دانلود مقاله چيزي بنام روابط بين المللي اسلام وجود ندارد

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 33 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

“‏چيزي بنام روابط بين المللي اسلام وجود ندارد”
‏نگاهي به کتاب خاورميانه در روابط بين الملل: ‏قدرت، سياست و ايدئولوژي
‏نوشته فرد هاليدي
‏پيچيدگي هاي سياسي ويژه منطقه خاورميانه اگر چه براي بسياري از جمله مردم منطقه مشکل زا بوده، براي تئوريسين هاي رشته روابط بين الملل بسيار جذاب است. ‏نظريه پردازان مختلف دانشگاه هاي دنيا براي ثابت کردن تئوري هاي خود به خاورميانه روي مي آورند زيرا مي‌دانند که بر اساس اصل “‏چونکه صد آمد نود هم پيش ماست” ‏اگر يک تئوري بتواند وقايع و تحولات سياسي غيرمنتظره اين منطقه را تبيين نمايد، بايد قابل تعميم به ساير موارد و مناطق در دنيا نيز باشد.
‏فرد هاليدي استاد معروف روابط بين الملل در مدرسه اقتصادي لندن با اين قصد کتاب “‏خاورميانه در روابط بين الملل” ‏را به رشته تحرير در مي آورد. ‏هاليدي پيش از آنکه تئوري “‏جامعه شناسي تاريخي” ‏خود را مطرح کند نخست مروري به نظريه هاي ديگر روابط بين الملل داشته و “‏محدوديت هاي” ‏آنها را برملا مي کند:
‏رئاليسم يا واقع گرايي پارادايم اصلي حاکم بر روابط بين الملل است که نه فقط در دانشگاه ها بلکه در بين سياستمداران جهان پيروان زيادي دارد. ‏اين تئوري عمدتا به روابط بين دولت ها و تلاش آنها براي حفظ بقاي خود و نيز تبديل شدن به قدرت برتر توجه مي کند. ‏بنظر هاليدي رئاليست ها برداشت بسيار محدودي از” ‏دولت” ‏داشته و به روابط دولت-‏جامعه و نيز عوامل فراملي به ديده اغماض مي نگرند. ‏وي خاطرنشان مي کند که بي توجهي رئاليست ها به مفاهيمي نظير‏ “‏ايدئولوژي”‏، “‏نظام اعتقادي” ‏، “‏عوامل داخلي”‏، “‏اقتصاد” ‏و “‏روابط درون دولتي” ‏کاربرد نظريات آنها در خاورميانه را با دشواري هاي متعددي مواجه مي کند‏ ‏ص 25
“‏تحليل سياست خارجي” ‏تئوري ديگري است که برخي از کارشناسان روابط بين الملل براي درک وقايع خاورميانه بکار مي گيرند. ‏اين گروه به تفاوت دروني دولت ها و نحوه سياستگزاري خارجي آنها توجه مي کنند. ‏به زعم آنها سياست خارجي فقط نتيجه کارکرد داخلي دولت ها نبوده بلکه مي تواند عوامل متعدد ديگري نظير افکار عمومي را در بر گيرد
. ‏از نگاه اين نظريه پردازان حمله صدام به کويت در سال 1990 ‏بدون تاثيراز احساسات شديد ضد کويتي در عراق نبوده است. ‏به رسميت شناختن اسرائيل توسط دولت ترکيه نيز با عنايت به ضديت شديد جامعه ترکيه با عربها صورت گرفت. ‏هاليدي تصريح مي کند که گرچه اين تئوري از قابليت هاي بيشتري در مقايسه با رئاليسم برخوردار است اما مفهوم دولت بعنوان يک نهاد يکپارچه را به کناري نهاده و وارد اگر و مگرها و محتملات نامحدود و پيچيده اي مي شود.
‏هاليدي سپس به تئوري کانستراکتيويزم مي پردازد که در آن ايدئولوژي، ارزشها، هنجارها و ادراکات از اهميت بسزايي برخوردارند. ‏اين تئوري با تاکيد بر تفاوت هاي فرهنگي و تجربيات مشابه کشورها کوشش مي کند که نحوه درک کنشگران اجتماعي را از دولت، منافع ملي و اقتصاد مورد تجزيه و تحليل قرار دهد. ‏هاليدي اين تئوري را نيز خالي از اشکال نداسته و مي نويسد: “‏اگر رئاليسم به ارزش ها و عقايد بي توجه است، کانستراکتيويزم و پيشروان آن در خطر غفلت از منافع و عوامل مادي هستند.” ‏ص 32. ‏وي تصريح مي کند بسياري از مشکلات منطقه نظير مسئله اعراب و اسرائيل ناشي از تفاوت ارزش ها نيست بلکه ملهم از خواسته مشابه فلسطيني ها و يهوديان براي داشتن کشور مستقل است. ‏هاليدي همچنين مي نويسد: “‏چيني ها و ايراني ها در واکنش به انتقاد غربي ها از وضعيت حقوق بشر در اين دو کشور ادعا مي کنند که اين انتقادات دخالت در امور داخلي آنها بوده نه آنکه مبتني بر ارزش ها و فرهنگ هاي متفاوتي باشند”‏ص34.
‏هاليدي سپس به رهيافت “‏جامعه شناسي تاريخي و بين الملل” ‏مي پردازد که نظير رئاليست ها دولت را کنشگر اصلي عرصه بين المللي دانسته اما بر خلاف مکتب ياد شده آن را نهاد واحدي نمي داند. ‏از نگاه جامعه شناسي تاريخي دولت نهادي است که انحصار استفاده از زور را در دست داشته و در ارتباط تنگاتنگ و متقابل با جامعه و ساير دولت ها مي باشد. ‏اين مکتب همچنين براي ايدئولوژي و هنجارها نقش محوري قائل بوده اما بر خلاف کانستراکتيويستها اين مفاهيم را قلمرو سياست ندانسته بلکه بخشي از روند مشروعيت و استفاده از زور در نظر مي گيرد.