تحقیق آنچه باید در ساختن خانه ها بدانیم 55 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 55 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏آنچه باید در ساختن خانه ها بدانیم
‏مقاومت هر سازه در برابر زلزله به دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه ‏و به كارگيري اصول و قوانين مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت ‏زلزل‏ه د‏ر سالهاي اخير از طريق رسانه هاي گروهي هر چند وقت يك بار خبري در مورد ‏روش هاي ابداعي مهندسان سازه براي مقاوم سازي ساختمان ها يا ساخت سازه هاي مقاوم در ‏برابر زلزله شنيده مي شود؛ شيوه هايي مثل قرار دادن ساختمان روي بلوك هاي لغزشي، ‏حفر كانال هاي بسيار بزرگ در اطراف فونداسيون ها (پي ها)، معلق كردن ساختمان از ‏زنجير(!)، آويزان كردن پاندول هاي بزرگ از سقف و…. نكته قابل تامل در مورد اين ‏راهكارها، تقريبا غير عملي بودن آنها با توجه به وضعيت ساخت وساز در كشوري مثل ‏ايران آنهم در مقياس وسيع است. البته نه تنها در ايران بلكه در اكثر كشورها اين كار ‏تا حدود زيادي نشدني است و اگر هم قابليت اجرايي داشته باشند بسيار هزينه بر بوده، ‏براي تمام ساختمان ها قابليت اجرايي ندارند. در كنار اين روش ها، كارهايي مثل ‏استفاده از جدا سازها، ميرا كننده ها و جذب كننده هاي انرژي (قرار دادن فنرهاي ‏پلاستيكي ويژه يك يا چند لايه در پي ساختمان) براي كاهش خسارات و تلفات، عملي تر به ‏نظر مي رسد.
‏با توجه به توضيحات فوق، در حال حاضر بهترين راه حل يافتن شيوه هايي براي بهبود ‏روند ساختمان سازي كنوني است. يعني با تغييراتي چند در روش هاي اجرايي و صد البته ‏با انجام كارها بر اساس ضوابط و آئين نامه ها از ابتدا تا اتمام كار اجرايي پروژه ‏ها، مي توان به نتايج بسيار بهتري دست يافت.
‏مقاومت هر سازه در برابر زلزله به ‏دو عامل اساسي بستگي دارد: يكي نوع ساخت سازه و به كارگيري اصول و قوانين
‏2
‏مهندسي در طراحي و اجراي آن و ديگري بزرگي و قدرت زلزله.
‏نوع، كميت و كيفيت مصالح
‏از اين ديدگاه ساختمان ها به طور كلي به چهار دسته ‏ساختمان هاي فولادي، بتني، ساختمان هاي با مصالح بنايي (آجري) و ساختمان هاي چوبي ‏تقسيم مي شوند. با توجه به كاربرد بيشتر و به روز بودن ساخت سازه هاي بتني و فولادي ‏در عصر حاضر، قوانين موجود در زمينه ساخت اين دو نوع سازه را بيشتر مورد بحث و ‏بررسي قرار مي دهيم. سازه هاي بتني و فولادي اگر براساس اصول مهندسي و ضوابط و آئين ‏نامه هاي اجرايي موجود ساخته شوند، تفاوت آنچناني از نظر مقاومتي با هم ندارند. با ‏يادآوري اين نكته كه، فولاد در برابر حرارت و مواد شيميايي نسبت به بتن مقاومت ‏كمتري دارد (آتش سوزي و ذوب شدن، زنگ زدگي، پوسيدگي و…). در زلزله هر چه اعضاي ‏سازه شكل پذيرتر و انعطاف پذيرتر باشند، خسارات مالي و جاني وارده كمتر خواهدبود. ‏براي اين كار بهتر است از فولاد كم كربن، جوش پذير و داراي شكل پذيري بالا استفاده ‏شود. البته صرفا فولادي بودن يك سازه تضميني بر مقاومت آن در برابر زمين لرزه نيست. ‏به عنوان مثال برج 20 طبقه
Pinot Suarez ‏كه يك برج فولادي بود در زلزله سال 1985 ‏مكزيكوسيتي، كاملا فرو ريخت. بنابراين مقاومت بالاي سازه هاي فولادي مستلزم اجراي ‏اتصالات و جوش ها و ساير مولفه هاي اجرايي آنها، به طور كاملا علمي و فني و بر اساس ‏آئين نامه هاي ملي و بين المللي موجود است.
