تحقیق اسيدجاسمونيك

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 38 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏اسيدجاسمونيك :
‏اسيدجاسمونيك ودسته هاي متيل آن در همه گياهان وجود دارد. آنها داراي ويژگي هاي هورموني هستند.در تنظيم رشد ونمو گياه كمك مي كند وبه نظر مي رسددر پيرشدگي برگ ودر مكانيزم دفاعي عليه قارچها شركت دارد .
‏جاسمونيك ها همانند همه هورمونهاي گياهي اثرات فعال سازي وبازدارنده دارند.اثرات رقيبانه ومخالف برروي هورمونهاي ديگر نيز مشاهده شده است . مشتقات جاسمونيك شامل تجمع پروتئينهاي حاصل از جاسمونيك است كه در همه گونه هاي گياهان آزمايش شده است.تجمع اين پروتئينها مي تواند در اثر تأثير خشك سازي يا ABA‏ باشد. پروتئين هاي حاصل از جاسمونيك مربوط به وزن هاي مولكولي متفاوت ومولكول ها در اندازه هاي مختلف طبقه بندي شده براي ايمني سازي است.قسمت اصلي اين پروتئين ها
‏گلي كزيلات نمي شودو داراي فعل وانفعالات پروتولتيك نيست واز لحاظ متابوليكي ثابت وپايدار است. با علامت گذاري آن بوسيله ميكروسكوپ الكتروني و ايمني سازي معلوم شد كه برخي از آنها در درون هسته قرار مي گيرد در حالي كه برخي ديگر در واكوئل يافت شد .هيچ كدام از آنها حتي در ميتوكندري يافت نشد.
‏مي توان بوسيله Cycloheximid‏مانع سنتز آنها شد ولي نه بوسيله .Chloramphenicol‏
Chloramphenicol‏بر پروتئينهاي ميتوكندريال اثر مي گذارد.
‏پروتئين هاي حاصل از جاسمونيك در ريشه ،برگهاي سفيد شده وبرگهاي جهش يافته جو فاقد كلروفيل وجود ندارد.
‏ولي اين پروتئينها در برگهاي بي رنگ وجود دارد .
‏3
‏جاسمونيك نه تنها نسخه برداري اين پروتئين ها را تنظيم مي كند بلكه به ميزان حركت انتقالي گروههاي مختلف mRNA‏ تأثير دارد.براي مثال آنها توليد ميزان چندين پروتئين اساسي تخليه را كاهش مي دهد .
‏جاسمونيك درست مانند ABA‏ مانع جوانه زدن نا به هنگام (زود رس)بذرهاي حاوي روغن جنس كلم وlinum‏ مي شود.پس از جوانه زدن آنها موجب سنتز پروتئين هاي ذخيره بذر همچنين سنتز چندين پروتئين مربوط به elaiosome-associated‏ مي شود.
‏(Parthier 1991‏) .
‏جيبرلين :
‏تاريخچه كشف جيبرلين :
‏در سال 1926 گياه شناسي ژاپني بنام E . Kurosawa‏ يك بيماري برنج را مورد مطالعه قرار داد بنام ((بيماري مضحك نهالهاي گياهي )) كه در ژاپن به اين نام معروف است . در اثر بيماري اين گياهان فوق العاده سريع رشدميكنند ،به نظر رنگ پريده (كم رنگ) مي آيند و به راحتي شكسته مي شوند .
‏كوروساوا متوجه شد كه دليل اين ناهنجاري در گياه وجود ماده اي است كه توسط قارچهاي انگلي Fusarium moliform = GA fujikurol‏) ) ترشح مي شود و اين ماده را ((جيبرلين )) ناميد .
‏در طي دهه هاي 30 و 40 جيبرلين از گياه جداسازي شد و توسط دانشمندان ژاپني (Sumiki / yabbuty‏) متبلور شد . در سال 1956 C.A . West‏ و B.O.phinney‏ ماده جيبرلين را از جنس لوبيا و گياهان ديگر جداسازي كردند و بدين ترتيب نشان دادند كه اين اجزاء تشكيل دهنده خيلي گسترده تر از قلمرو گياهان هستند .
