دانلود مقاله در مورد شیعه در شروع سلسه قاجار 53 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 70 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏شیعه در شروع سلسه قاجار‏……………………‏……….‏……………………..‏………‏…………. &‏ 1
‏شيعه‏ ‏در‏ ‏شروع‏ ‏سلسله‏ ‏قاجار‏
‏پايه‏ ‏گذاري‏ ‏نظام‏ ‏سياسي‏ ‏و‏ ‏اجتماعي‏ ‏مذهب‏ ‏شيعه‏ ‏امروز
‏ ‏تشيّع‏ «‏اثني‏ ‏عشري‏ » ‏از‏ ‏سال‏ 907 ‏قمري‏ ‏كه‏ ‏توسط‏ ‏شاه‏ ‏اسماعيل‏ ‏صفوي‏ ‏مذهب‏ ‏رسمي‏ ‏ايران‏ ‏شد،‏ ‏تا‏ ‏اول‏ ‏سلسله‏ ‏قاجاريه‏ ‏دورانهاي‏ ‏مختلفي‏ ‏را‏ ‏پشت‏ ‏سر‏ ‏گذاشت‏ . ‏در‏ ‏دوران‏ ‏شاهان‏ ‏پرقدرت‏ ‏صفوي‏ ‏،‏ ‏گرچه‏ ‏شاهان‏ ‏احترام‏ ‏زياد‏ ‏به‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏مي‏ ‏گذاشتند،‏ ‏ولي‏ ‏علما‏ ‏قدرت‏ ‏كافي‏ ‏براي‏ ‏دخالت‏ ‏در‏ ‏كار‏ ‏سياست‏ ‏و‏ ‏دولت‏ ‏نداشتند‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏اينكه‏ ‏سلطنت‏ ‏به‏ ‏دست‏ ‏شاهان‏ ‏ضعيف‏ ‏صفوي‏ ‏افتاد،‏ ‏قدرت‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏كم‏ ‏كم‏ ‏زياد‏ ‏شد‏ ‏تا‏ ‏اينكه‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏شاه‏ ‏سلطان‏ ‏حسين‏ ‏نفوذ‏ ‏علماي‏ ‏دين‏ ‏به‏ ‏حد‏ ‏اعلاي‏ ‏خود‏ ‏رسيد‏ ‏و‏ ‏حكومت‏ ‏و‏ ‏سلطنت‏ ‏تحت‏ ‏نفوذ‏ ‏آنان‏ ‏قرار‏ ‏گرفت‏ . ‏در‏ ‏اين‏ ‏دوران‏ ‏علما‏ ‏به‏ ‏جاي‏ ‏توجه‏ ‏به‏ ‏كشورداري‏ ‏كوشش‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏ترويج‏ ‏مبالغه‏ ‏آميز‏ ‏تشيّع‏ ‏،‏ ‏نشر‏ ‏احاديث‏ ‏رسيده‏ ‏از‏ ‏آنان‏ (‏بدون‏ ‏توجّه‏ ‏زياد‏ ‏به‏ ‏صحّت‏ ‏احاديث‏ )‏،‏ ‏توسعه‏ ‏مراسم‏ ‏مذهبي‏ ‏اعم‏ ‏از‏ ‏جشنها‏ ‏و‏ ‏يا‏ ‏عزاداري‏ ‏و‏ ‏روضه‏ ‏خواني‏ ‏،‏ ‏مخالفت‏ ‏با‏ ‏تصوّف‏ ‏،‏ ‏مبارزه‏ ‏با‏ ‏اقليتهاي‏ ‏مذهبي‏ ‏،‏ ‏ابراز‏ ‏خشونت‏ ‏و‏ ‏آزار‏ ‏سنّي‏ ‏ها،‏ ‏و‏ ‏گاه‏ ‏لعن‏ ‏بر‏ ‏خلفاي‏ ‏سه‏ ‏گانه‏ (‏ابوبكر‏ ‏و‏ ‏عمر‏ ‏و‏ ‏عثمان‏ ) ‏معطوف‏ ‏مي‏ ‏داشتند‏. ‏اين‏ ‏طرز‏ ‏رفتار‏ ‏موجب‏ ‏چند‏ ‏دستگي‏ ‏مردم‏ ‏ايران‏ ‏شد‏. ‏عدّه‏ ‏اي‏ ‏عقيده‏ ‏اي‏ ‏به‏ ‏مبالغات‏ ‏ديني‏ ‏عقيده‏ ‏نداشتند،‏ ‏گروهي‏ (‏خصوصاً‏ ‏قزلباشها‏) ‏به‏ ‏تصوّف‏ ‏پابند‏ ‏بودند،‏ ‏گروهي‏ ‏مبارزه‏ ‏با‏ ‏اقليتهاي‏ ‏مذهبي‏ (‏خصوصاً‏ ‏سنّيان‏ ) ‏را‏ ‏صلاح‏ ‏نمي‏ ‏دانستند؛‏ ‏تا‏ ‏اينكه‏ ‏افغانهاي‏ ‏سنّي‏ ‏از‏ ‏سنّي‏ ‏كشي‏ ‏و‏ ‏سنّي‏ ‏آزاري‏ ‏ايرانيان‏ ‏به‏ ‏تنگ‏ ‏آمدند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏ايران‏ ‏حمله‏ ‏كردند‏. ‏در‏ ‏حمله‏ ‏افغانها‏ «‏مذهب‏ ‏شيعه‏ » ‏كه‏ ‏بيش‏ ‏از‏ 200 ‏سال‏ ‏وسيله‏ ‏يكپارچگي‏ ‏مردم‏ ‏در‏ ‏مقابل‏ ‏دشمنان‏ ‏خارجي‏ ‏و‏ ‏نگهداري‏ ‏استقلال‏ ‏كشور‏ ‏شده‏ ‏بود،‏ ‏ديگر‏ ‏نتوانست‏ ‏وظيفه‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏وحدت‏ ‏ملّي‏ ‏ايران‏ ‏و‏ ‏يكپارچگي‏ ‏و‏ ‏دفاع‏ ‏از‏ ‏كشور‏ ‏انجام‏ ‏دهد،‏ ‏نتيجه‏ ‏آنكه‏ ‏يك‏ ‏دسته‏ ‏افغاني‏ «‏سنّي‏ ‏مذهب‏ » ‏سلسله‏ ‏پر‏ ‏قدرت‏ ‏صفويه‏ ‏را‏ ‏شكست‏ ‏دادند‏ ‏و‏ ‏دستگاه‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏را‏ ‏هم‏ ‏برچيدند‏.
‏شیعه در شروع سلسه قاجار‏……………………‏……….‏……………………..‏………‏…………. &‏ 2
‏ ‏سقوط‏ ‏صفويه‏ ‏دوران‏ ‏سختي‏ ‏را‏ ‏براي‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آورد‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏شكست‏ ‏ايران‏ ‏از‏ ‏افغانها،‏ ‏يك‏ ‏دوران‏ ‏پنجاه‏ ‏ساله‏ ‏ ‏فترت‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آمد‏ ‏كه‏ ‏مدّتي‏ ‏افاغنه‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏نادر‏ ‏شاه‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏زنديه‏ ‏حكومت‏ ‏مي‏ ‏كردند‏. ‏در‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏فعاليت‏ ‏و‏ ‏نفوذ‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏در‏ ‏امور‏ ‏حكومتي‏ ‏به‏ ‏صفر‏ ‏رسيد،‏ ‏اصفهان‏ ‏از‏ ‏مركزيت‏ ‏علمي‏ ‏افتاد،‏ ‏و‏ ‏تقريباً‏ ‏همه‏ ‏علماي‏ ‏مشهور‏ ‏به‏ «‏عتبات‏ ‏عاليات‏ » ‏مهاجرت‏ ‏كردند‏. ‏ولي‏ ‏در‏ ‏آنجا‏ ‏نيز‏ ‏علماي‏ ‏مكتب‏ ‏اصولي‏ ‏،‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏دوران‏ ‏صفويه‏ ‏قدرت‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏دست‏ ‏داشتند،‏ ‏نفوذ‏ ‏و‏ ‏پايه‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏دست‏ ‏داده‏ ‏بودند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏جاي‏ ‏آنان‏ ‏علماي‏ «‏مكتب‏ ‏اخباري‏ » ‏در‏ ‏حوزه‏ ‏هاي‏ ‏علميه‏ ‏تفوّق‏ ‏پيدا‏ ‏كرده‏ ‏و‏ ‏كارها‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏دست‏ ‏داشتند‏.
