تحقیق بيماري سوختگي غلاف برگ برنج Sheath blight

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏بيماري سوختگي غلاف برگ برنج
Miyake (1910), (1912)‏ در ابتدا اين بيماري را در ژاپن شرح داده و عامل آن Sclerotium irregulare‏ ذكر كرده است.
Sawada‏ بعداً دريافت كه عامل بيماري، Hypochnus sasakii‏ بود. كه shirui (1906)‏ آن را شرح داده بود. در فيليپين و سيلان عامل آن را Khizoctonia solani kuhn‏ دانسته‏‌‏اند. Woi (1934)‏ اين بيماري را در چين پيدا كرده و در بسياري از كشورهاي آسيايي نيز مشاهده شده است. در آمريكا عامل بيماري را گونه ديگري به نام Roryzae Ryker & Gooch‏ ذكر كرده‏‌‏اند.
‏مطالعات وسيعي در ژاپن، خاصه در مورد مبارزات شيميايي روي اين بيماري صورت گرفته است. گزارشات علوم كشاورزي انستيتوي ملي ژاپن در سال 1956 نشان مي‏‌‏دهد كه در اين كشور حدود 120 تا 190 هزار هكتار از شاليزارها، آلوده بوده كه سبب 24 تا 38 هزار تن تقليل محصول مي‏‌‏گردد.
Mizuta (1950)‏ تخمين زده كه چنانچه بيماري توسعه يافته و تا سطح رويي برگها ادامه يابد، كاهش محصول تا حدود 20% مي‏‌‏رسد. در ايران اين بيماري در سالهاي اخير جلب توجه نموده و روي اكثر ارقام زير كاشت در آزمايشهاي مقايسه عملكرد و كلكسيون در ايستگاه تحقيقات برنج آمل مشاهده گرديد، روي غلافهاي آلوده جاهايي مرطوب، پوشش سفيد رنگ مسيليوم قارچ و همچنين اسكلروتهاي آن به رنگ كري ديده شد كه در اثر كوچكترين تكاني جدا شده و مي‏‌‏افتد. از نظر اقتصادي اين بيماري، اكنون كه كودهاي بيشتري مصرف شده و واريته
‏‌‏هاي پرمحصول جديد كشت مي‏‌‏گردد. به علت پنجه‏‌‏زني فراوانتر و وجود رطوبت نسبي بالا در لابلاي بوته‏‌‏ها، اهميت زيادتري پيدا كرده است.
‏علائم بيماري:
‏نشانه‏‌‏هاي اوليه بيماري بصورت لكه‏‌‏هايي بيضوي بطول 10 ميلي‏‌‏متر و برنگ سبز خاكستري، روي غلاف برگ مي‏‌‏باشد. اين لكه‏‌‏ها وسعت يافته و به طول 2 تا 3 سانتي‏‌‏متر مي‏‌‏رسد.‏ مركز لكه‏‌‏ها خاكستري سفيد شده و حاشيه آنها قهوه‏‌‏ايست. روي اين لكه‏‌‏ها يا در نزديكي آنها اسكلرت قارچ تشكيل مي‏‌‏گردد كه بسهولت جدا شده و مي‏‌‏افتد. اندازه و رنگ لكه‏‌‏ها و همچنين تشكيل اسكلرت بستگي به شرايط محيطي دارد. در محيط مرطوب مسيليوم قارچ بشدت رشد كرده و سطح غلاف برگ را بصورت پوشش سفيد رنگي بطور وسيع فرا مي‏‌‏گيرد.
‏در مزرعه لكه‏‌‏ها معمولا ابتدا روي غلاف برگها در نزديك سطح آب مشاهده مي‏‌‏شود و بعدا وقتيكه شرايط براي رشد قارچ مساعد شد لكه‏‌‏ها در قسمتهاي بالايي غلاف و حتي روي سطح برگ ايجاد مي‏‌‏گردد. در اثر اتصال چندين لكه وسيع به يكديگر معمولا سبب خشك شدن تمامي برگ و حتي كليه برگهاي بوته برنج مي‏‌‏شود.
