دانلود مقاله شرکت سهامی 33 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 34 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏شرکت سهامی
‏به موجب ماده 1 اصلاحی ‏قانون ‏تجارت مصوب 24 اسفند 1347 شرکت سهامی ‏شرکتی است که ‏سرمایه ‏آن ‏به ‏سهام ‏تقسیم شده و ‏مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنه است و طبق ماده 2 قانون مذکور ‏شرکت سهامی ‏شرکت ‏بازرگانی ‏محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.
‏در شرکت سهامی عده شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد .
‏طبق ماده 5 ‏حداقل میزان ‏سرمایه ‏نیز ‏تعیین شده است. بنابراین مشخصات متمایزه این نوع شرکت عبارت است از :
‏سرمایه ‏به ‏سهام ‏متساوی تقسیم شده ‏باشد.
‏مسئولیت دارندگان ‏سهام ‏فقط محدود به سهام ‏آنها است.
‏کلیه عملیات ‏شرکت ‏بازرگانی محسوب است .
‏عده شرکاء کمتر از سه نفر نخواهد بود .
‏سرمایه ‏شرکت از مبلغ معینی نباید کمتر باشد.
‏تقسیم سرمایه به سهام
‏مسلم است شرکت سهامی مانند سایر ‏شرکت ‏ها ‏باید دارای ‏سرمایه ‏باشد و اساس کار هر شرکت تجارتی سرمایه است منتهی در این قسم شرکت ها سرمایه باید ‏به قسمت های مساوی تقسیم شده باشد و هر یک از اجزاء تقسیم را ‏سهم ‏گویند. ‏مثلاً اگر شرکتی دو میلیون ریال ‏سرمایه ‏دارد باید به هزار سهم دو هزار ریالی و یا پانصد سهم چهار هزار ریالی تقسیم شده ‏باشد و چنین شرکتی نمی تواند یک میلیون ریال از سرمایه خود را به 500 سهم دو هزار ‏ریالی و بقیه را مثلاً به 250 سهم چهار هزار ریالی تقسیم نماید
3
.
‏شرکاء لازم ‏نیست که هر یک فقط یک ‏سهم ‏داشته باشند بلکه ‏هر شریک می تواند به هر مقدار که بخواهد سهم بخرد. مثلاً در ‏شرکتی ‏که سرمایه آن به یک صد سهم تقسیم شده است ممکن است یک شریک هفتاد سهم و شریک دیگر ‏بیست سهم و بقیه شرکاء هر کدام یک سهم یا دو سهم داشته باشند.
‏مسئولیت دارندگان سهم
‏در شرکت های سهامی شرکاء تا میزانی که ‏سهم ‏قبول نموده اند ‏مسئل هستند و اضافه بر آن مسئولیتی ندارند و اگر شرکت به نحوی متضرر گردید که علاوه ‏بر استهلاک سرمایه ، مبلغی هم بدهکار شد ، صاحبان سهام ملزم به پرداخت دیون شرکت ‏نخواهند بود . مثلاً ‏شرکتی ‏که ‏سرمایه ‏آن ‏دو میلیون ریال است اگر ورشکست شود به نحوی که پانصد هزار ریال پس از استهلاک ‏سرمایه کسر بیاورد ، طلبکاران حق مطالبه از شرکاء را نخواهند داشت زیرا شخصیت و ‏اعتبار شرکاء به هیچ وجه در شرکت دخالتی ندارد.
‏بازرگانی بودن عملیات شرکت
‏هر قدر تمدن توسعه پیدا کند اموری که ‏به ‏اموال ‏غیر منقول ‏است بیشتر مورد نظر خواهد بود و مسلم است که آباد کردن آنها محتاج به ‏سرمایه زیادی است که جز با تشکیل شرکت جمع آوری چنین ‏سرمایه ‏مقدور نیست. مثلا به جهت احداث ‏سدهای ‏بزرگ و آبیاری مناطق لم یزرع و بایر ‏یا برای خرید و فروش خانه ها و اراضی جهت احداث خیابان که سرمایه فردی کفاف مخارج ‏آن را نمی دهد ، اگر شرکتی که متصدی انجام عمل باشد دارای ‏شخصیت ‏حقوقی ‏نبوده و نتواند مستقلاً ‏معامله ‏نماید و کارگر و کارمند استخدام کند از آن جهت شرکاء ناچاراً هریک به حساب شخصی خود