تحقیق ‌تأثير متقابل‌ فرهنگ‌ و ورزش‌ 31 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏فرهنگ‏ و‏ ورزش‏……………………‏………………………………………..‏………‏…………. &‏ 1
‏‌تأثير متقابل‌ فرهنگ‌ و ورزش‌
‏
‏هر‏ ‏مقوله‏‌‏اي‏‌‏ ‏را‏ ‏كه‏‌‏ ‏انسان‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏ذهن‏‌‏ ‏مي‏‌‏آورد‏ ‏و‏ ‏جزء‏ ‏قضاياي‏‌‏ ‏ذهني‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏در‏ ‏عالم‏‌‏ ‏خارج‏‌‏ ‏مصداق‏‌‏ ‏پيدا‏ ‏مي‏‌‏كند،‏ ‏همراه‏‌‏ ‏او،‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏ذهن‏‌‏ ‏مي‏‌‏آيد‏. ‏فرهنگ‏‌‏ ‏لازمة‏‌‏ ‏لاينفك‏‌‏ ‏هر‏ ‏پديده‏‌‏ ‏و‏ ‏مقوله‏‌‏اي‏‌‏ ‏است،‏ ‏مثلاً‏‌‏ ‏وقتي‏‌‏ ‏تجارت‏‌‏ ‏و‏ ‏اقتصاد‏ ‏را‏ ‏به‏‌‏ ‏ذهن‏‌‏ ‏مي‏‌‏آوريم‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏در‏ ‏خارج‏‌‏ ‏بدان‏‌‏ ‏اشتغال‏‌‏ ‏داريم‏‌‏ ‏قطعاً‏‌‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏تجارت‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏اقتصاد‏ ‏را‏ ‏بايد‏ ‏بدانيم‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏لااقل‏‌‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏متداول‏‌‏ ‏و‏ ‏رايج‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏مقوله‏‌‏ ‏و‏ ‏به‏‌‏ ‏عبارت‏‌‏ ‏ديگر،‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏عمومي‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏را‏ ‏بدانيم‏‌‏ ‏تا‏ ‏در‏ ‏ميان‏‌‏ ‏تجار‏ ‏و‏ ‏اقتصاددانان‏‌‏ ‏داراي‏‌‏ ‏ارزش‏‌‏ ‏باشيم‏‌‏ ‏والا‏‌‏ ‏از‏ ‏مقوله‏‌‏ ‏اقتصاد‏ ‏و‏ ‏تجارت‏‌‏ ‏بيرونيم‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏لااقل‏‌‏ ‏اقتصاددان‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏تاجر‏ ‏موفقي‏‌‏ ‏نيستيم‏. ‏لذا‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏در‏ ‏تمام‏‌‏ ‏مقوله‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏پديده‏‌‏هاي‏‌‏ ‏عبادي‏‌‏ ‏و‏ ‏معاملي‏‌‏ ‏وجود‏ ‏دارد‏. ‏مثل‏‌‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏نماز،‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏عبادت،‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏تجارت،‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏و‏… ‏ما‏ ‏در‏ ‏اين‏‌‏ ‏مقاله‏‌‏ ‏بر‏ ‏آن‏‌‏ ‏هستيم‏‌‏ ‏تا‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏و‏ ‏خاستگاه‏‌‏ ‏و‏ ‏مباني‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏را‏ ‏به‏‌‏ ‏نقد‏ ‏و‏ ‏تحليل‏‌‏ ‏بكشيم‏. ‏نخست‏‌‏ ‏از‏ ‏آن‏‌‏جا‏ ‏كه‏‌‏ ‏دين‏‌‏ ‏اسلام‏‌‏ ‏دين‏‌‏ ‏مقدس‏‌‏ ‏و‏ ‏آسماني‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏و‏ ‏براي‏‌‏ ‏هدايت‏‌‏ ‏بشر‏ ‏آمده‏‌‏ ‏است،‏ ‏تمام‏‌‏ ‏آداب‏‌‏ ‏و‏ ‏رسوم‏‌‏ ‏و‏ ‏فرهنگ‏‌‏ ‏اجتماع‏‌‏ ‏را‏ ‏به‏‌‏ ‏هم‏‌‏ ‏نريخته‏‌‏ ‏است،‏ ‏بلكه‏‌‏ ‏فرهنگ‏‌‏هايي‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏در‏ ‏ميان‏‌‏ ‏مردم‏‌‏ ‏متداول‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏هدف‏‌‏ ‏دين‏‌‏ ‏سازگاري‏‌‏ ‏داشته‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏مي‏‌‏توانست‏‌‏ ‏با‏ ‏اندك‏‌‏ ‏تغييري‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏خدمت‏‌‏ ‏دين‏‌‏ ‏قرار‏ ‏داد،‏ ‏اسلام‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏را‏ ‏تقويت‏‌‏ ‏و‏ ‏ترويج‏‌‏ ‏نموده‏‌‏ ‏است؛‏ ‏لذا‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏يك‏‌‏ ‏مقوله‏‌‏اي‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏با‏ ‏سكناگزيدن‏‌‏ ‏بشر‏ ‏در‏ ‏روي‏‌‏ ‏زمين‏‌‏ ‏وجود‏ ‏داشته‏‌‏ ‏و‏ ‏ممكن‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏با‏ ‏اين‏‌‏ ‏روش‏‌‏ ‏جديد‏ ‏و‏ ‏پيچيده‏‌‏ ‏امروزين‏‌‏ ‏نبوده،‏ ‏ولي‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏شكل‏‌‏ ‏ابتدايي‏‌‏ ‏وجود‏ ‏داشته‏‌‏ ‏و‏ ‏اسلام‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏جهت‏‌‏ ‏بخشيده‏‌‏ ‏و‏ ‏آن‏‌‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏خدمت‏‌‏ ‏دين‏‌‏ ‏قرار‏ ‏داده‏‌‏ ‏است‏.
‏تعليم‏‌‏ ‏و‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏در‏ ‏حقيقت‏‌‏ ‏با‏ ‏پيدايش‏‌‏ ‏و‏ ‏سكنا‏ ‏گزيدن‏‌‏ ‏بشر‏ ‏در‏ ‏روي‏‌‏ ‏زمين‏‌‏ ‏آغاز‏ ‏شده‏‌‏ ‏است‏. ‏خاك،‏ ‏سنگ،‏ ‏كوه،‏ ‏تپه،‏ ‏دريا،‏ ‏جنگل،‏ ‏جويبار‏ ‏و‏ ‏ديگر‏ ‏مظاهر‏ ‏طبيعت‏‌‏ ‏و‏ ‏نيز‏ ‏خود‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏و‏ ‏نيازهاي‏‌‏ ‏آن،‏ ‏نخستين‏‌‏ ‏كتاب‏‌‏هاي‏‌‏ ‏درسي‏‌‏ ‏بشر‏ ‏بوده‏‌‏اند‏. ‏از‏ ‏قديم‏‌‏ترين‏‌‏ ‏روزگاران‏‌‏ ‏و‏ ‏حتي‏‌‏ ‏پيش‏‌‏ ‏از‏ ‏پيدايش‏‌‏ ‏خط،‏ ‏نياز‏ ‏به‏‌‏ ‏تأمين‏‌‏ ‏خوراك‏‌‏ ‏و‏ ‏پوشاك‏‌‏ ‏از‏ ‏راه‏‌‏ ‏شكار‏ ‏حيوانات‏‌‏ ‏و‏ ‏احتياج‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏كسب‏‌‏ ‏توانايي‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏مقابله‏‌‏ ‏با‏ ‏خطرهاي‏‌‏ ‏طبيعي‏‌‏ ‏و‏ ‏دشمنان‏‌‏ ‏گوناگون،‏ ‏جوامع‏‌‏ ‏كهن‏‌‏ ‏بشري‏‌‏ ‏را‏ ‏واداشته‏‌‏ ‏بود‏ ‏كه‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏امر‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏بعنوان‏‌‏ ‏يكي‏‌‏ ‏از‏ ‏مهم‏‌‏ترين‏‌‏ ‏امور‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏توجه‏‌‏ ‏نمايند‏ ‏و‏ ‏اين‏‌‏ ‏حقيقت‏‌‏ ‏را‏ ‏دريابند‏ ‏كه‏‌‏ ‏قدرت،‏ ‏استقامت،‏ ‏مهارت‏‌‏ ‏و‏ ‏سرعت‏‌‏ ‏را‏ ‏كه‏‌‏ ‏در‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏انسان‏‌‏ها‏ ‏از‏ ‏اهميتي‏‌‏ ‏برخوردار‏ ‏است،‏ ‏مي‏‌‏توان‏‌‏ ‏با‏ ‏بهره‏‌‏گيري‏‌‏ ‏از‏ ‏تمرين‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏فعاليت‏‌‏هاي‏‌‏ ‏جسماني‏‌‏ ‏تا‏ ‏حد‏ ‏قابل‏‌‏ ‏ملاحظه‏‌‏اي‏‌‏ ‏تقويت‏‌‏ ‏كرد‏.