‏ ‏چنان‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏بخش‏ ‏قبلي‏ ‏گفتيم‏ ‏،‏ «‏مكتب‏ ‏اخباري‏ » ‏يكي‏ ‏از‏ ‏مكاتب‏ ‏فقهي‏ ‏شيعيان‏ ‏اثني‏ ‏عشري‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏توسط‏ ‏شيخ‏ ‏محمّد‏ ‏امين‏ ‏استرابادي‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏شاه‏ ‏عباس‏ ‏اول‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آمد‏. (1)
‏ ‏پيروان‏ ‏اين‏ ‏مكتب‏ ‏به‏ «‏فقه‏ » ‏و‏ «‏اجتهاد‏»‏ ‏عقيده‏ ‏اي‏ ‏نداشتند‏ ‏و‏ ‏كاربرد‏ «‏عقل‏ » ‏را‏ (‏كه‏ ‏يكي‏ ‏از‏ ‏منابع‏ ‏فقهي‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏است‏ ) ‏در‏ ‏امور‏ ‏ديني‏ ‏جايزه‏ ‏نمي‏ ‏شمردند‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏جاي‏ ‏همه‏ ‏اينها‏ ‏متكّي‏ ‏به‏ ‏احاديث‏ ‏رسيده‏ ‏از‏ ‏امامان‏ (‏بدون‏ ‏توجّه‏ ‏زياد‏ ‏به‏ ‏صحّت‏ ‏يا‏ ‏كذب‏ ‏آنان‏ ) ‏بودند‏.
‏ ‏تفوّق‏ ‏علماي‏ ‏اخباري‏ ‏بر‏ ‏مركز‏ ‏علمي‏ ‏نجف‏ ‏تا‏ ‏حدود‏ ‏اوايل‏ ‏روي‏ ‏كار‏ ‏آمدن‏ ‏سلسله‏ ‏قاجار‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏زمان‏ ‏ادامه‏ ‏داشت‏ ‏فقيهي‏ ‏مشهور‏ ‏به‏ ‏نام‏ «‏وحيد‏ ‏بهبهاني‏ » ‏ظهور‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏پايه‏ ‏فقه‏ ‏امروزي‏ ‏شيعه‏ ‏اثني‏ ‏عشري‏ ‏را‏ ‏گذاشت‏ ‏و‏ ‏دوره‏ ‏جديدي‏ ‏در‏ ‏بين‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ «‏اصولي‏ » ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آورد‏.
‏ «‏بهبهاني‏ » ‏مكتب‏ ‏اخباري‏ ‏را‏ ‏منع‏ ‏و‏ ‏اخباريون‏ ‏را‏ «‏مرتد‏»‏ ‏اعلام‏ ‏كرد‏ ‏و‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏چندي‏ ‏او‏ ‏و‏ ‏شاگردانش‏ ‏با‏ ‏كوشش‏ ‏زياد‏ ‏توانستند‏ ‏به‏ ‏كلي‏ ‏اخباريون‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏ميان‏ ‏بردارند‏.
‏شیعه در شروع سلسه قاجار‏……………………‏……….‏……………………..‏………‏…………. &‏ 3
‏ ‏مقارن‏ ‏از‏ ‏رونق‏ ‏افتادن‏ ‏مكتب‏ ‏اخباري‏ ‏در‏ ‏عتبات‏ ‏عاليات‏ ‏،‏ ‏در‏ ‏ايران‏ ‏آغامحمّدخان‏ ‏قاجار‏ (‏شاهي‏ ‏شيعه‏ ‏كه‏ ‏نماز‏ ‏و‏ ‏روزه‏ ‏او‏ ‏ترك‏ ‏نمي‏ ‏شد‏) ‏مانند‏ ‏شاه‏ ‏اسماعيل‏ ‏با‏ ‏شمشير‏ ‏خود‏ ‏حكومت‏ ‏ايران‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏دست‏ ‏آورد‏ ‏و‏ ‏زمينه‏ ‏براي‏ ‏فعاليت‏ ‏مجدّد‏ ‏علماي‏ «‏اصولي‏ » ‏در‏ ‏ايران‏ ‏مهيا‏ ‏شد‏.
‏ ‏علماي‏ ‏اصولي‏ ‏از‏ ‏ابتداي‏ ‏قاجاريه‏ ‏تا‏ ‏امروز‏ ‏بر‏ ‏تمام‏ ‏تعليمات‏ ‏مذهبي‏ ‏و‏ ‏حوزه‏ ‏هاي‏ ‏علميه‏ ‏شيعه‏ ‏اعمّ‏ ‏از‏ ‏عتبات‏ ‏و‏ ‏ايران‏ ‏نظارت‏ ‏و‏ ‏تسلط‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏حفظ‏ ‏كرده‏ ‏اند‏.
