تحقیق تاريخچه پايگاه داده

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 7 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تاريخچه پايگاه داده
‏اولين کاربردهاي اصطلاح ‏پايگاه داده به June 1963 ‏باز مي‌گردد، يعني زماني که شرکت System Development Corporation ‏مسئوليت اجرايي يک طرح به نام “توسعه و مديريت محاسباتي يک پايگاه ‏داده‌اي مرکزي” را بر عهده گرفت. پايگاه داده به عنوان يک واژه واحد در اوايل دهه 70 ‏در اروپا و در اواخر دهه 70 در خبر نامه‌هاي معتبر آمريکايي به کار رفت.(بانک ‏داده‌اي يا Databank ‏در اوايل سال 1966 در روزنامه واشنگتن کار رفت .
‏تصوير:اولين سيستم مديريت پايگاه داده در دهه 60 گسترش يافت. از پيشگامان اين ‏شاخه چارلز باخمن مي‌‌باشد. مقالات باخمن اين را نشان داد که فرضيات او کاربرد ‏بسيار موثرتري براي دسترسي به وسايل ذخيره سازي را محيا مي‌‌کند. در آن زمانها ‏پردازش داده بر پايه کارت هاي منگنه و نوار هاي مغناطيسي بود که پردازش سري اطلاعات ‏را مهيا مي‌‌کند. دو نوع مدل داده‌اي در آن زمانها ايجاد شد:CODASYL ‏موجب توسعه مدل ‏شبکه‌اي شدکه ريشه در نظريات باخمن داشت و مدل سلسله مراتبي که توسط North American Rockwell ‏ايجاد شد و بعدا با اقباس از آن شرکت IBM ‏محصولIMS ‏را توليد نمود.
‏مدل ‏رابطه‌اي توسط E. F. Codd ‏در سال 1970 ارائه شد.او مدل هاي موجود را مورد انتقاد ‏قرار مي‌‌داد. براي مدتي نسبتا طولاني اين مدل در مجامع علمي مورد تاييد بود. اولين ‏محصول موفق براي ميکرو کامپيوتر ها dBASE ‏بودکه براي سيستم عامل هايCP/M ‏و PC-DOS/MS-DOS ‏ساخته شد. در جريان سال 1980 پژوهش بر روي مدل توزيع شده (distributed database) ‏ماشينهاي ‏دادگاني ‏متمرکز شد، اما ‏تاثير کمي بر بازار گذاشت. در سال 1990 توجهات به طرف مدل شي گرا(object-oriented databases) ‏جلب شد. اين مدل جهت کنترل داده‌هاي مرکب لازم بود و به سادگي بر روي ‏پايگاه داده‌هاي خاص، مهندسي داده(شامل مهندسي نرم افزار منابع) و داده‌هاي چند ‏رسانه‌اي کار مي‌‌کرد.
‏در سال 2000 نوآوري تازه‌اي رخ داد و دادگان ‏اکس‌ام‌ال (XML) ‏به وجود آمد. هدف اين مدل از بين بردن تفاوت بين مستندات و داده ها ‏است و کمک مي‌‌کند که منابع اطلاعاتي چه ساخت يافته باشند يا نه در کنار هم قرار ‏گيرند.
‏مدل هاي پايگاه داده
‏شگرد هاي مختلفي براي مدل ‏هاي داده‌اي وجود دارد. بيشتر سيستم هاي پايگاه داده‌اي هر چند که طور معمول بيشتر ‏از يک مدل را مورد حمايت قرار مي‌‌دهند، حول يک مدل مشخص ايجاد شده اند. براي هر يک ‏از الگوهاي هاي منطقي (logical model) ‏اجراهاي فيزيکي مختلفي قابل پياده شدن است و ‏سطوح کنترل مختلفي در انطباق فيزيکي براي کاربران محيا مي‌‌کند. يک انتخاب مناسب ‏تاثير موثري بر اجرا دارد. مثالي از موارد الگوي رابطه‌اي (relational model) ‏است: ‏همه رويدادهاي مهم در مدل رابطه‌اي امکان ايجاد نمايه‌هايي که دسترسي سريع به سطرها ‏در جدول را مي‌‌دهد،فراهم مي‌‌شود.
‏يک مدل داده‌اي تنها شيوه ساختمان بندي ‏داده ها نيست بلکه معمولا به صورت مجموعه‌اي از عمليات ها که مي‌‌تواند روي داده ها ‏اجرا شود تعريف مي‌‌شوند. براي مثال در مدل رابطه‌اي عملياتي همچون گزينش (selection)‏، طرح ريزي (projection) ‏و اتصال (join) ‏تعريف مي‌‌گردد.
‏مدل تخت
‏مدل تخت يا جدولي (flat (or table) model ) ‏تشکيل شده است از يک آرايه دو بعدي با عناصر داده‌اي که همه اجزاي يک ستون ‏به صورت داده‌هاي مشابه فرض مي‌‌شود و همه عناصر يک سطر با هم در ارتباط هستند. ‏براي نمونه در ستون هايي که براي نام کاربري و رمز عبور در جزئي از سيستم هاي ‏پايگاه داده‌اي امنيتي مورد استفاده قرار مي‌‌گيرد هر سطر شامل رمز عبوري است که ‏مخصوص يک کاربر خاص است. ستون هاي جدول که با آن در ارتباط هستند به صورت داده ‏کاراکتري، اطلاعات زماني، عدد صحيح يا اعداد مميز شناور تعريف مي‌‌شوند. اين مدل ‏پايه برنامه‌هاي محاسباتي(spreadsheet) ‏است.