‏فرهنگ‏ و‏ ورزش‏……………………‏………………………………………..‏………‏…………. &‏ 2
‏همراه‏‌‏ ‏با‏ ‏خلقت‏‌‏ ‏انسان‏‌‏ ‏و‏ ‏دست‏‌‏ ‏و‏ ‏پنجه‏‌‏ ‏نرم‏‌‏ ‏كردن‏‌‏ ‏او‏ ‏با‏ ‏زندگي،‏ ‏خصوصاً‏‌‏ ‏انسان‏‌‏هاي‏‌‏ ‏اوليه‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏در‏ ‏درون‏‌‏ ‏غار‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏مي‏‌‏كردند،‏ ‏ورزيدگي‏‌‏ ‏و‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدن‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏آنان‏‌‏ ‏داراي‏‌‏ ‏اهميت‏‌‏ ‏فوق‏‌‏ ‏العاده‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏و‏ ‏تا‏ ‏به‏‌‏ ‏امروز‏ ‏كه‏‌‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏يكي‏‌‏ ‏از‏ ‏اصول‏‌‏ ‏مسلم‏‌‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏فردي‏‌‏ ‏و‏ ‏اجتماعي‏‌‏ ‏و‏ ‏حتي‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏حكومت‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏دولت‏‌‏ها‏ ‏درآمده‏‌‏ ‏است‏.
‏امروزه‏‌‏ ‏دانشمندان،‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏را‏ ‏نه‏‌‏ ‏تنها‏ ‏براي‏‌‏ ‏پرورش‏‌‏ ‏تن‏‌‏ ‏يك‏‌‏ ‏اصل‏‌‏ ‏قرار‏ ‏داده‏‌‏اند،‏ ‏بلكه‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏صورت‏‌‏ ‏يك‏‌‏ ‏اهرم‏‌‏ ‏قدرت‏‌‏ ‏و‏ ‏سياست‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏جوامع‏‌‏ ‏بين‏‌‏المللي‏‌‏ ‏مطرح‏‌‏ ‏كرده‏‌‏اند‏. ‏انسان‏‌‏شناسان‏‌‏ ‏در‏ ‏قرون‏‌‏ ‏گذشته‏‌‏ ‏از‏ ‏انسان‏‌‏ ‏بعنوان‏‌‏ ‏هومواركتوس‏‌‏ (‏انسان‏‌‏ ‏مستوي‏‌‏القامه‏) ‏و‏ ‏هوموفابريگوس‏‌‏ (‏انسان‏‌‏ ‏ابزارساز‏) ‏و‏ ‏هوموپوليتيكوس‏‌‏ (‏انسان‏‌‏ ‏سياست‏‌‏ورز‏) ‏سخن‏‌‏ ‏گفته‏‌‏اند‏. ‏امروزه‏‌‏ ‏از‏ ‏انسان‏‌‏ ‏بعنوان‏‌‏ ‏هومورليجيوسرس‏‌‏ (‏انسان‏‌‏ ‏دين‏‌‏ورز‏) ‏سخن‏‌‏ ‏گفته‏‌‏اند؛‏ ‏چرا‏ ‏كه‏‌‏ ‏بر‏ ‏وفق‏‌‏ ‏جديدترين‏‌‏ ‏پژوهش‏‌‏هاي‏‌‏ ‏جامعه‏‌‏شناختي‏‌‏ ‏چه‏‌‏ ‏در‏ ‏آفريقاي‏‌‏ ‏جنوبي‏‌‏ ‏و‏ ‏مكزيك‏‌‏ ‏و‏ ‏چه‏‌‏ ‏در‏ ‏ايرلند‏ ‏و‏ ‏آمريكا،‏ ‏بيش‏‌‏ ‏از‏ ‏نود‏ ‏و‏ ‏شش‏‌‏ ‏درصد‏ ‏انسان‏‌‏ها‏ ‏به‏‌‏ ‏وجود‏ ‏خدا‏ ‏ايمان‏‌‏ ‏دارند‏ ‏و‏ ‏همين‏‌‏ ‏واقعيت،‏ ‏نظريه‏‌‏اي‏‌‏ ‏را‏ ‏كه‏‌‏ ‏مدعي‏‌‏ ‏بود‏ ‏با‏ ‏پيشرفت‏‌‏ ‏اجتماعي‏‌‏ ‏و‏ ‏افزايش‏‌‏ ‏رفاه‏‌‏ ‏مادي،‏ ‏دين‏‌‏ ‏و‏ ‏انديشه‏‌‏ ‏ديني‏‌‏ ‏انحطاط‏‌‏ ‏مي‏‌‏يابد،‏ ‏ابطال‏‌‏ ‏مي‏‌‏كند‏(1). ‏مؤ‏‌‏يد‏ ‏ديگر‏ ‏براي‏‌‏ ‏دين‏‌‏ورز‏ ‏بودن‏‌‏ ‏سرشتي‏‌‏ ‏انسان،‏ ‏اين‏‌‏كه‏‌‏ ‏محققان‏‌‏ ‏هيچ‏‌‏ ‏قومي‏‌‏ ‏از‏ ‏اقوام‏‌‏ ‏بشري‏‌‏ ‏را‏ ‏نيافته‏‌‏اند‏ ‏كه‏‌‏ ‏ديندار‏ ‏يا‏ ‏به‏‌‏ ‏هر‏ ‏حال‏‌‏ ‏صاحب‏‌‏ ‏نوعي‏‌‏ ‏دين‏‌‏ ‏نبوده‏‌‏ ‏باشند‏.(2)
‌ 1‏- ‏تاريخچه‏‌‏ ‏كلي‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏
‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏برابر‏ ‏با‏ ‏پيدايش‏‌‏ ‏انسان‏‌‏ ‏و‏ ‏حيات‏‌‏ ‏اوست‏. ‏طبق‏‌‏ ‏قانون‏‌‏ ‏طبيعت،‏ ‏هر‏ ‏جانداري‏‌‏ ‏در‏ ‏سايه‏‌‏ ‏حركت‏‌‏ ‏و‏ ‏جنبش‏‌‏ ‏زنده‏‌‏ ‏مي‏‌‏ماند‏ ‏و‏ ‏انسان‏‌‏ ‏نيز‏ ‏مستثنا‏ ‏از‏ ‏اين‏‌‏ ‏قاعده‏‌‏ ‏نيست،‏ ‏بلكه‏‌‏ ‏متحرك‏‌‏ترين‏‌‏ ‏جانداران‏‌‏ ‏مي‏‌‏باشد‏.
‏اگر‏ ‏انجام‏‌‏ ‏كليه‏‌‏ ‏حركات‏‌‏ ‏اعضاي‏‌‏ ‏بدن‏‌‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏سلامت‏‌‏ ‏مؤ‏‌‏ثر‏ ‏بدانيم‏‌‏ ‏و‏ ‏هر‏ ‏حركت‏‌‏ ‏را‏ ‏كه‏‌‏ ‏موجب‏‌‏ ‏سلامتي‏‌‏ ‏مي‏‌‏شود‏ ‏يك‏‌‏ ‏نوع‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏بدانيم،‏ ‏بايد‏ ‏اين‏‌‏ ‏امر‏ ‏را‏ ‏بپذيريم‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏با‏ ‏حيات‏‌‏ ‏بشر‏ ‏توأم‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏و‏ ‏براي‏‌‏ ‏پيدايش‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏نمي‏‌‏توان‏‌‏ ‏تاريخ‏‌‏ ‏دقيقي‏‌‏ ‏مشخص‏‌‏ ‏كرد،‏ ‏زيرا‏ ‏انسان‏‌‏ ‏در‏ ‏بدو‏ ‏تولد‏ ‏خويش‏‌‏ ‏حيوان‏‌‏ ‏بالفعل‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏و‏ ‏انسان‏‌‏ ‏بالقوه‏. ‏يعني‏‌‏ ‏جسم‏‌‏ ‏و‏ ‏بدنش‏‌‏ ‏مقدم‏‌‏ ‏بر‏ ‏شخصيت‏‌‏ ‏اوست؛‏ ‏لذا‏ ‏براي‏‌‏ ‏تأمين‏‌‏ ‏زندگاني‏‌‏ ‏خويش‏‌‏ ‏نياز‏ ‏به‏‌‏ ‏حركات‏‌‏ ‏مختلف‏‌‏ ‏اعضاي‏‌‏ ‏بدن‏‌‏ ‏داشته‏‌‏ ‏و‏ ‏تا‏ ‏آخرين‏‌‏ ‏لحظات‏‌‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏مجبور‏ ‏به‏‌‏ ‏انجام‏‌‏ ‏حركات‏‌‏ ‏لازم‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏است‏. ‏بنابراين‏‌‏ ‏بايد‏ ‏گفت‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏با‏ ‏انسان‏‌‏ ‏خلق‏‌‏ ‏شده‏‌‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏زمان‏‌‏ ‏تكميل‏‌‏ ‏خواهد‏ ‏شد‏.