‏دورانهاي‏ ‏مختلف‏ ‏روابط‏ ‏علما‏ ‏و‏ ‏حكومتها
‏ ‏فعاليت‏ ‏علماي‏ ‏شيعه‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏ابتداي‏ ‏سلسله‏ ‏قاجار‏ ‏تا‏ ‏امروز‏ ‏به‏ ‏پنج‏ ‏دوره‏ ‏متفاوت‏ ‏مي‏ ‏توان‏ ‏تقسيم‏ ‏كرد‏:
‏ 1 ‏ـ‏ ‏دوره‏ ‏اول‏ : ‏دوران‏ ‏شروع‏ ‏دخالت‏ ‏علما‏ ‏در‏ ‏سياست‏ ‏و‏ ‏كار‏ ‏حكومت‏ ‏است‏ .‏اين‏ ‏دوران‏ ‏از‏ ‏اول‏ ‏قاجار‏ ‏شروع‏ ‏مي‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏تا‏ ‏آخر‏ ‏سلطنت‏ ‏فتحعلي‏ ‏شاه‏ ‏ادامه‏ ‏مي‏ ‏بايد‏. ‏مشخصّه‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏،‏ ‏تكميل‏ ‏و‏ ‏توسعه‏ ‏مباني‏ ‏فقه‏ ‏امروزي‏ ‏شيعه‏ ‏اثني‏ ‏عشري‏ ‏،‏ ‏پيدا‏ ‏شدن‏ ‏مراجع‏ ‏تقليد‏ ‏درجه‏ ‏يك‏ ‏و‏ ‏ازدياد‏ ‏نفوذ‏ ‏علماي‏ ‏دين‏ ‏و‏ ‏دخالت‏ ‏آنان‏ ‏در‏ ‏كار‏ ‏سياست‏ ‏ ‏و‏ ‏امور‏ ‏دولت‏ ‏است‏ . ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏با‏ ‏انقلاب‏ ‏كبير‏ ‏در‏ ‏فرانسه‏ ‏،‏ ‏جدا‏ ‏شدن‏ ‏دين‏ ‏از‏ ‏دولت‏ ‏و‏ ‏سياست‏ ‏،‏ ‏ظهور‏ ‏ناپلئون‏ ‏و‏ ‏شروع‏ ‏تمدّن‏ ‏جديد‏ ‏در‏ ‏اروپا‏ ‏مقارن‏ ‏است‏ .
‏ 2 ‏ـ‏ ‏دومين‏ ‏دوره‏ : ‏دوران‏ ‏كوشش‏ ‏متجدّدين‏ ‏براي‏ ‏آوردن‏ ‏تمدّن‏ ‏جديد‏ ‏اروپا‏ ‏به‏ ‏ايران‏ ‏است‏ .
‏ ‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏از‏ ‏ابتداي‏ ‏سلطنت‏ ‏طولاني‏ ‏ناصرالدين‏ ‏شاه‏ ‏شروع‏ ‏مي‏ ‏شود‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏شروع‏ ‏نهضت‏ ‏مشروطه‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏مظفرالدين‏ ‏شاه‏ ‏پايان‏ ‏مي‏ ‏بايد‏. ‏مشخصّه‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏،‏ ‏عبارت‏ ‏است‏ ‏از‏: ‏شروع‏ ‏نفوذ‏ ‏تمدن‏ ‏اروپايي‏ ‏در‏ ‏ايران‏ ‏و‏ ‏تقسيم‏ ‏علما‏ ‏به‏ ‏دو‏ ‏گروه‏ : ‏يك‏ ‏گروه‏ ‏موافق‏ ‏تمدّن‏ ‏جديد‏ (‏علماي‏ ‏تجدد‏ ‏طلب‏ ) ‏و‏ ‏گروه‏ ‏ديگر‏ ‏علمايي‏ ‏كه‏ ‏مخالف‏ ‏تقليد‏ ‏از‏ ‏تمدّن‏ ‏جديد‏ ‏بودند‏ (‏علماي‏ ‏محافظه‏ ‏كار‏ ‏يا‏ ‏بنيادگرا‏).
