⭐️دانلود تحقیق در مورد مولفه های دخیل در اضطراب اجتماعی docx

هدف از این تحقیق بررسی مولفه های دخیل در اضطراب اجتماعی با فرمت docx در قالب 30 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

فهرست مطالب
مولفه های دخیل در اضطراب اجتماعی
2-9-حساسيت اضطرابي49
2-10-عدم تحمل بلاتکليفي52
2-11-ذهن آگاهي55
2-12-پيشينه پژوهشي59

يک سازه اضطرابي که توجه گسترده¬اي در پيشينه مطالعاتي اختلالات اضطرابي به خود اختصاص داده است، حساسيت اضطرابي، است. حساسيت اضطرابي توسط رايس و مک نالي مطرح شده است و عامل آسيب پذيري در مورد اضطراب و اختلالات اضطرابي است که امروزه توجه علمي بسياري به سوي آن معطوف شده است (مک نالي، 2002).

حساسيت اضطرابي يك سازه تفاوت¬هاي فردي است كه در آن فرد از نشانه¬هاي بدني كه با انگيختگي اضطرابي (افزايش ضربان قلب، تنگي نفس، سرگيجه) مرتبط است، مي¬ترسد و اصولاً از اين عقيده ناشي مي¬شود كه اين نشانه¬ها به پيامدهاي بالقوه آسيب¬زاي اجتماعي، شناختي، و بدني منجر مي¬شود (ديكان و همکاران، 2003).

 فرض بر اين است که حساسيت اضطرابي يک متغير گرايشي با ثبات است که نشان دهنده ميل به تفسير پيامدهاي جسماني، روان¬شناختي و اجتماعي تجارب اضطرابي به عنوان امور آزارنده و خطرناک است (رايس و مک نالي، 1985؛ به نقل از هال و همکاران، 2004).

بر مبناي تعاريفي که از حساسيت اضطرابي صورت گرفته است مي¬توان نتيجه گرفت که: 1- حساسيت اضطرابي يک متغير تفاوت فردي است 2- حساسيت اضطرابي يک جزء هيجاني (ترس از نشانه¬هاي اضطرابي احساسات مرتبط با اضطراب) و يک جزء شناختي (فاجعه سازي راجع به اين نشانه¬ها) دارد (مرادي منش، 1385).

بر اساس ديدگاه نظري راجع به حساسيت اضطرابي مي¬توان گفت که حساسيت اضطرابي از طريق ژنتيک و يادگيري کسب و منجر به سوگيري¬هايي در بازيابي و پردازش اطلاعات مربوط به محرک-هاي فراخوان اضطراب مي¬شود که اين خود زمينه¬ي ابتلاي فرد به اختلالات رواني به ويژه اختلالات اضطرابي مي¬شود (مرادي منش، 1385).

مدل¬هاي نظري اخير بر اهميت نحوة برخورد افراد با تجربه¬هاي اضطراب¬آور تأکيد دارند. شيوه¬اي که به واسطه آن يک فرد نشانه¬هاي هيجاني متعدد (به¬ويژه نشانه¬هاي انگيختگي جسماني) را تفسير مي¬کند، ممکن است او را براي تجربه واکنش¬هاي شديد اضطرابي آسيب¬پذير سازد (کارتر و همکاران، 1999).

بر اساس ديدگاه شناختي، ارزيابي¬هاي شناختي منفي به¬عنوان عامل خطر در ايجاد و تداوم اضطراب نقش بازي مي¬کنند (مک کابي، 1999)، در واقع، ارزيابي¬ها و تفسيرهاي منفي و فاجعه¬آميز از يک احساس بدني، منجر به يک راه¬انداز سريع براي اضطراب می¬شود که به نوبه خود افزايش دهنده احساسات اضطرابي است. بنابراين، مي¬توان نتيجه گرفت که ارزيابي فرد از يک موقعيت استرس¬زا در پيامدهاي بعدي آن نقش تعيين کننده دارد.