خود، هر یك از گزینه­ها را بر اساس تابع عضویت فازی امتیاز دهند، پاسخ­های بیان شده­ی آن­ها به تفكرات انسانی نزدیك­تر خواهد بود. بنابراین استفاده از منطق فازی منطقی­تر به­نظر می­رسد. (لی و همکاران، 2008)

e