تحقیق توسعه سیاسی از دیدگاه امام علی ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..DOC) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 13 صفحه

 قسمتی از متن word (..DOC) : 
 

‏توسعه سياسي از ديدگاه امام علي (ع)
‏عدالت و نقش آن درنظام سياسي
‏ظلم و عقب ماندگي
‏عواملي كه باعث پيشرفت يا عدم پيشرفت مي گردد .
‏مهمترين موانع رشد و توسعه
‏روحيه تملق و چاپلوسي و ستايش
‏مردم و توسعه سياسي از ديدگاه امام علي (ع)
‏نخبگان و توسعه سياسي از ديدگاه امام علي (ع)
‏
‏عدالت و نقش آن درنظام سياسي
‏حضرت علي (ع) عدل را « رستگاري و كرامت » ، « برترين فضايل » ، « بهترين خصلت » و «بالاترين موهبت الهي » مي دانند و آن را «مأنوس خلايق » و رعايت آن را موجب «افزايش بركات » ذكر مي فرمايند . به نظر علي (ع) جوهره و هسته اصلي ايمان ، عدالت است و تمام نيكويي ها ازآن سرچشمه مي گيرند . به اعتقاد حضرت علي (ع) ملاك حكمراني ، عدل است . و عدالت محكمترين اساس و بنياني است كه درنظام اجتماعي وجود دارد . خداوند تعالي عدالت را سبب قوام امور زندگاني مردم قرار داده تا از ظلم ، نابساماني و گناه درامان بمانند . و احكام و قوانين به وسيله عدالت احيا و اجرا گردند .
‏رعايت عدالت از سوي رهبران و نخبگان سياسي درسطوح مختلف سيستم سياسي و جامعه ، آثار و نتايج فراواني به دنبال دارد .
‏درمورد تأثيرات عدالت برتداوم قدرت و حكومت ، امام علي (ع) معتقدند كه ؛ « هيچ چيزي همانند عدالت دولتها را محافظت نمي كند . » و عدل چنان سپر محكمي است كه رعايت آن موجب تداوم قدرت و اقتدار نظام سياسي مي گردد . امام مهمترين و فراگيرترين اثر عدالت در سازندگي و اصلاح جامعه متبلور مي شود چرا كه « عدل سبب انتظام امور مردم و جامعه مي باشد و« هيچ چيز به اندازه عدالت نمي تواند مردم را اصلاح » نمايد . اجراي عدالت ؛ « مخالفتها را از بين مي برد و دوستي و محبت ايجاد مي نمايد . » و درعمران و آباداني ، توسعه اقتصادي و صنعتي تأثير بسزايي دارد . اگر عدالت درجامعه اجرا نشود ظلم و ستم جاي آن را خواهد گرفت و ظلم جز آوراگي و بدبختي و درنهايت خشونت چيزي ، به دنبال نخواهد داشت .
‏ظلم و عقب ماندگي
‏به عقيده حضرت علي (ع) ، مهمترين عامل عقب ماندگي ، تشتّت و انحطاط كشورها ظلم است . چون تمام امور از مسير اصلي و واقعي خود خارج شده اند . امام علي (ع) بدترين نظام سياسي را نظامي مي داند كه درآن ظلم وجود دارد و تنها را ه حلي كه براي جوامع عقب مانده ارائه مي دهد ، برگشتن به راه عدالت است . با قبول اين دو مقدمه از ديدگاه علي (ع) ، براي رفع عقب ماندگي و رسيدن به مراحل رشد ، كمال و توسعه ، بايد نظام سياسي به عدالت بازگشته و تمام اجزاي آن و هركس و هرچيز درجاي واقعي خود قرار گيرد . به عقيدة حضرت علي (ع) با وجود ظلم در سطح سياسي ، نه تنها جامعه را ه به سوي رشد و توسعه نخواهد برد ، بلكه تمام امور دين و دنياي مردم آشفته گرديده و نظام جامعه از مسير خود منحرف مي شود .
‏بنا براين ، نخبگاني كه ظالم و گمراه باشند جامعه را به دنبال خود مي كشاند و تأثير ظلم و اشتباهات آنها درعقب ماندگي كشور صد چندان است ، پس دردرجة اول رهبران بايد از ظلم پرهيز نموده و با از بين بردن ظلم و بي عدالتي درسطح سيستم ، عدالت را حاكم سازند .
‏اصل شايستگي و لياقت درنظام سياسي
‏حضرت علي (ع) براين اعتقاد است كه دردرجة اول رهبري جامعه و بعد به ترتيب تمام پست هاي مديريت جامعه و نظام سياسي ، كارهاي تخصصي هستند كه هركدام افراد خاص خود را مي طلبند ، و هر پستي به تناسب ، نياز به توان ، خلاقيت ، شايستگي و تخصص خاصي دارد و جايز نيست ، افراد هركدام به جاي ديگري نشينند . درغير اين صورت جامعه مسير اصلي رشد ، توسعه و كمال را نخواهد پيمود ، حضرت علي (ع) مديريت جامعه و ادارة آن را ، به سنگ آسيا و محور آن تشبيه كرده و معتقد است كه همچنان كه سنگ آسيا فقط حول محور خود به چرخش در مي آيد و درصورت بزرگتر بودن سنگ يا كج و معوج بودن محور ، سنگ نمي چرخد و درصورت ضعيف بودن مي شكند . مديران جامعه و نخبگان سياسي نيز محورهاي جامعه هستند كه بايد هركدام براي آن كار مناسب بوده ، و از توان ، خلاقيت و شايستگي لازم برخوردار باشند . درغير اين حال ضعف ، نارسايي ، بي عدالتي ، بي قانوني و پوسيدگي دروني ، جامعه و تشكيلات ادارة آن را فرا گرفته و افراد لايق كنج عزلت اختيار مي كنند . طبيعي است كه درچنين جامعه اي از رشد ، توسعه و كمال خبري نخواهد بود .
‏عواملي كه ممكن است باعث پيشرفت يا عدم پيشرفت گردد .‏
‏اصل عدم وجود ظلم : ‏ظلم بدين معني كه اجزاء و عناصر سيستم سياسي درجاي خود قرار نگرفته و درنتيجه با پايين آمدن كارايي سيستم ، روند رشد ، توسعه و كمال كند شده يا حتي ممكن است راه انحطاط و عقب پيگرد بپيمايد . براي جلوگيري ازاين آفت ، بايد هرگونه ظلمي را در هر جزئي از مجموعه از بين برد .
‏اصل لياقت و شايستگي ‏(تخصص گرايي كاركردي ): به اين معني كه درتمام اجزاي نظام سياسي مناسب ترين و كارايي ترين افراد هركدام در جاي واقعي خود قرار گيرند ، به گونه اي كه بهتر ازآن مسير نباشد . هرفردي به كار تخصصي خود پرداخته و هربخشي فقط وظايف خود را بخوبي انجام دهد .