‏4
‏جيبرلين ها :
‏چون كشف جيبرلين ها در نتيجه تحقيق در مورد دلائل قد كشيدن بسيار زياد برنجي بود كه بدان قارچ گياهي تلقيح شده ، بنابراين ميزان جيبرلين همواره وابسته به طول بلندي گياه دانسته مي شود . از اين رو مسلم مي دانستند كه كوتاهي بسيار زياد گياهان در اثر فقدان جيبرلين بوده وبلندي زياد گياه را مي توان بر اثر مقدار مقدار زياد جيبرلين دانست.
‏اين واقعيت كه تعداد قابل ملاحظه اي موجودات ذره بيني موجود در سبزيجات معمولي باغچه ، موجودات ژنتيكي كوتوله اي شناخته شدند كه اين نظريه را تاييد مي كرد كه برخي از اين موجودات ريز احتمالاً جهش هاي فاقد جيبرلين هستند همچنين اين موجودات در ذرت حساس به جيبرلين شناخته شدند كه هنوز كوچك و ريز هستند از اين رو آنها را هم جهش هاي فاقد جيبرلين مي دانستند . صفات موروثي كوتوله بودن گياهان نخود فرنگي و ذرت در دهه 1950 به عنوان روش متداول جيبرلين هاي سنجش كننده حياتي پذيرفته شد .
‏اين نظريه كه موجودات ريز ژنتيكي مي توانند جهش هاي فاقد جيبرلين باشند توسط اين كشف قوت يافت كه مواد شيميايي كه مسدود كنند يا مانع بيوسنتز جيبرلين شناخته شدند (معروف به بازدارنده يا كند كننده رشد گياه ) مي توانند باعث كوچك شدن موجودات ذره بيني در خاك زراعي شود كه از لحاظ ژنتيكي بلند بودند . اگرچه تلاشهاي دهه 1960 ثابت كرد كه موجودات ذره بيني گياهي كوتاه و بلند حاوي جيبرلين مختلف ، نتايج مورد انتظار را بروز ندادند ، به نظر مي رسد آنها در برخي موارد داراي حجم مشابهي از آن هستند ولي با بهره جويي از درك آنچه كه واقع شده مي توان شاهد بود كه فنون تحليلي خود مشكل آفرين است . بويژه نهايتاً مشخص شد كه همه جيبرلين هايي موجود در گياهاني كه آنها را توليد مي كنند فعال نيستند.
‏4
‏انواع جيبرلين :
‏امروزه بيش از 110 نوع جيبرلين مختلف ( GA1- GA2 ……….GA110‏) مي شناسيم كه از لحاظ شيميايي تنها ذره اي با هم تفاوت دارند ولي از لحاظفعل و انفعالات بيولوژيكي بسيار زياد باهم تفاوت دارند . ولي از لحاظ بيولوژيكي بسيار باهم تفاوت دارند . تقريباً 30% از همه جيبرلين هاي شناخته شده از لحاظ بيولوژيكي فعال هستند . همه گياهان عالي تر احتمالاً حاوي حداقل يك جيبرلين ، ولي معمولاً چند جيبرلين فعال و غير فعال هستند كه در تراكم هاي متفاوت وجود دارد .كه به بافت مورد نظر بستگي دارد.
‏جيبرلين ها وديترپنوئيدها از چهار واحدايزوپرنويد سرچشمه گرفته سيستم چهارحلقه اي تشكيل مي دهد.بين جبرلين 19 اتم كربن و 20اتمي تمايز وجود دارد.بيستمين اتم كربن قسمت از چهار حلقه نسبت بلكه به زنجير كناري (CH3‏درGH12‏وCH2OH‏درGA15‏وCHO‏درGA19‏وCOOH‏درGA28‏)تعلق دارد.
‏شماره گذاري و تصاوير توضيحي زير نشان ميدهد كه ساختارهاي مجزا چگونه با هم تفاوت دارند.
‏مكان هاي حضور جيبرلين در گياه :
‏1)بافت هاي جوان و مريستمي روينده ساقه
‏2) سلول هاي نوك ريشه
‏3) ميوه هاي جوان