دانلود مقاله فلسفه ازدواج در اسلام و ساير اديان الهي 25 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 25 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏فهرست مطالب
فلسفه ازدواج در اسلام و ساير اديان الهي 1
چكيده 1
مقدمه 1
ازدواج در اسلام 2
ب- اهميت و جايگاه ازدواج در اسلام 3
ج- اهداف ازدواج از ديدگاه اسلام 6
اهداف مذموم ازدواج از ديدگاه اسلام 7
ازدواج در مسيحيت 7
الف- اهميت و جايگاه ازدواج در مسيحيت 8
ب- فلسفه ازدواج در مسيحيت 12
ج- اهداف ازدواج از ديدگاه مسيحيت 14
وجوه اشتراك اسلام و مسيحيت در ازدواج 16
وجوه افتراق اسلام و مسيحيت در ازدواج 17
اهمیت ازدواج در جامعه یهود 20
اهمیت ازدواج در آیین زرتشتی 21
فهرست منابع: 23
‏فلسفه‏ ‏ازدواج‏ ‏در‏ ‏اسلام‏ ‏و‏ ‏ساير اديان الهي
‏چكيده
‏بهترين‏ ‏راه‏ ‏شناسايي‏ ‏يك‏ ‏پديده،‏ ‏مطالعه‏‌‏ي‏ ‏فرانگر‏ ‏و‏ ‏بررسي‏ ‏در‏ ‏محمل‏‌‏هاي‏ ‏گوناگون‏ ‏است‏. ‏شناخت‏ ‏همه‏‌‏جانبه‏ ‏و‏ ‏كشف‏ ‏فلسفه‏‌‏ي‏ ‏ازدواج‏ ‏نيز‏ ‏ميسّر‏ ‏نمي‏‌‏باشد،‏ ‏مگر‏ ‏در‏ ‏پرتو‏ ‏تطبيق‏ ‏و‏ ‏مقايسه‏. ‏يكي‏ ‏از‏ ‏ابعاد‏ ‏مؤثر‏ ‏و‏ ‏حايز‏ ‏اهميت‏ ‏اين‏ ‏تطبيق،‏ ‏مقايسه‏‌‏ي‏ ‏ازدواج‏ ‏در‏ ‏دو‏ ‏آيين‏ ‏آسماني‏ ‏اسلام‏ ‏و‏ ‏مسيحيت‏ ‏است‏. ‏از‏ ‏اين‏ ‏رو‏ ‏نوشتار‏ ‏حاضر،‏ ‏به‏ ‏بررسي‏ ‏تطبيقي‏ ‏علل‏ ‏و‏ ‏چرايي،‏ ‏جايگاه‏ ‏و‏ ‏اهداف‏ ‏ازدواج‏ ‏در‏ ‏اسلام‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏در‏ ‏مسيحيت‏ ‏مي‏‌‏پردازد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏آخر‏ ‏يافته‏‌‏هاي‏ ‏حاصل‏ ‏را‏ ‏مورد‏ ‏مقايسه‏ ‏قرار‏ ‏مي‏‌‏دهد‏. ‏مهمترين‏ ‏دستاورد‏ ‏اين‏ ‏تطبيق‏ ‏عبارت‏ ‏است‏ ‏از‏ ‏اين‏‌‏كه‏ ‏هر‏ ‏دو‏ ‏آيين،‏ ‏تنها‏ ‏راه‏ ‏مشروع‏ ‏تأمين‏ ‏نياز‏ ‏جنسي،‏ ‏ايجاد‏ ‏نسل‏ ‏پاك‏ ‏و‏ ‏تأمين‏ ‏محبت‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏پرتو‏ ‏ازدواج‏ ‏و‏ ‏خانواده‏ ‏مي‏‌‏دانند؛‏ ‏با‏ ‏اين‏ ‏تفاوت‏ ‏اساسي‏ ‏كه‏ ‏رهبانيت‏ ‏و‏ ‏تجرد‏ ‏نسبت‏ ‏به‏ ‏ازدواج‏ ‏در‏ ‏آيين‏ ‏مسيحيت‏ ‏از‏ ‏جايگاهي‏ ‏ويژه‏ ‏برخوردار‏ ‏است؛‏ ‏در‏ ‏حالي‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏دين‏ ‏مبين‏ ‏اسلام،‏ ‏تجرد‏ ‏و‏ ‏رهبانيت‏ ‏امري‏ ‏كاملاً‏ ‏مردود‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏برخلاف‏ ‏مسيحيت‏ ‏عامل‏ ‏تقرب‏ ‏به‏ ‏خداوند‏ ‏محسوب‏ ‏نمي‏‌‏شود؛‏ ‏بلكه‏ ‏اين‏ ‏ازدواج‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏زمينه‏‌‏ساز‏ ‏تكامل‏ ‏و‏ ‏تقرب‏ ‏الهي‏ ‏خواهد‏ ‏بود‏.
‏مقدمه
‏كلام‏ ‏خداوند‏ ‏و‏ ‏سخن‏ ‏وحي‏ ‏نه‏ ‏تنها‏ ‏با‏ ‏پيام‏ ‏و‏ ‏محتواي‏ ‏عالي‏ ‏و‏ ‏نغز‏ ‏خود‏ ‏راهنماي‏ ‏حق‏ ‏جويان‏ ‏و‏ ‏حقيقت‏‌‏طلبان‏ ‏است،‏ ‏بلكه‏ ‏در‏ ‏ارائه‏‌‏ي‏ ‏حقايق‏ ‏آييني‏ ‏و‏ ‏معرفي‏ ‏راه‏ ‏و‏ ‏روش‏ ‏نيز‏ ‏راهنمايي‏ ‏بي‏‌‏بديل‏ ‏و‏ ‏بي‏‌‏همتا‏ ‏است‏. ‏يكي‏ ‏از‏ ‏روش‏‌‏هاي‏ ‏قرآن‏ ‏در‏ ‏اعطاي‏ ‏بصيرت‏ ‏و‏ ‏ايجاد‏ ‏بينش،‏ ‏مقايسه‏‌‏ي‏ ‏دو‏ ‏سوي‏ ‏موضوعات‏ ‏است‏. ‏آن‏‌‏گاه‏ ‏كه‏ ‏قرآن‏ ‏آگاهان‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏برابر‏ ‏جاهلان‏ ‏قرار‏ ‏مي‏‌‏دهد‏ ‏و‏ ‏استفهام‏ ‏معرفتي‏ ‏ارائه‏ ‏مي‏‌‏نمايد،‏ ‏همين‏ ‏شيوه‏ ‏از‏ ‏بصيرت‏‌‏آفريني‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏كار‏ ‏مي‏‌‏گيرد‏: «‏هل‏ ‏يستوي‏ ‏الذين‏ ‏يعلمون‏ ‏و‏ ‏الذين‏ ‏لايعلمون‏»‏(‏زمر،‏ 9) ‏هم‏‌‏چنان‏‌‏كه‏ ‏با‏ ‏مقايسه‏‌‏ي‏ ‏نابينا‏ ‏و‏ ‏بينا‏ ‏و‏ ‏اهل‏ ‏ايمان‏ ‏و‏ ‏عمل‏ ‏صالح‏ ‏با‏ ‏انسان‏ ‏بدكار‏ «‏و‏ ‏ما‏ ‏يستوي‏ ‏الاعمي‏ ‏و‏ ‏البصير‏ ‏و‏ ‏الذين‏ ‏امنوا‏ ‏و‏ ‏عملوا‏ ‏الصالحات