‏فرهنگ‏ و‏ ورزش‏……………………‏………………………………………..‏………‏…………. &‏ 3
‏انسان‏‌‏ ‏در‏ ‏دورانهاي‏‌‏ ‏اوليه‏‌‏ ‏زندگاني‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏تهيه‏‌‏ ‏و‏ ‏تأمين‏‌‏ ‏معاش‏‌‏ ‏خود‏ ‏مجبور‏ ‏به‏‌‏ ‏زد‏ ‏و‏ ‏خورد‏ ‏با‏ ‏حيوانات‏‌‏ ‏وحشي‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏و‏ ‏براي‏‌‏ ‏حفظ‏‌‏ ‏خود‏ ‏از‏ ‏سرما‏ ‏و‏ ‏گرما‏ ‏در‏ ‏غارها‏ ‏و‏ ‏بيشه‏‌‏ها‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏كند‏. ‏اين‏‌‏ ‏حركات‏‌‏ ‏و‏ ‏زد‏ ‏و‏ ‏خوردها‏ ‏و‏ ‏تلاشي‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏نيل‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏مقصود،‏ ‏يعني‏‌‏ ‏تأمين‏‌‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏انجام‏‌‏ ‏مي‏‌‏شده‏‌‏ ‏و‏ ‏انسان‏‌‏ ‏اوليه‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏مبادرت‏‌‏ ‏نموده،‏ ‏يك‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏طبيعي‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏شمار‏ ‏مي‏‌‏رود‏. ‏پس‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏تمام‏‌‏ ‏كارهايي‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏باعث‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏حركت‏‌‏ ‏درآوردن‏‌‏ ‏اعضا‏ ‏مي‏‌‏شود‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏بدن‏‌‏ ‏فعاليت‏‌‏ ‏و‏ ‏حرارت‏‌‏ ‏و‏ ‏قدرت‏‌‏ ‏ايجاد‏ ‏مي‏‌‏كند‏ ‏مي‏‌‏توان‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏گفت‏. ‏البته‏‌‏ ‏نبايد‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏طبيعي‏‌‏ ‏اشتباه‏‌‏ ‏گرفت؛‏ ‏به‏‌‏ ‏حركاتي‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏در‏ ‏وجود‏ ‏بشر‏ (‏جسمي‏‌‏ ‏و‏ ‏فكري‏) ‏خستگي‏‌‏ ‏توليد‏ ‏مي‏‌‏كند‏ ‏و‏ ‏آن‏‌‏ ‏عمليات‏‌‏ ‏تحت‏‌‏ ‏اصول‏‌‏ ‏و‏ ‏قواعد‏ ‏معين‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏قسمتي‏‌‏ ‏از‏ ‏بدن‏‌‏ ‏يا‏ ‏تمام‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏و‏ ‏براي‏‌‏ ‏احتياج‏‌‏ ‏و‏ ‏منظور‏ ‏خاص‏‌‏ ‏اجرا‏ ‏مي‏‌‏شود،‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏گفته‏‌‏ ‏مي‏‌‏شود‏. ‏حضرت‏‌‏ ‏علي‏7 ‏مي‏‌‏فرمايد‏: ‏بزرگترين‏‌‏ ‏تفريح‏‌‏ ‏و‏ ‏ورزش،‏ ‏كار‏ ‏است‏‌‏ (‏يعني‏‌‏ ‏فعاليت‏‌‏ ‏بدني‏).
