تحقیق اصول مدیریت 17ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏10
‏مدیریت فرایند به کارگیری مؤثرو کارآمد منابع مادی ‏وانسانی در برنامه ریزی سازماندهی بسیج منابع وامکانات هدایت و کنترل است که برای ‏دستیابی به اهداف سازمانی و بر اساس نظام ارزشی مورد قبول صورت می گیرد. ‏
‏واقعا ‏باید گفت ؛که در ابتدا انسانها درباره مدیریت چقدر میدانند؟دانش مدیریت تا چه حد ‏علمی است و آیا مدیریت علم است یا هنر؟ بخشی از مدیریت را میتوان از طریق مدریت ‏آموزش فرا گرفت و بخشی دیگررا ضمن کار باید آموخت در واقع بخشی را که با آموزش فرا ‏گرفته می شود علم مدیریت است . و بخشی را که موجب به کار بستن اندوختها در شرایط ‏گوناگون می شود هنر مدیریت می نامند. «به عبارتی دیگر سخن علم دانستن است و هنر ‏توانستن .»
‏برنامه ریزی
‏هنگامی که آدمی در مسیر رشد عقلانی خود به ضرورت ‏برنامه ریزی ‏در زندگی خویش پی برد، آن را در ‏نظام های اجتماعی به عنوان ابزاری در خدمت مدیریت و ‏رهبری ‏، مورد ‏توجه قرار داد و امروز می بینیم که ساختار وجودی سازمان ها پیچیده گشته اند ، که ‏بدون برنامه ریزی های دقیق نمی توانند به حیات خود تداوم بخشند. ‏
‏تعریف برنامه ریزی
‏برای دست یافتن به هدف مورد نظر ، باید قبل از ‏تلاش فیزیکی یا اقدام به انجام کار، تلاش ذهنی یا برنامه ریزی کافی صورت بگیرد.« ‏برنامه ریزی شالودۀ مدیریت را تشکیل می دهد ».
‏فلسفۀ و ضرورت برنامه ریزی
‏فلسفۀبرنامه ریزی به عنوان یک نگرش و راه ‏زندگی که متضمن تعهد به عمل بر مبنای اندیشه ، تفکر و عزم راسخ به برنامه ریزی منظم ‏و مداوم می باشد ، بخش انفلاک ناپذیر مدیریت است؛ فرد و سازمان برای رسیدن به اهداف ‏خویش نیاز به برنامه ریزی دارند ، بنابراین ضرورت برنامه ریزی ، برای رسیدن به جز ‏ئیترین اهداف یک واقعیت انکار ناپذیر است . نیاز به برنامه ریزی از این واقعیت نشأت
‏10
‏گرفته است .« همۀ نهادها در محیطی متحول فعالیت می کنند».
‏سازماندهی
‏انسان ذاتاً کنجکاو است با حواس پنجگانۀ خود به جستجو ‏در دنیای اطرافش پرذاخته تلاش می کند تا مشاهداتش را در قالب های منسجم نظم بخشد . ‏انسان امروزی نه تنها نیمی از روزش را به همکاری در تلاش های گروهی می گذراند بلکه ‏نیم دیگر را به تماشای تلویزیون ، خواندن روزنامه و کتاب یا به مجامع عمومی برای ‏سرگرمی سپری می کنند که همگی حاصل تلاش گروهی انسانها در واحدهای سازمانی است . ‏نظریه پردازان سازمان از حوزه های گوناگون نظیر : مدیریت ، روانشناسی ، جامعه شناسی ‏، علوم سیاسی، ‏اقتصاد‏، ‏مردم شناسی، مهندسی ، ‏مدیریت بیمارستانی ‏و … پدید آمده اند و هر ‏یک چیزی براین موضوع افزوده اند .
