دانلود مقاله مدرسه 70 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 72 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مدرسه
‏تاريخ نخستين گونه
‏مدرسه را به طور خلاصه مي‏‌‏توان: مؤسسه‏‌‏اي براي آموزش عالي تعريف كرد كه در آن علوم سنتي اسلامي- حديث، تفسير، فقه و جز آن ‏–‏ آموزش داده مي‏‌‏شود. اين نوع مؤسسات آموزشي به طور مرسوم مسكوني هستند. مدرسه، بر خلاف انواع عمده بناهاي اسلامي، حاصل دست و پنجه نرم كردن فرهنگ نوپاي اسلامي با تمدن‏‌‏هاي همجوار در آن قرن (قرن اول هجري) نيست. آنگونه كه سنت‏‌‏هاي هزار ساله دنياهاي كلاسيك و خاور نزديك كهن از طريق امپراطوري‏‌‏هاي بيزانس و به روي معماري مسجد، مناره و مقبره بر جا گذارده بودند. ولي مدرسه، پاسخي به نيازهاي معيني از جامعة اسلامي بود؛ مدرسه طراحي شده بود تا در خدمت يك نهاد كاملا ابداعي قرار گيرد. افزون بر آن، مدرسه مخلوق تمدني خودباور، شكل يافته و نزديك به اوج توفيق خود بود: نخستين مدارسي كه از آنها در متون ياد مي‏‌‏شود مدارس قرن دهمي خاور ايران است. در اين زمان معماري اسلامي سبك‏‌‏هاي خود را توسعه داده و فكر تبديل‏‌‏پذيري انواع بنا به يكديگر نيز ‏–‏ با همين درجه اهميت امري شناخته شده بود كه رباط‏‌‏هاي تونسي نشانگر آن است. از اين رو معماران قرن دهم براي الهام، اختيار جستجو در معماري خود را داشتند. ممكن است اين تبديل‏‌‏پذيري، همانگونه كه مي‏‌‏توان از حديث منقول از ابوهريره استنباط كرد، در اعتقاد فرد مسلمان ريشه دوانده باشد: ‏«‏هر كس به قصد تعليم و تعلم نيكيها به مساجد ما گام نهد بسان مجاهدان في سبيل‏‌‏الله است‏»‏. بدين طريق فعاليتهاي آموزشي، عبادي و به خصوص جهادي به يكديگر پيوسته‏‌‏اند. عملا، بعضي از ريشه‏‌‏هاي مبهم مدرسه چنين به ذهن متبادر مي‏‌‏سازد كه نمونه‏‌‏هاي اوليه اين مدارس چيزي جز نهادهاي دولتي نبوده
‏‌‏اند، كه براي اين امر خاص طراحي شده و در همين جهت عمل مي‏‌‏كردند.
‏اين نهاد به آرامي و با گامهايي طبيعي رشد كرد، و احتمالا متداول شدن آن به واسطة تغيير عمده‏‌‏اي بود كه در شيوة آموزش به وجود آمد. در سده‏‌‏هاي نخستين اسلام اطلاعات صرفاً به طريق ديكته به شاگردان منتقل مي‏‌‏شد. از قرن دهم، اگر پيش از آن نباشد، اين شيوه آموزش همراه با تشريح و تفسير ‏«‏تدريس‏»‏ شد كه به نوبة خود با مباحثه و مناظره توأم بود. بديهي است كه مسجد براي چنين امري، فضايي مناسب نبود و اين هم درست نبود كه طلاب فقير در مناره مسجدي بخوابند كه در آن درس مي‏‌‏خواندند. در آغاز، مدرسه اطاقي در خانه خود مدرس بود و طبعا مراد از آن صرفا فراهم آوردن فضايي براي درس خواندن طلاب بود نه اينكه در آن بخوابند. ‏نمي‏‌‏توان به دقت گفت كه چند سال طول كشيد تا اين حالت منتهي به تدبيري تا حدي رسمي و دائمي گرديد. ولي شواهد بدست آمده از كاوشهاي مورخين امروزي كه بر روي دوره‏‌‏هاي پيش از عهد سلجوقي كار مي‏‌‏كنند، دلالت بر اين امر دارد كه دورة حيات ‏«‏پيش ازتاريخ‏»‏ مدرسه حداقل به يك قرن و نيم پيش از زماني برمي‏‌‏گردد كه سلاجقه به مدرسه شكل يك نهادي رسمي دادند. به هر حال، بسيار بعيد به نظر مي‏‌‏رسد كه اين مدارس اوليه اساساً بناهايي عمومي بوده باشند. تعداد آنها خود دلالت بر اين واقعيت دار. به سال 416/6-1025 بيش از بيست مدرسه در شهر كوچك ايالتي ختال گزارش داده شده كه هر كدام از آنها داراي موقوفاتي نيز بوده‏‌‏اند. حركت تبليغي كرميه، كه در سدة دهم و يازدهم در بخش خاوري ايران از قدرت زيادي برخوردار بود، تمايلات سياسي و مذهبي مشخصي داشت و مدارس و خانقاههاي متعددي از سوي پيروان آن فرقه ساخته شد. غزنويان نيز موقوفاتي را به مدارس اختصاص مي