‏پس‏‌‏ ‏تعليم‏‌‏ ‏و‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏با‏ ‏پيدايش‏‌‏ ‏بشر‏ ‏و‏ ‏سكنا‏ ‏گزيدن‏‌‏ ‏بشر‏ ‏در‏ ‏روي‏‌‏ ‏زمين‏‌‏ ‏آغاز‏ ‏شده‏‌‏ ‏است‏. ‏خاك،‏ ‏سنگ،‏ ‏كوه،‏ ‏تپه،‏ ‏دريا،‏ ‏جنگل،‏ ‏جويبار‏ ‏و‏ ‏ديگر‏ ‏مظاهر‏ ‏طبيعت‏‌‏ ‏و‏ ‏نيز‏ ‏خود‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏و‏ ‏نيازهاي‏‌‏ ‏آن،‏ ‏نخستين‏‌‏ ‏كتابهاي‏‌‏ ‏درسي‏‌‏ ‏نوع‏‌‏ ‏بشر‏ ‏بوده‏‌‏اند‏.(3)
‏از‏ ‏قديم‏‌‏ترين‏‌‏ ‏روزگاران‏‌‏ ‏و‏ ‏حتي‏‌‏ ‏پيش‏‌‏ ‏از‏ ‏پيدايش‏‌‏ ‏خط،‏ ‏نياز‏ ‏به‏‌‏ ‏تأمين‏‌‏ ‏خوراك‏‌‏ ‏و‏ ‏پوشاك‏‌‏ ‏از‏ ‏راه‏‌‏ ‏شكار‏ ‏حيوانات‏‌‏ ‏و‏ ‏احتياج‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏كسب‏‌‏ ‏توانايي‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏مقابله‏‌‏ ‏با‏ ‏خطرهاي‏‌‏ ‏طبيعي‏‌‏ ‏و‏ ‏دشمنان‏‌‏ ‏گوناگون،‏ ‏جوامع‏‌‏ ‏كهن‏‌‏ ‏بشري‏‌‏ ‏را‏ ‏واداشته‏‌‏ ‏بود‏ ‏كه‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏امر‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني،‏ ‏بعنوان‏‌‏ ‏يكي‏‌‏ ‏از‏ ‏مهم‏‌‏ترين‏‌‏ ‏امور‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏توجه‏‌‏ ‏نمايند‏ ‏و‏ ‏اين‏‌‏ ‏حقيقت‏‌‏ ‏را‏ ‏دريابند‏ ‏كه‏‌‏ ‏قدرت،‏ ‏استقامت‏‌‏ ‏و‏ ‏سرعت‏‌‏ ‏را‏ ‏كه‏‌‏ ‏در‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏انسان‏‌‏ها‏ ‏از‏ ‏اهميتي‏‌‏ ‏برخوردار‏ ‏است،‏ ‏مي‏‌‏توان‏‌‏ ‏با‏ ‏بهره‏‌‏گيري‏‌‏ ‏از‏ ‏تمرين‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏فعاليت‏‌‏هاي‏‌‏ ‏جسماني‏‌‏ ‏تا‏ ‏حد‏‌‏ ‏قابل‏‌‏ ‏ملاحظه‏‌‏اي‏‌‏ ‏تقويت‏‌‏ ‏كرد‏.(4)
‏وقتي‏‌‏ ‏با‏ ‏گذشت‏‌‏ ‏زمان،‏ ‏حكومت‏‌‏ ‏و‏ ‏دولت‏‌‏ ‏ولو‏ ‏به‏‌‏ ‏صورت‏‌‏ ‏اوليه‏‌‏ ‏تشكيل‏‌‏ ‏شد‏ ‏دولتها‏ ‏براي‏‌‏ ‏حفظ‏‌‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏گسترش‏‌‏ ‏مرزها‏ ‏نيازمند‏ ‏قدرت‏‌‏ ‏و‏ ‏بازوان‏‌‏ ‏قوي‏‌‏ ‏بودند‏ ‏كه‏‌‏ ‏متناسب‏‌‏ ‏با‏ ‏آن‏‌‏ ‏زمان‏‌‏ ‏در‏ ‏جنگ‏‌‏ ‏پيروز‏ ‏شوند‏ ‏و‏ ‏به‏‌‏ ‏اهداف‏‌‏ ‏خود‏ ‏دست‏‌‏ ‏يابند‏.