‏پايگاه داده ها با فايل هاي ‏تخت به سادگي توسط فايل هاي متني تعريف مي‌‌شوند. هر رکورد يک خط است و فيلد ها به ‏کمک جدا کننده هايي از هم مجزا مي‌‌شوند. فرضا به مثال زير دقت کنيد:
id name team
1 Amy Blues
2 Bob Reds
3 Chuck Blues
4 Dick Blues
5 Ethel Reds
6 Fred Blues
7 Gilly Blues
8 Hank Reds
‏داده‌هاي هر ‏ستون مشابه هم است ما به اين ستونها فيلد ها (fields) ‏گوييم. و هر خط را غير از خط ‏اول يک رکورد(record) ‏مي‌‌ناميم. خط اول را که برخي پايگاه‌هاي داده‌اي آنرا ندارند ‏رکورد برچسب(field labels) ‏گوييم. هر مقدار داده‌اي اندازه خاص خود را دارد که اگر ‏به آن اندازه نرسد مي‌‌توان از کاراکنر فاصله براي اين منظور استفاده کرد اما اين ‏مسئله مخصوصا زماني که بخواهيم اطلاعات را بر روي کارت هاي منگنه قرار دهيم مشکل ‏ساز خواهد شد. امروزه معمولا از نويسه TAB ‏براي جداسازي فيلد ها و کاراکتر خط بعد ‏براي رکورد بعدي استفاده مي‌‌کنيم. البته شيوه‌هاي ديگري هم وجود دارد مثلا به مثال ‏زير دقت کنيد:
“1”,”Amy”,”Blues”
“2”,”Bob”,”Reds”
“3”,”Chuck”,”Blues”
“4”,”Dick”,”Blues”
“5”,”Ethel”,”Reds”
“6”,”Fred”,”Blues”
“7”,”Gilly”,”Blues”
“8”,”Hank”,”Reds”
‏اين مثال از جدا کننده کاما ‏استفاده مي‌‌کند.در اين نوع مدل تنها قابليت حذف،اضافه،ديدن و ويرايش وجود دارد که ‏ممکن است کافي نباشد.Microsoft Excel ‏اين مدل را پياده سازي مي‌کند.
‏مدل شبکه اي(Network)
‏در سال 1969 و در کنفرانس ‏زبانهاي سيستم هاي داده‌اي (CODASYL) ‏توسطCharles Bachman ‏ارائه شد. در سال 1971 ‏مجددا مطرح شد و اساس کار پايگاه داده‌اي قرار گرفت و در اوايل دهه 80 با ثبت آن ‏درسازمان بين المللي استانداردهاي جهاني يا ISO ‏به اوج رسيد.
‏مدل شبکه‌اي (database model) ‏بر پايه دو سازه مهم يعني مجموعه ها و رکورد ها ساخته مي‌‌شود و ‏برخلاف روش سلسله مراتبي که از درخت استفاده مي‌‌کند، گراف را به کار مي‌‌گيرد. ‏مزيت اين روش بر سلسله مراتبي اين است که مدل هاي ارتباطي طبيعي بيشتري را بين ‏موجوديت ها فراهم مي‌‌کند. الي رغم اين مزيت ها به دو دليل اساسي اين مدل با شکست ‏مواجه شد: اول اينکه شرکت IBM ‏با توليد محصولات IMS ‏و DL/I ‏که بر پايه مدل سلسله ‏مراتبي است اين مدل را ناديده گرفت. دوم اينکه سرانجام مدل رابطه‌اي (relational model) ‏جاي آن را گرفت چون سطح بالاتر و واضح تر بود. تا اوايل دهه 80 به علت ‏کارايي رابط هاي سطح پايين مدل سلسله مراتبي و شبکه‌اي پيشنهاد مي‌‌شد که بسياري از ‏نياز هاي آن زمان را برطرف مي‌‌کرد. اما با سريعتر شدن سخت افزار به علت قابليت ‏انعطاف و سودمندي بيشتر سيستم هاي رابطه‌اي به پيروزي رسيدند.
‏رکورد ها در ‏اين مدل شامل فيلد هايي است( ممکن است همچون زبان کوبول (COBOL) ‏به صورت سلسله ‏مراتب اولويتي باشد). مجموعه ها با ارتباط يک به چند بين رکورد ها تعريف مي‌‌شود: ‏يک مالک و چند عضو. عمليات هاي مدل شبکه‌اي از نوع هدايت کننده است: يک برنامه در ‏موقعيت جاري خود باقي مي‌‌ماند و از يک رکورد به رکورد ديگر مي‌‌رود هر گاه که ‏ارتباطي بين آنها وجود داشته باشد. معمولا از اشاره‌گرها(pointers) ‏براي آدرس دهي ‏مستقيم به يک رکورد در ديسک استفاده مي‌‌شود. با اين تکنيک کارايي بازيابي اضافه ‏مي‌‌شود هر چند در نمايش ظاهري اين مدل ضروري نيست .
‏ ‏مدل رابطه اي