تحقیق پارچه

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 21 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏پارچه
‏پارچه‏ ماده‏‌‏ای نرمش‏‌‏پذیر است که از شبکه‏‌‏ای از ‏الیاف‏ طبیعی یا مصنوعی (معروف به ‏نخ‏) تشکیل شده پارچه را از طریق ‏بافتن‏، ‏کش‏‌‏بافی‏، ‏قلاب‏‌‏بافی‏، ‏گره‏ زدن یا فشردن الیاف به هم درست می‏‌‏کنند.
‏پارچه‏‌‏ها از نظر مواد به‏‌‏کار رفته انواع گوناگون دارند از جمله نخی، پنبه‏‌‏ای، پشمی، ابریشمی . غیره. به بخشی از بازار که پارچه‏‌‏فروشی‏‌‏ها در آن قرار دارند بازار بزازها گفته می‏‌‏شود
‏انواع پارچه
‏چيت (= پارچه‏‌‏ی پنبه‏‌‏ای و نقش داری که بيشتر مزين به نقش گل‏‌‏های کوچک و بزرگ بود)
‏چلوار (= پارچه‏‌‏ی پنبه‏‌‏ای سفيد و آهار دار و بسيار پر مصرفی که از آن پيراهن و زيرجامه و ملحفه و روبالشی تهيه می‏‌‏کردند)
‏کرباس (= کرباس يا کرپاس ، پارچه‏‌‏ی پنبه‏‌‏ای سفيد و درشت بافت که غالباً زنان و مردان روستايی از آن جامه می‏‌‏ساختند و برای کفن نيز به کار می‏‌‏رفت)
‏متقال (= پارچه‏‌‏ی پنبه‏‌‏ای سفيد شبيه به کرباس اما از آن لطيف تر) *کتان (= پارچه‏‌‏ای که از الياف ساقه‏‌‏ی کتان ساخته می‏‌‏شود. کتان گياه علفی يکساله‏‌‏ای است دارای برگ‏‌‏های سبز مات و ساقه‏‌‏ی متشکل از الياف نرم و بلند. از اين الياف نخ کتانی هم به دست می‏‌‏آورند)
‏مخمل (= پارچه‏‌‏ای نخی يا ابريشمی که يک روی آن صاف و روی ديگر دارای پرزهای لطيف و نزديک به هم و به يک سو خوابيده است)
‏حرير (= پارچه‏‌‏ی ابريشمی نازک) وال، تور ، فاستونی
‏ململ (= نوعی پارچه‏‌‏ی نخی لطيف و نازک و سفيد)
‏ماهوت (= پارچه‏‌‏ای ضخيم تمام پشم ، نرم ، کمی براق ، با سطح پرز دار)
‏کريشه (پارچه‏‌‏ی سبک نخی دارای گل‏‌‏های برجسته)
‏کلوکه (= پارچه‏‌‏ی نخی که بيشتر برای چادر مشکی بکار می‏‌‏رفت)
‏کرپدوشين (= يا کربدوشين پارچه‏‌‏ای از خانواده‏‌‏ی کرپ که از ابريشم خام بافته می‏‌‏شد)
‏آغبانو (= پارچه‏‌‏ای نازک و پنبه‏‌‏ای که بيشتر برای چارقد و چادر به مصرف می‏‌‏رسيد)
‏گاواردين (= نوعی پارچه‏‌‏ی معتبر و مرغوب انگليسی که بيشتر به مصرف کت و شلوار مردانه می‏‌‏رسد)
‏دبيت (= پارچه‏‌‏ای نخی که بيشتر آستر لباس و رويه‏‌‏ی لحاف می‏‌‏شد و نوع علی اکبری آن از همه مرغوب تر بود.حاج علی اکبر شخصی بود که دبيت را به کارخانه‏‌‏های دبيت بافی لندن سفارش می‏‌‏داد)
‏مخمل‏‌‏های کاشان
‏زربفت‏‌‏های يزد (= زربفت‏‌‏هايی که به دست زنان زردشتی يزد بافته می‏‌‏شد) *بورسا (= بروسا يکی از بنادر معروف ترکيه است که محصولات ابريشمی آن شهرت جهانی داشت)
‏شال‏‌‏های کشمير (= اين شال‏‌‏ها را به تقليد از شال‏‌‏های کشمير با پشم شتر در کرمان می‏‌‏بافتند)
‏پارچه‏‌‏های زری دوزی شده‏‌‏ی اصفهان
‏قدک نخی قزوين
‏عبای لار.
‏پارچه شناسی
‏ 
‏ ‏ نوعي از پارچه هاي دستباف ايراني است كه دو نوع تابستاني و زمستاني را شامل مي شود .
‏ عباي تابستاني كه توليد آن ييشتر در بهبهان، كوهپايه ي اصفهان و بوشهر رواج دارد با، تار و پود نخ پنبه يي كه به رنگ مشكي يا قهوه اي در آمده است، بافته مي شود و عباي زمستاني كه محمديه ي نايين مهم ترين مركز بافت آن است، با بهره گيري از كرك شتر به عنوان تار و پود توليد مي شود.
‏ عبا توسط دستگاه هاي ساده ي بافندگي به عرض 75 تا90 سانتيمتر و طول 6 متر بافته مي شود و كاملاًًًَ بدوي نقش و طرح بوده و قطعات آن با دوخت ساده اي به هم دوخته مي شود.
‏ ‏برك
‏ 
‏ ‏ ‏برك، نوعي پارچه ي ضخيم است كه بيشتر در بوشرويه ي خراستان و با استفاده از كرك بز يا كرك شتر و برروي دستگاه دو وردي بافندگي بافته مي شود و از آن عمدتاً براي تهيه و دوخت كت مردانه استفاده مي كنند.
‏ برك به طور معمول خود رنگ بوده و در رنگ ها قهوه اي، سياه، سفيده، شيري وشكري و خاكستري توليد مي شود.
‏آشنايي با مهم‏‌‏ترين پارچه‏‌‏هاي دستباف ايراني
‏1ـ دارايي ـ ايكات
‏ايكات كه مأخوذ از واژة مالايايي منجيكات است ودر فارسي دارايي ناميده مي‏‌‏شود، روشي كهن در بافت پارچه‏‌‏هاي منقش با رنگ ناپذير كردن نخ‏‌‏ها پيش از بافتن آنهاست تا بتدريج وبه موازاتي كه كار بافتن پيش مي‏‌‏رود، نقش نيز نمودار گردد. ايكات به معناي بستن يا گره