Hori (1969)‏ خسارت بيماري را وقتي كه ادامه لكه‏‌‏ها به سطح بيشتر برگي برسد 25% محصول ذكر كرده است.
‏عمليات سمپاشي در مواقعي كه به ترتيب 0 و 50 و 100 درصد غلافها (hills)‏ آلوده شده‏‌‏اند، باعث مي‏‌‏شود كه 6/1 و 1/7 ‏–‏ 4/6 و 1/10-9/8 درصد محصول افزايش يابد.
‏عامل بيماري:
‏در مورد نام قارچ عامل بيماري خشكيدگي غلاف برگ برنج اختلاف نظرهاي زيادي وجود دارد. محققين ژاپني آن را Hypochnus sakakii shirai‏ گفته‏‌‏اند. كه ابتدا sasaki‏ آنرا روي درختان كامفور يافته است. در سيلان و فيليپين آن را Rhizoctonia solani kuhn‏ ناميده‏‌‏اند.
Gadd & Bertus (1928)‏ نام آن را Corticium vagum Berk & curt‏ ذكر كرده‏‌‏اند و Rogers & Galz‏ نام R.solani‏ را فرم غير جنسي قارچ corticium solani (prill & Delacr) Bourd‏ دانسته است. Matsumoto‏ وعده‏‌‏اي ديگر نام C. Sasakii (shirai) Mat‏ را در مقايسه با گونه‏‌‏هاي ديگر از روي پنبه و سيب‏‌‏زميني، بيشتر قابل قبول دانسته‏‌‏اند.
‏را ذكر نمود. قارچ از روي برنج به نام P.filamentosa (Pat.) Rogers f. sasakii‏ و P.sasakii (shirai) S. Ito‏ ناميده شده است. كه تعداد از محققين اين اسامي را مناسب نمي‏‌‏دانند.
‏فرم جنسي قارچ گونه R.solani‏ به نام Thonatephorus cucumeris (frank)‏ Donk‏ مي‏‌‏باشد. طبقه بندي جنس Rhizoctonia‏ هنوز مورد شك بوده و مطالعات اخير روي R.solani‏ نشان مي‏‌‏دهد كه اين قارچ هتروژن و متغير بوده و نژادهاي آن از طرفي بيماريزاي اختصاصي و از طرف ديگر از نظر ژنتيكي متفاوت‏‌‏اند. مطالعات كامل روي اين گروه قارچها ضرورت دارد و اخيرا نوع بيماريزاي روي برنج متعلق به گروه آناستوموزي ذكر شده است. اين قارچ بخوبي روي محيط‏‌‏هاي كشت مختلف رشد كرده، ابتدا هيف
‏‌‏هاي بي‏‌‏رنگ داشته كه بتدريج زرد قهوه‏‌‏اي مي‏‌‏شود. روي بافت‏‌‏هاي ميزبان و در لوله آزمايش حاوي محيط كشت، گاهي هيف‏‌‏هاي كوتاه و متورم با انشعابات فراوان توليد مي‏‌‏شود. اسكلرتهاي اين قارچ كم و بيش گلبولي سطح بوده كه ابتدا سفيد و سپس قهوه‏‌‏اي تا قهوه‏‌‏اي تيره ر‏نگ و به قطر 5 ميلي‏‌‏متر و بيشتر مي‏‌‏باشد مرحله جنسي قارچ كه بوسيله Sawada (1912)‏ و Matsumoto et al (1932)‏ تعيين شده و بازديدهاي آن 9-7 ‏×‏ 15-10 ميكرومتر، استريگماتها 3-2‏×‏ 7-5/4 ميكرومتر و 4-2 بازيديوسپور 5/6-5‏×‏ 11-8 ميكرومتر است.
‏