‏باد بندها
‏4
‏در ساختمان هاي فولادي، بادبندها بعد از تير و ستون و در موقع ‏زلزله و باد حتي مي توان گفت بيش از آنها داراي اهميتند و عامل بسيار مهمي براي ‏مقاومت در برابر زلزله و بارهاي جانبي ديگرهستند. انواع باد بندهاي هم مركز و خارج ‏از مركز، به اشكال مختلف v‏و v ‏معكوس و ضربدري (X) ‏مورد استفاده قرار مي گيرند. ‏بادبندهاي X ‏براي مقابله با باد كاربردي ترند تا در برابر زلزله و در برابر بارهاي ‏متناوب از شكل پذيري كمتري برخوردارند، زيرا كه در اين نوع بادبندها در هنگام وارد ‏شدن نيروهاي جانبي، همواره يك عضو مورب آن در كشش و ديگري در فشار است و اين باعث ‏شكست آني يا اصطلاحا شكست ترد مي شود . طراحي و اجراي بادبندها بايد با نهايت دقت و ‏بر اساس اصول و قوانين مهندسي خصوصا در مورد محل قرارگيري خود بادبندها، نوع و ‏اندازه پروفيل مصرفي، مقدار و نوع و طول جوش ها، نوع درز جوش و… صورت گيرد.
‏تير و ستون هاي بتني
‏بتن مسلح بتني است كه در آن براي مقاومت و شكل پذيري ‏بيشتر در قديم از مواد و اليافي طبيعي مثل موي اسب، بز و در عصر حاضر از فولاد (‏اكثرا ميلگرد يا سيم هاي ضخيم و…) يا از الياف مصنوعي استفاده مي شود. در اجراي ‏اين نوع اعضا رعايت نكات زير الزامي است:
‏بكار بردن ميزان آرماتور در حد مورد ‏نياز طبق نقشه نه بيشتر و نه كمتر، فاصله گذاري مناسب بين آرماتورها، عدم استفاده ‏از ميلگردها و مسلح كننده هاي زنگ زده و آغشته با گرد و خاك يا هر ماده ديگر، برس ‏كشيدن آرماتورها قبل از بتن ريزي و تميز كردن آنها، استفاده از بتن با عيار (مثلا
‏4
‏بتن با عيار 350 يعني بتني كه در هر متر مكعب آن كه در حدود 4/2 تن وزن دارد ميزان ‏سيمان مصرفي 350 كيلوگرم است) سيمان خواسته شده طبق نقشه اجرايي، رعايت زمانبندي ‏بتن ريزي، استفاده از سيمان با تيپ بندي متناسب با شرايط محيطي محل احداث سازه و ‏نيز متناسب بامقاومت خواسته شده، استفاده از سنگدانه ها (شن و ماسه )با دانه بندي ‏مناسب و درصد اختلاط صحيح و نهايتا استفاده از آب مناسب بتن ريزي. زيرا هر آبي كه ‏املاح آن از حد طبيعي بيشتر يا كمتر باشد براي بتن ريزي مناسب نيست و بتن ساخته شده ‏با آن مقاومت مطلوب را نخواهد داشت. بهترين آب براي ساخت بتن، آب آشاميدني و قابل ‏شرب است.
‏يك بتن ايده آل
‏بتن مصالحي است متشكل از سنگدانه (شن وماسه حدودا 70 درصد) و ‏مابقي آب و سيمان است. بتن بعد از 28 روز به حدود 90 درصد از مقاومت نهايي ‏خود
‏مي رسد و هر آن به مقاومت آن افزوده مي شود تا به مقاومت كامل خود ‏برسد.
‏براي دستيابي به يك بتن ايده آل بايد نسبت آب به سيمان مناسب بوده، دانه ‏بندي استاندارد و مقاومت و سختي كافي سنگدانه ها (شن وماسه) و مخلوط كردن آنها با ‏نسبت هاي تعيين شده نيز بايد بر اساس
‏دستور العمل هاي موجود باشد. استفاده از ‏نوع سيمان (تيپ 1،۲، ۳، 4،۵، ضد سولفات) متناسب با شرايط محيطي و مقاومت مورد نياز ‏مهمترين عامل در كيفيت بتن است، متراكم كردن كامل و هواگيري بتن در هنگام بتن ريزي ‏به كمك لرزاندن بتن در مدت زمان معين براي خروج آب و حباب اضافي بتن و جلوگيري از ‏تخلل (حفره حفره شدن) بتن و در نتيجه كاهش مقاومت آن بعد از گيرش بتن نتيجه اي بي ‏نقص را به همراه خواهد داشت.