مبانی نظری و پیشینه خود نظم بخشی رفتار

مبانی نظری و پیشینه خود نظم بخشی رفتار

بصورت فایل ورد

همراه با منابع

خودنظم بخشی رفتار

طبق نظر بندورا اگر اعمال تنها بوسیله پاداش و تنبیه بیرونی تعیین می شدند، مردم شبیه بادبادک عمل می ­کردند و هر لحظه تغییر جهت می دادند تا خود را به عواملی که بر آن ها تأثیر می­ گذارد وفق دهند. با مردم غیر اصولی رفتار به دور از اخلاق و با مردم درستکار رفتار شرافتمندانه داشتند. حال اگر تقویت­ کننده بیرونی و درونی رفتار را کنترل نمی­ کنند پس چه چیزی آن ­را کنترل می ­کند؟ پاسخ بندورا این است که رفتار آدمی رفتار خود نظم داده شده است. انسان از تجربه مستقیم و غیر مستقیم معیارهای عملکرد را می ­آموزد سپس آن معیارها پایه ­ای می­ شوند برای ارزیابی­ های فرد. اگر عملکرد فرد در موقعیت­ ها با معیارهای او هماهنگ بود مثبت ارزیابی می­ شوند و اگر هماهنگ نبود منفی ارزیابی می­ شود. از نظر بندورا تقویت درونی حاصل از ارزشیابی شخصی از تقویت بیرونی نیرومندتر است (هرگنهان[1]، 2009).

یادگیری خود تنظیمی یک چشم انداز مهم در پژوهش ­های اخیر روان شناسی تربیتی است (آکسان[2]، 2009). این رویکرد از سال 1980، مطرح شد و به واسطه اهمیتی که در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد شهرت فزآینده ­ای پیدا کرده است (ریان[3] و پینتریج، 1997؛ نقل از احمدی پور، 1387). یادگیری خود تنظیمی یک فرآیند فعال و خود رهنمون است که دانش آموزان، شناخت، انگیزش، نتایج، رفتار و محیط خود را در جهت پیشبرد اهدافشان کنترل و تنظیم می ­کنند (گوداس[4] و همکاران، 2010).

1.Hergenhan

2.Aksan

3.Ryan

4.Goudas

5.Zimmerman