‏تعریف سازماندهی
‏سازماندهی ، فرایندی است که طی آن تقسیم کار میان ‏افراد وگروه های کاری و هماهنگی میان آنان ، به منظور کسب اهداف صورت می گیرد . ‏
‏انواع مختلف سازماندهی
‏روش های بسیار متفاوتی برای دسته بندی ‏سازمان ها هست ؛ سازمان رسمی و سازمان غیر رسمی ‏سازمان رسمی وغیر رسمی :سازمان ‏رسمی را مسؤلین به طور قانونی بنیانگذاری و تصویب می کنند و در آن تعداد مشاغل ، ‏حدود وظایف و اختیارات و چگونگی انجام آن مشخص می شود . ساختارهای رسمی در واقع ‏تخیلی هستند زیرا سازمان آن گونه که پیش بینی عمل نمی کند ؛ اما سازمان های غیررسمی ‏بیانگر حالت واقعی است، یعنی چگونگی عمل سازمان را به طور واقعی نشان می دهد . بعد ‏از انکه ساختار رسمی ایجاد می شود ، سازمان غیر به طور طبعیی در چارچوب آن پدیدار ‏میگردد؛ سازمان غیر رسمی حاصل تعامل اجتماعی مداوم است و ساختار رسمی تعدیل ، تحکیم
‏11
‏یا گسترش می دهد . ‏
‏تعریف سازمان رسمی :
‏در سازمان رسمی ، مدیر روابط سازمانی را به طور ‏مکتوب و به کمک نمودار با دقت هر چه بیشتر برای کارکنان تشریح می کند . تغیرات بعدی ‏در صورت لزوم می تواند به طور رسمی یا غیر رسمی انجام شود . ‏
‏تعریف سازمان غیر رسمی : ‏
‏دراین سازمان ، مدیر روابط سازمانی را به طور ‏شفاهی برای کارکنان توضیح می دهد و این روابط را بر حسب نیاز تغییر می دهد .
‏برنامه ریزی فرایندی است که به موجب آن شما آینده خود را دائماً می سازید « ‏روجرفریتز»
‏کنترل چيست؟
‏پنج وظيفه اصلي مديران عبارتند از: برنامه ريزي،سازماندهي، تأمين نيروي انساني، رهبري و کنترل.
‏با وجود اهميت تقريباً يکسان اين وظايف، برنامه ريزي نسبت به بقيه اولويت دارد چون ساير وظايف مديريت پـس از برنامـه ريـزي و بـه منظـور تأمين اهـداف پيش بيني شده آغاز مي شوند. برنامه ريزي بدون سازماندهي و انتخاب افراد مناسب براي انجام فعاليت ها و برنامه ها و هم چنين عدم نظارت بر اجرا، امري زايد مي باشد.
‏سيستم سنجش عملکرد يک سيستم کنترلي است و در مديريت عملکرد از سيستم هاي کنترلي استفاده مي شود. به منظور روشن شدن نقش سيستم سنجش عملکرد در سازمان ها، مفهوم کنترل و دلايل نياز سيستم هاي مديريت به کنترل بررسي مي‌شود.
‏کنترل فرايندي مستمر براي اطمينان از انطباق نتايج واقعي با برنامه هاي پيش بيني شده است. کنترل ابزاري براي ارزيابي اثربخشي و کارايي ساير فعاليت هاي مديريت، يعني برنامه ريزي، سازماندهي، تأمين نيروي انساني و رهبري است.
‏12
‏کنترل : مراتب و مصاديق آن
‏کنترل داراي گستره وسيع و مراتب و اشکال گوناگوني مي باشد که از آن جمله مي توان به : نظارت و هدايت حين اجرا، اندازه گيري فعاليتها، فرايندها و نتايج، مانيتورينگ، انواع مميزي، ارزيابي، رسيدگي و بازنگري و … و روش هاي کسب اطمينان از حصول اهداف و برنامه ها و اجراي اصلاحات مورد نظر اشاره کرد.
‏فرايند کنترل
‏فرايند کنترل در سه سطح مطرح مي شود :
‏1) سطح استـراتژيک
‏فرايـنـدي اسـت کـه بـه منـظـور کنـترل روند تصـميـم گـيـري ها وتعيين هـدفهاي کلـي سـازمـان يـا تـدويـن مجـدد استراتژي هاي بلندمدت در رسيدن به هـدفهاي سـازمان صـورت مي گيرد.
‏براي انجام اين نوع کنترل، فعاليتهاي فرعي به شرح زير بر اساس برنامه تعيين شده بايد اجرا شوند:
‏الف)کنترل صحت مفروضات پايه اي برنامه‏ريزي‏استراتژيک
‏با توجه به اينکه استراتژي‏ها بر پايه و بر اساس يکسري مفروضات بنا مي‏شوند، لذا اولين بعد مفهوم استراتژي که بايستي‏کنترل شود، مفروضات برنامه‏ريزي‏‏مي‏باشد. مفروضات برنامه‏ريزي ‏بر دو اساس وضعيت داخلي‏ و وضعيت محيطي (پيش‏بيني شده) سازمان تعيين مي‏گردند و ممکن است اين مفروضات به صورت غلطي‏نتيجه‏گيري‏شده باشند يا اينکه بدليل تغييرات جديد، اعتبار خود را از دست داده باشند. لذا در اين فعاليت فرعي صحـت و اعتبار مفـروضات برنامه‏ريزي‏با توجه به شايستگيهاي‏کليدي‏مؤسسه و اقتضائات محيطي‏مورد بررسي و کنترل قرار مي‏گيرند.
ب) کنترل تغييرات دروني‏ و بيروني