مبانی نظری و پیشینه آموزش كاركنان

مبانی نظری و پیشینه آموزش كاركنان

بصورت فایل ورد

همراه با منابع

اهمیت و ضرورت آموزش كاركنان

از آن جا كه یكی از ابعاد زندگی اجتماعی انسان زندگی سازمانی اوست، و زندگی سازمانی علاوه بر این كه دیگر شئون زندگی انسان را تحت تأثیر قرار می دهد، همواره در معرض تغییرات ناپایدار نیز قرار دارد و این تغییر در كار راهه شغلی و روش های انجام كار در سازمان ها مشهود است. به همین دلیل انسان و به تبع آن سازمان ها باید به طریقی خود را با این تغییرات همساز نموده تا بتوانند دوام و بقای خود را حفظ كنند (صدرالدین،1383 ص 28). تغییرات و چالش هایی كه در محیط صنعتی امروز در حال رخ دادن است بیانگر این واقعیت است كه موفقیت یا شكست سازمان ها در عرصه رقابت جهانی متأثر از نقش كاركنانی می باشد كه از دانش، مهارت و توانمندی بالایی برخوردارند (سلیمی، 1382).

معمولاً آموزش های كلاسیك در تمام زمینه ها برای شروع و ادامه فعالیت افراد در سازمان ها به طور كامل مؤثر واقع نمی شود، لذا بهره گیری از آموزش های قبل از خدمت و ضمن خدمت می تواند گام مؤثری برای بهبود و پیشرفت فعالیت های افراد در سازمان های اجتماعی باشد (توماس، 1965).

آموزش اقدامی حیاتی و لازم برای تمام سازمان ها است و منافع ملموس آن عبارتند از: كاهش زمان فراگیری به منظور انجام كار برابر با استاندارد قابل قبول، افزایش كمی و كیفی بازده كار در شغل مورد تصدی كارآموز، منطبق ساختن منش افراد با خواسته های سازمان، كمك در حل مشكلات عملیاتی، تأمین نیازمندی های نیروی انسانی و بلاخره آماده ساختن افراد برای ترفیعات و بهبود وضع درآمد آنان (دالس، 1965).

ابیلی(1382)، می نویسد: « توسعه منابع انسانی در سازمان ها به نوعی تعهد و انتظار متقابل و وظفیه دو سویه بین فرد و سازمان مبدل شده است. در چهارچوب این تعهد و انتظار متقابل، كاركنان باید ضمن نشان دادن التزام عملی به انجام وظایفی در راستای اهداف سازمانی و هم چنین رفتار در چهارچوب نظام نامه آن حقوق متقابلی را نیز برای خود تعریف كنند. از اهم این حقوق می‌توان به بهره مندی از فرصت توسعه مستمر دانش و مهارت كاری و تكامل جنبه های مختلف شخصیتی كاركنان اشاره كرد.»

طوسی و صائبی (1375)، در مورد اهمیت آموزش معتقد است كه آموزش كاركنان به طور كلی فعالیتی است كه می توان آن را اغلب اوقات از بالاترین سطح سازمان تا پایین ترین سطح سازمان بكار گرفت. جان پریور (1994)، مزایای آموزش را در رابطه با شغل شامل 1- تغییر 2- افزایش بهره وری 3- افزایش تخصص كاری 4- كاهش اشتباهات 5- استاندارد كردن كار، و در رابطه با فرد شامل: 1- افزایش انگیزه 2- تشویق 3- مهارت در ارائه 4- افزایش دانش، و نیز در رابطه با گروه و تیم مبادله اطلاعات و تولید و رشد عقاید می داند.