تحقیق تِرمِه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تِرمِه ، نوعی پارچة نفیس غالباً از کرک یا پشم یا ابریشم با نقوش تزیینی سنّتی ، بیشتر بته جقه . در واژه نامه های فارسی ذکر شده که واژة ترمه فارسی است . ترمه را به صورت تِرمَه و تیرمه نیز ضبط کرده و تِرمِه و تِرما را معادل شال کشمیری آورده اند (دهخدا، ذیل واژه ). در دورة قاجار جلدی را که روکش مقوای آن از ترمه بود و بیشتر برای جلد بیاض * های ادعیه به کار می رفت ، «جلد ترمه ای » می خواندند (مایل هروی ، ص 610ـ611). ترمه به معانی دیگری نیز به کار می رود ( رجوع کنید به د. ازبکستان شوروی ، ج 11، ص 62؛ قدری ؛ ردهاوس ، ذیل واژه ).
در خصوص اینکه خاستگاه ترمه بافی ، ایران یا کشمیر است ، اختلاف نظر وجود دارد. به گفتة گلوک (ص 214)، در کتابهای راجع به تاریخ کشمیر آمده است که منسوجات پشمی کشمیر اصل بیگانه (ایرانی ) دارند. برخی نیز معتقدند ترمه از کشمیر به ایران آمده است («تحقیقی در ترمه بافی کرمان »، ص 4)، اما در اینکه طرح شالهای ترمة کشمیر منشأ ایرانی دارد، تردیدی نیست (ذابح ، ص 139؛ دیماند ، ص 255). در دورة صفوی نقش بته جقه و دیگر نقشهای ایرانی به هند برده شد و در شالهای کشمیر به کار رفت و پس از آنکه شال کشمیر با نقش بته جقه به ایران آمد، این نقش به بتة کشمیری و بتة ترمه معروف شد (آذرپاد و حشمتی رضوی ، ص 129؛ نیز رجوع کنید به بته * ). به نوشتة بیکر ، در ابتدای سلطنت فتحعلی شاه (1211ـ1250) شالهای کشمیر نایاب شد، ازینرو به دستور وی در کرمان کارگاههای شال بافی دایر کردند. این کار به همت امیرکبیر توسعه یافت . در منابع ، در اشاره به انواع شالهای کرمان ، از شال ترمه نیز نام برده شده است (ص 131ـ132).
گفته شده است بافت ترمه در کرمان شروع شد و در یزد به کمال رسید. در بدو ورود در انحصار زردشتیان یزد بود که از آن برای تهیة شلوارهای مخصوص مراسم ازدواج استفاده می کردند و گاه نیز نوعِ «مُحَرَّماتِ» (نوعی شال راه راه ) آن را به کمر می بستند («تحقیقی در ترمه بافی کرمان »، همانجا؛ یزد نگین کویر ، دفتر نخست ، ص 179). برخی ترمة یزد را تکامل یافتة پارچه ای بافت کرمان به نام رضا ترکی / ترک دانسته اند (بیکر، ص 131؛ «بررسی هنر ترمه بافی در یزد»، ص 14ـ16؛ «تحقیقی در ترمه بافی کرمان »، همانجا). ترمه در یزد به «انگشت باف » هم شهرت داشته است ( یزد نگین کویر ، همانجا).
از نخستین سالهای قرن سیزدهم ، مالیاتهای سنگینی برای کشاورزان ایران مقرر شد که سبب رکود تولید مواد اولیة ترمه ، چون پنبه و پشم و ابریشم ، گردید و ادامة کار ترمه بافان را دشوار ساخت (حسن بیگی ، ص 226ـ227). در همین دوران مقرر شد که شال بافان کشمیر عوارضی به نام «عوارض داغ » بپردازند (برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به رینا ، ص 26). در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه ، غلبه سلیقه اروپایی بر سلیقه ایرانیان و وجود طرحهای متنوع و رنگهای درخشان شالهای کشمیر، موجب تفوق شال کشمیری در بازار ایران و دیگر کشورها شد (مک داول ، ص 169). جنس ترمه ابتدا از پشم بود و بعد نخی ، زری و ابریشمی آن نیز بافته شد («بررسی هنر ترمه بافی در یزد»، ص 49ـ50). بافت ترمه های ابریشمی ، احتمالاً به سبب مقاومت بیشتر ابریشم در برابر بید و رطوبت ، رواج بیشتری یافت (عناویان ، ص 7)؛ چنانکه امروزه نیز اغلب ترمه های ماشینیِ یزد ابریشمی است .