‏ويل‏‌‏ ‏دورانت،‏ ‏مورخ‏‌‏ ‏مشهور،‏ ‏در‏ ‏اين‏‌‏ ‏باره‏‌‏ ‏مي‏‌‏نويسد‏:
‏فرهنگ‏ و‏ ورزش‏……………………‏………………………………………..‏………‏…………. &‏ 4
‏«‏از‏ ‏ضروريات‏‌‏ ‏دولت‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏تأكيد‏ ‏بر‏ ‏روي‏‌‏ ‏حفظ‏‌‏ ‏نيروي‏‌‏ ‏جسماني،‏ ‏پيروزمندي‏‌‏ ‏در‏ ‏جنگ‏‌‏هايي‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏متكي‏‌‏ ‏بر‏ ‏قدرت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏نيرومندي‏‌‏ ‏جسماني‏‌‏ ‏بوده‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏و‏ ‏نيرومندي‏‌‏ ‏و‏ ‏مهارت‏‌‏ ‏بدني،‏ ‏حاصل‏‌‏ ‏نخواهد‏ ‏شد‏ ‏مگر‏ ‏در‏ ‏ورزش‏‌‏هايي‏‌‏ ‏كه‏‌‏ (‏در‏ ‏بازي‏‌‏هاي‏‌‏ ‏المپيك‏) ‏مقرر‏ ‏گرديده‏‌‏ ‏است‏.»5
‏و‏ ‏بزرگترين‏‌‏ ‏هدفهاي‏‌‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏در‏ ‏اجتماعات‏‌‏ ‏اوليه‏‌‏ ‏عبارت‏‌‏ ‏بودند‏ ‏از‏:
‏1- ‏تكامل‏‌‏ ‏و‏ ‏توسعه‏‌‏ ‏استعدادهاي‏‌‏ ‏جسماني‏‌
‏2- ‏ايجاد‏ ‏گروههايي‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏بهتر‏ ‏زيستن‏‌
‏3- ‏ايجاد‏ ‏سرگرمي‏.
‏در‏ ‏پژوهش‏‌‏هايي‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏بر‏ ‏روي‏‌‏ ‏زندگي‏‌‏ ‏انسان‏‌‏هاي‏‌‏ ‏نخستين‏‌‏ ‏و‏ ‏عادات‏‌‏ ‏آنها‏ ‏انجام‏‌‏ ‏شده‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏معلوم‏‌‏ ‏شده‏‌‏ ‏است‏‌‏ ‏كه‏‌‏ ‏اين‏‌‏ ‏عادات‏‌‏ ‏و‏ ‏رسوم‏‌‏ ‏اغلب‏‌‏ ‏در‏ ‏مراسم‏‌‏ ‏مذهبي‏‌‏ ‏و‏ ‏معتقدات‏‌‏ ‏ديني‏‌‏ ‏ظاهر‏ ‏گشته‏‌‏ ‏است‏.
‌ ‌2‏- ‏تاريخچه‏‌‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏در‏ ‏ايران‏‌‏
‏در‏ ‏ايران‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏معناي‏‌‏ ‏قديم‏‌‏ ‏آن،‏ ‏ورزش‏‌‏ ‏پهلواني‏‌‏ ‏و‏ ‏رزمي‏‌‏ ‏و‏ ‏وزنه‏‌‏برداري‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏شركت‏‌‏ ‏در‏ ‏جنگ‏‌‏ ‏معمول‏‌‏ ‏بوده،‏ ‏همانطور‏ ‏كه‏‌‏ ‏حكيم‏‌‏ ‏ابوالقاسم‏‌‏ ‏فردوسي‏‌‏ ‏در‏ ‏رابطه‏‌‏ ‏با‏ ‏پهلواني‏‌‏ ‏و‏ ‏جنگ‏‌‏آوري‏‌‏ ‏رستم‏‌‏ ‏و‏ ‏سهراب‏‌‏ ‏و‏ ‏كشتي‏‌‏ ‏پهلواني‏‌‏ ‏دو‏ ‏پهلوان‏‌‏ ‏پدر‏ ‏و‏ ‏پسر‏ ‏يعني‏‌‏ ‏رستم‏‌‏ ‏و‏ ‏سهراب‏‌‏ ‏بيان‏‌‏ ‏مي‏‌‏كند‏ ‏و‏ ‏حتي‏‌‏ ‏حضور‏ ‏زنان‏‌‏ ‏پهلوان‏‌‏ ‏در‏ ‏شاهنامه‏‌‏ ‏فردوسي‏‌‏ ‏مي‏‌‏درخشد،‏ ‏حركت‏‌‏ ‏و‏ ‏حضور‏ ‏گردآفريد‏ ‏بعنوان‏‌‏ ‏يك‏‌‏ ‏زن‏‌‏ ‏قهرمان‏‌‏ ‏و‏ ‏پهلوان‏‌‏ ‏در‏ ‏جنگ،‏ ‏نشان‏‌‏ ‏از‏ ‏روحيه‏‌‏ ‏ايرانيان‏‌‏ ‏براي‏‌‏ ‏تربيت‏‌‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏كاركرد‏ ‏آن‏‌‏ ‏در‏ ‏ميان‏‌‏ ‏نبرد‏ ‏و‏ ‏جنگ‏‌‏ ‏با‏ ‏غير‏ ‏ايرانيان‏‌‏ ‏بود‏.
