تحقیق بررسي آلودگي هوا ناشي از صنايع بزرگ در شهرستان سمنان و راه‌هاي مقابله با آن 70

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 57 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏«‏بررسي آلودگي هوا ناشي از صنايع بزرگ در شهرستان سمنان و راه‏‌‏هاي مقابله با آن‏»‏
‏مقدار ذرات در وضعيت با فيلتر در اطراف كارخانه‏‌‏هاي گچ سمناني، مازندران و آجر سفالين حدود 154 ميكروگرم در مترمكعب است و مقدار ‏2So‏ حدود 20% مي‏‌‏باشد كه بسيار بالاتر از حد مجاز مي‏‌‏باشد و با توجه به آلودگي محيط صنايع با استفاده از مدل‏‌‏هاي تجربي ضريب پخش توزيع ذرات خروجي در اطراف كارخانه‏‌‏ها محاسبه گرديد. با توجه به فاكتورهاي اندازه گرفته شده از دودكش كارخانه، ارتفاع مؤثر دودكش براي كارخانه مذكور محاسبه و پس توزيع ذرات در اطراف صنايع در وضعيت ارتفاع فعلي دودكش و ارتفاع مؤثر دودكش محاسبه و در نهايت راه‏‌‏حل‏‌‏هايي براي كاهش آلودگي ناشي از صنايع بزرگ ارائه شد.
‏فصل چهارم
‏اثرات آلاينده‏‌‏هاي هوا بر انسان
‏«‏اثرات آلودگي هوا بر سلامت انسان‏»‏
‏اثرات آلودگي هوا بر انسان عمدتاً بر چشمها و دستگاه تنفسي است. هنگامي كه گازهاي ناشي از هوا، بخارات، دودهاي غليظ (فيومها)، غبار و غيره منتشر مي‏‌‏شوند و با اعضاي بدن تماس مي‏‌‏يابند، سوزش چشم و تحريك چشم‏‌‏ها، بيني، گلو و شش مي‏‌‏گردند.
‏الف) دستگاه تنفسي
‏دستگاه تنفسي شامل شش‏‌‏ها و مجاري تنفسي (مجراي عبور هوا از حفره بيني به شش‏‌‏ها) مي‏‌‏باشد. وظيفه دستگاه تنفسي عبارت است از استنشاق هوا به داخل ريه‏‌‏ها، جداكردن ناخالصي‏‌‏ها از هوا استنشاق شده به دستگاه گردش خون و خارج كردن گاز دي‏‌‏اكسيد كربن در خون از طريق حفره بيني است. اگر ذرات معلق توسط انسان استنشاق شود، ممكن است بسته به اندازه آن‏‌‏ها در قسمت‏‌‏هاي مختلف دستگاه تنفسي رسوب نمايند. ذرات بزرگتر از 10 ميكرون توسط مژه
‏‌‏هاي بيني نگهداري مي‏‌‏شوند و ذرات كمتر از 10 ميكرون، ممكن است به مجاري تنفسي فوقاني وارد گردند. مجاري تنفسي فوقاني شامل: حفره، بيني، حلق بيني (فاز و فارنكس)، حنجره و ناي مي‏‌‏باشد. ذرات داراي اندازه‏‌‏ي 2 تا 10 ميكرون ممكن است به ناي وارد گردند. امّا حركت موجي شكل مژه مخاط از پايين به بالا ذرات را از ناي به دهان برمي‏‌‏گرداند كه در دهان، آن‏‌‏ها مي‏‌‏توانند بلعيده شوند. مجاري تنفسي تحتاني شامل نايژه‏‌‏ها، نايژكها، راه‏‌‏هاي هوايي، كيسه‏‌‏هاي هوايي، ‏**** هاي ريوي مي‏‌‏باشد. ذرات با اندازه كمتر از 25% تا يك ميكرون وارد آلوئل‏‌‏هاي ديده شده و رسوب مي‏‌‏نمايند كه در ‏نتيجه حجم آلوئل را كاهش مي‏‌‏دهند و بنابراين در اثر به حداقل رساندن تبادل اكسيژن از هوا به خون سبب آسيب به ريه‏‌‏ها مي‏‌‏گردند.
‏ب) چشم
‏وقتي مواد معلق يا گازي با قشر خارجي چشم و لايه مخاطي داخلي پلك تماس يابد، ممكن است سبب سوزش چشم گردد. سوزش منجر به ماليدن مي‏‌‏گردد كه ممكن است سبب صدمه فيزيكي چشم گردد.
‏آلاينده
‏منبع
‏اثرات
‏آلدئيد
‏دود اگزوز
‏تحريك و سوزش چشم و پوست
‏آمونياك
‏صنايع شيميايي
‏خوردگي غشاي مخاطي، آسيب به چشمها و صدمه به پوست
‏آرسنيك
‏كارخانه ذوب فلز
‏صدمه به پوست
‏كادميوم
‏صنايع فلزي
‏مسموميت حاد و مزمن، صدمه به كليه
‏كلر
‏صنايع شيميايي
‏سوزش چشم و گلو
‏كروميوم
‏صنايع دباغي و متالوژي
‏سمي بودن براي بافت‏‌‏هاي بدن
‏سرب
‏كارخانه ذوب سرب، آفت‏‌‏كشها
‏رسوب در ريه‏‌‏ها، اعصاب
‏جيوه
‏كارخانه ذوب فلز، رنگها
‏مغز و كليه
‏نيكل
‏احتراق گازوئيل، دود سيگار و توتون
‏سرطان ريه و دستگاه تنفسي
‏اثرات آلاينده‏‌‏هاي هوا بر سلامت انسان
‏گازهاي معدني:
CO‏: منوكسيدكربن يك گاز استنشاقي سمي است. وقتي منوكسيدكربن استنشاق مي‏‌‏شود از ششها عبور مي‏‌‏كند و به داخل پخش مي‏‌‏گردد. منوكسيدكربن تمايل زيادي به تركيب با هموگلبين خون دارد.
‏تركيب منوكسيدكربن با هموگلوبين منجر به تشكيل كربوكسي هموگلبين (COHb)‏ مي‏‌‏گردد، تمايل هموگلوبين به جذب منوكسيدكربن بيش از 200 برابر تمايل آنها به جذب اكسيژن است. بنابراين منوكسيدكربن به جاي اكسيژن در خون جذب خواهد شد. بدين‏‌‏ترتيب توانايي هموگلوبين خون را براي حمل اكسيژن به بافتها كاهش مي‏‌‏دهد و مرگ ناشي از فقدان اكسيژن مي‏‌‏تواند اتفاق بيفتد. براساس استاندراد كيفيت هواي آزاد، غلظت منوكسيدكربن براي 8 ساعت تماس ppm‏10 مي‏‌‏باشد. در غلظت ppm‏100 اكثر مردم دچار سرگيجه و سردرد مي‏‌‏گردند. دود سيگار داراي 400 تا ppm‏450 گاز منوكسيدكربن است. وقتي غلظت CO‏ از 750 تجاوز نمايد، مرگ در اثر تماس كوتاه مدت (چند دقيقه) اتفاق مي‏‌‏افتد. در غلظت 250 تا ppm‏500 مردم دچار كاهش هوشياري مي‏‌‏گردند. معمولاً غلظت CO‏ در خيابان‏‌‏هاي شهري داراي ترافيك 5 تا ppm‏20 مي‏‌‏باشد.
‏كتاب آلودگي محيط زيست (هوا ـ آب ـ خاك ـ صوت)
‏اثرات Co‏ روي انسان (فصل 5) ص 30