ترمه به رغم ظرافت نخهای تار و پود آن ، نسبتاً ضخیم است ، زیرا تعداد این نخها بسیار است و گاه به دوازده تا می رسد («بررسی هنر ترمه بافی در یزد»، ص 18ـ19).
برای بافتن ترمة پشمی ، پشم را با دست می ریسیدند (عناویان ، ص 3؛ گلوک ، ص 214)، سپس آن را می شستند و سفید می کردند و بعد با رنگهای گیاهی رنگ می کردند (عناویان
‏ترمه بافی
‏ 
‏ترمه بافي ” از صنايع دستي مشهور استان كويري يزد است كه با سخت كوشي مردمانش در گذر تاريخ با دقت و ذكاوت فراوان انجام مي‌شود.
‏از سالها پيش ، عمده‌ترين دست بافت‌هاي اين سرزمين كويري ” ترمه” بوده كه از شهرت ويژه در ايران و جهان نيز برخوردار است.
‏اين هنر ظريف و اصيل ايراني بين صنايع بافندگي بيشتر از هر صنعت دستي خودنمايي مي‌كند. ترمه واژه‌اي هندي است به معناي درخت سروي كه در حالت خضوع و خشوع در مقابل عظمت الهي سر فرود آورده است.
‏در فرهنگ لغت اين چنين معنا شده كه ترمه نوعي پارچه براي لباس‌هاي فاخر است كه از پشم لطيف با طرح‌هاي تزئيني گوناگون مي‌بافند.
‏ترمه را يكي از قديمي‌ترين منسوجات دست بافي مي‌خوانند كه قرن‌ها معرف هنر و صنعت بافندگان يزد بوده و با قدمتي بيش از ‪ ‏۲۵۰‬‏سال در اين استان است. رواج اين صنعت در منسوجات كشورمان را ، به اوايل دوره صفويه نيز نسبت داده‌اند. ترمه‌بافي در آغاز به زري بافي مشهور بوده كه نخستين بار توسط استاد ” خواجه غياث‌الدين نقشبند” ( حدود ‪ ‏۴۰۰‬‏سال قبل ) بوجود آمده‌است. به لحاظ اين كه ترمه در رنگ‌هاي مختلف و متنوع بافته مي‌شود و بافت آن هم با زحمت همراه بوده ، همه گير نشده و همواره از منزلت ويژه‌اي برخوردار بوده و به همين دليل اغلب براي تنپوش اعيان و ثروتمندان استفاده شده‌است.
‏تار مورد استفاده در ترمه بافي از ابريشم طبيعي و گاه نخ پنبه و پود آن نيز از ابريشم ، نخ و يا كرك همراه با رنگ‌هاي متنوع است. گاهي نيز ترمه توسط انگشت بافته مي‌شده كه به ترمه انگشت باف معروف بوده است.
‏درگذشته نه چندان دور براي رنگ آميزي پشم و كرك يا ابريشم مورد مصرف در ترمه‌بافي از رنگ‌هاي طبيعي كه اكثرا گياهي است استفاده مي‌شد. رنگ‌هاي مصرفي در ترمه‌بافي بويژه متن آن را عنابي ، قرمز روشن ، سبز ، نارنجي ، و سياه تشكيل مي‌دهند.
‏از مهمترين عواملي كه در بافت ترمه مورد توجه بافنده يزدي است انتخاب رنگ‌ها و هماهنگي بين آنهاست. در برخي از ترمه‌هاي قديمي رنگ‌هاي متضاد نيز به چشم مي‌خورد كه در عين داشتن تضاد، در كنار يكديگر به خوبي نوعي ايجاد هماهنگي و زيبايي مي‌كند به گونه‌اي كه ببننده را مسحور خود مي‌سازد.
‏ترمه در انواع شال چارقدي ، شال بندي ، شال راه راه ، شال محرمات ، شال اتابكي ، شال كشميري ، شال رضايي ، شال اميري و شال يزدي و در نقوش بته جقه ، بته خرقه ، بته بادامي ، بته سروي و گل شاه‌عباسي بافته مي‌شود.
‏امروزه از كارگاه‌هاي سنتي ترمه‌بافي در يزد اثري به جاي نمانده است و بافندگان دستباف اين هنر زيبا به علت پا به سن گذاشتن چونان گذشته توان بافت اين پارچه زيباي ايراني را ندارند.
‏ 
تهران _ ميراث خبر ‏
جاذبه‌هاي گردشگري: ترمه‌هاي دست‌باف كرمان 60 سالي است كه از كوچه‌هاي غبار گرفته اين شهر رخت بربسته تا ترمه‌هاي ماشيني يزد يكه‌تاز ميدان باشند دراين بازار بي رقيب.