دانلود مقاله نقش اخلاق پيامبر اعظم (ص) در اجتماع 25 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 30 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مقدمه
‏شخصيت‏‌‏هاي بزرگ و عاليقدر كه از سوي پروردگار ‏جهان براي هدايت ‏و ‏راهنمايي مردم از طريق وحي مبعوث و برانگيخته مي‏‌‏گردند، رهبران آسماني و پيامبران الهي ناميده مي شوند. آنان در پرتو وحي كه به تمام معني آينه واقع نما هست و از هر گونه ‏خطا و اشتباه مصون مي‏‌‏باشد، جامعه را به خير و رستگاري در هر دو جهان رهبري مي‏‌‏نمايند.
‏به طور مسلم هر فردي لايق و شايسته مقام رهبري نيست و تنها افرادي مي‏‌‏توانند منصب رهبري را بر عهده گيرند، كه ي‏ك سلسله شرايط زير را دارا باشند:
‏در درجه‏‌‏ي نخست بايد معصوم از گناه باشند، و در طول زندگي كرد گناه نگرديده‏ و دامن آنان آلوده به گناه نباشد.‏ تنها بايد در برابر گناه و هر نوع نافرماني معصوم و بيمه گردند، بلكه بايد در ابلاغ احكام و مقررات الهي، وحتي در ‏زندگي روزمره نيز از هر نوع اشتباه و خطا مصون و محفوظ باشند، و نيز از هر نوع (بيماري) و( نقص عضوي ) كه موجب تنفر ودري مردم از گرايش به آنها مي‏‌‏شود، من‏ز‏ه و پيراسته باشند، تا بدين وسيله، موجبات دلگرمي و‏‌‏علاقه ي مردم‏‌‏به‏‌‏گرايش به‏‌‏آئيني آنان فراهم گردد.‏‌‏زير بناي تعاليم پيامبران را موضوع (وحي) و‏ ‏ارتباط با جهان غيب‏‌‏تشكيل مي‏‌‏د‏هد.
‏رمز بعثت پيامبران، از ديد‏گاه قرآن و حديث
‏از اين بيان روشن گرديد كه يكي از اهداف پيامبران و يا به تعبير ديگر يكي از علل بعثت آنان همان موضوع تعليم بشر و تكميل عقل و دانش ناقص اوست و اين حقيقت به عبارتهاي مختلف در قرآن واحاديث وارد شده است.
‏مثلا قرآن كريم رمز بعثت پيامبران را رفع اختلاف در ميان بشر مي‏‌‏داند، و مي‏‌‏فرمايد:‏«‏ فبعث الله النبين مبشرين و منذرين و معهم الكتاب ليحكم بين الناس فيما اختل‏فوا فيه‏»
‏«‏خداوند پيامبران را كه بشارت دهنده بيم دهنده هستند برانگيخت و ب‏ه‏ آنان كتاب نازل نمود، تا درمي‏ان مردم درباره ي مسائلي كه در آن اختلاف دارند، داوري كند‏»
‏ناگفته پيداست ،اختلاف نظر حاكي از نارسايي فكر و كوتاهي دانش مي باشد و پيامبران در پرتو وحي (كتاب) حقيقت هر موضوعي را كه مردم پيرامون آن اختلاف دارند، روشن مي سازند.
‏پيامبر عاليقدر اسلام ضمن روايتي تصريح مي‏‌‏كند كه هدف از بعثت تكميل عقول بشر است و از اين جهت است كه بايد عقل و دانش هر پيامبري ، از عقل ‏و دانش امت وي بالاتر و برتر باشد:
‏«‏و لا بعث الله نبياً و لا رسولاً حتي يستكمل العقل و يكون عقله أفضل من عقول أمته‏»
‏«‏خداوند هيچ پيامبر و رسولي را نيانگيخت، جز اينكه خردها را تكميل نمايد و از اين نظر بايد عقل اوبالاتر از عقول امت وي باشد‏»‏.
‏امير مؤمنان (ع) نيز فلسفه ي بعثت پيامبر اسلام (ص) را چنين تشريح مي فرمايد:
‏«‏إلي أن بعث الله سبحانه محمداً رسول الله لانجاذ علا‏قه و اتمام نبوته… و أهل الأرض يومئذ ملل متفرقه و أهواء منتشره و طوادفاً متشتئه بين مشبه لله بخلقه أو ملحد في أسمه أو مشير إلي ‏غيره فهداهم به من الضلاله‏»
‏«‏خداوند محمد(ص) پيامبر خود را برانگيخت تا وعده ي خود را انجام دهد و نبوت را به او خاتمه دهد، و مردم جهان در ان روز داراي مذهبهاي گوناگون، انحرافات زياد و گروههاي پراكنده بودند: گروهي خدا را به مخلوق‏ ‏وي تشبيه مي كردن (براي او جسم و مكان معتقد بودند) و برخي در نامهاي وي تصرف مي نمودند، و گروهي به غير خدا اشاره مي كردند(و طبيعت را مؤثر واقعي مي دانستند) پس پيامبر آنان را از گمراهي به شاهراه توحيد هدايت نمود‏»
‏خلاصه بيان فوق اين است كه قصور و كوتاهي فكر بشر در مسائل خداشناسي و آنچه كه مربوط به مبدأ و معاد است، سبب گرديد كه خداوند پيامبر اسلام را براي هدايت ملل جهان برانگيخت تا آنان را از چنگال تشبيه خداوند به مخلوق و تصرف در نامهاي مقدس وي، گرايش به استقلال طبيعت نجات بخشند.