‏در‏ ‏ميان‏‌‏ ‏كشورهاي‏‌‏ ‏مشرق‏‌‏ ‏زمين‏‌‏ ‏بايد‏ ‏گفت‏‌‏ ‏ايران،‏ ‏كشوري‏‌‏ ‏بود‏ ‏كه‏‌‏ ‏به‏‌‏ ‏تعليم‏‌‏ ‏و‏ ‏تربيت‏‌‏ ‏بدني‏‌‏ ‏و‏ ‏سلامتي‏‌‏ ‏تن‏‌‏ ‏و‏ ‏روان‏‌‏ ‏اهميت‏‌‏ ‏خاصي‏‌‏ ‏قايل‏‌‏ ‏بود،‏ ‏در‏ ‏اين‏‌‏ ‏باره‏‌‏ ‏هرودوت،‏ ‏مورخ‏‌‏ ‏شهير‏ ‏يوناني،‏ ‏مي‏‌‏نويسد‏:
‏ايرانيان‏‌‏ ‏از‏ ‏پنج‏‌‏ ‏سالگي‏‌‏ ‏تا‏ ‏بيست‏‌‏ ‏سالگي‏‌‏ ‏سه‏‌‏ ‏چيز‏ ‏را‏ ‏مي‏‌‏آموختند‏:
‏1- ‏سواري‏‌‏
‏2- ‏تيروكمان‏‌‏
‏3- ‏راستگويي‏‌
‏جوانان‏‌‏ ‏تمرينات‏‌‏ ‏روزانه‏‌‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏طلوع‏‌‏ ‏آفتاب‏‌‏ ‏با‏ ‏دويدن‏‌‏ ‏و‏ ‏پرتاب‏‌‏ ‏سنگ‏‌‏ ‏و‏ ‏پرتاب‏‌‏ ‏نيزه‏‌‏ ‏آغاز‏ ‏مي‏‌‏كردند‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏جمله‏‌‏ ‏تمرينات‏‌‏ ‏معمولشان،‏ ‏ساختن‏‌‏ ‏با‏ ‏جيرة‏‌‏ ‏اندك‏‌‏ ‏و‏ ‏تحمل‏‌‏ ‏گرماي‏‌‏ ‏بسيار‏ ‏و‏ ‏پياده‏‌‏روي‏‌‏هاي‏‌‏ ‏طولاني‏‌‏ ‏وعبور‏ ‏از‏ ‏رودخانه‏‌‏ ‏بدون‏‌‏تر‏ ‏شدن‏‌‏ ‏سلاح‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏خواب‏‌‏ ‏در‏ ‏هواي‏‌‏ ‏آزاد‏ ‏بود‏. ‏سواري‏‌‏ ‏و‏ ‏شكار‏ ‏نيز‏ ‏دو‏ ‏فعاليت‏‌‏ ‏معمول‏‌‏ ‏و‏ ‏رايج‏‌‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏جستن‏‌‏ ‏بر‏ ‏روي‏‌‏ ‏اسب‏‌‏ ‏و‏ ‏فروپريدن‏‌‏ ‏از‏ ‏روي‏‌‏ ‏آن‏‌‏ ‏در‏ ‏حال‏‌‏ ‏دويدن‏‌‏ ‏و‏ ‏بطور‏ ‏كلي‏‌‏ ‏سرعت‏‌‏ ‏و‏ ‏چالاكي‏‌‏ ‏از‏ ‏ويژگي‏‌‏هاي‏‌‏ ‏سواركاران‏‌‏ ‏سواره‏‌‏نظام‏‌‏ ‏ايران‏‌‏ ‏بود‏.(6)