‏شیعه در شروع سلسه قاجار‏……………………‏……….‏……………………..‏………‏…………. &‏ 4
‏ ‏شاه‏ (‏ناصرالدين‏ ‏شاه‏ ) ‏به‏ ‏تقليد‏ ‏ظواهر‏ ‏تمدن‏ ‏اروپايي‏ ‏علاقه‏ ‏داشت‏ ‏،‏ ‏ولي‏ ‏با‏ ‏پذيرش‏ ‏زير‏ ‏بناي‏ ‏آن‏ ‏تمدّن‏ (‏دموكراسي‏ ‏،‏ ‏آزادي‏ ‏عقيده‏ ‏،‏ ‏دانش‏ ‏و‏ ‏صنعت‏ ‏و‏ ‏تكنولوژي‏ ‏جديد‏) ‏مخالف‏ ‏بود‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏نتيجه‏ ‏كشور‏ ‏ايران‏ ‏از‏ ‏مسابقه‏ ‏ترّقي‏ ‏و‏ ‏پيشرفت‏ ‏غرب‏ ‏عقب‏ ‏ماند‏. ‏اما‏ ‏نفوذ‏ ‏سياستهاي‏ ‏اروپايي‏ ‏به‏ ‏ايران‏ ‏،‏ ‏در‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏توسعه‏ ‏يافت‏ . ‏مشخصّه‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏دادن‏ «‏امتيازات‏ ‏مختلف‏ ‏به‏ ‏اروپاييان‏ » ‏است‏ ‏كه‏ ‏منجربه‏ ‏مخالفت‏ ‏علما‏ ‏و‏ ‏صدور‏ ‏فتواي‏ «‏تحريم‏ ‏تنباكو‏»‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏شاه‏ ‏و‏ ‏حكومت‏ ‏ناچار‏ ‏به‏ ‏لغو‏ ‏اين‏ ‏امتياز‏ ‏و‏ ‏پرداخت‏ ‏خسارت‏ ‏فراوان‏ ‏شدند‏.
‏ 3 ‏ـ‏ ‏سومين‏ ‏دوره‏ : ‏دوران‏ ‏قيام‏ ‏علماي‏ ‏تجدّد‏ ‏طلب‏ ‏و‏ ‏مبارزه‏ ‏آنان‏ ‏براي‏ ‏تغيير‏ ‏رژيم‏ ‏و‏ ‏خودكامگي‏ ‏شاهان‏ ‏،‏ ‏برقراري‏ ‏رژيم‏ ‏مشروطه‏ ‏و‏ ‏قبول‏ ‏برخي‏ ‏از‏ ‏رسوم‏ ‏تمدن‏ ‏غرب‏ ‏است‏ . ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏از‏ ‏اول‏ ‏نهضت‏ ‏مشروطه‏ ‏تا‏ ‏سقوط‏ ‏قاجاريه‏ ‏ادامه‏ ‏داشت‏ . ‏مشخصّه‏ ‏اين‏ ‏دوران‏ ‏عبارت‏ ‏است‏ ‏از‏: ‏مبارزه‏ ‏داخلي‏ ‏بين‏ ‏علماي‏ ‏دين‏ ‏،‏ ‏اختلاف‏ ‏آنان‏ ‏در‏ ‏تفسير‏ ‏حكومت‏ ‏مشروطه‏ ‏يا‏ ‏مشروعه‏ ‏،‏ ‏حدود‏ ‏آزادي‏ ‏مردم‏ ‏و‏ ‏تعيين‏ ‏حدود‏ ‏اختيارات‏ ‏مردم‏ ‏در‏ ‏تعيين‏ ‏سرنوشت‏ ‏كشور‏.
‏ 4 ‏چهارمين‏ ‏دوره‏ :‏،‏ ‏دوران‏ ‏ازدياد‏ ‏نفوذ‏ ‏تمدن‏ ‏غرب‏ ‏در‏ ‏ايران‏ ‏است‏ . ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏از‏ ‏اول‏ ‏سلطنت‏ ‏رضا‏ ‏شاه‏ ‏تا‏ ‏سقوط‏ ‏سلطنت‏ ‏محمّدرضا‏ ‏شاه‏ ‏پهلوي‏ ‏ادامه‏ ‏داشته‏ ‏است‏ . ‏مشخصّه‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏عبارت‏ ‏است‏ ‏از‏: ‏تقليد‏ ‏روز‏ ‏افزون‏ ‏تمدن‏ ‏غرب‏ ‏در‏ ‏ايران‏ ‏،‏ ‏دو‏ ‏فرهنگي‏ ‏شدن‏ ‏مردم‏ ‏ايران‏ (‏گروهي‏ ‏طرفداران‏ ‏فرهنگ‏ ‏غرب‏ ‏و‏ ‏گروهي‏ ‏وابستگان‏ ‏به‏ ‏فرهنگ‏ ‏سنّتي‏ )‏،‏ ‏كوشش‏ ‏طرفداران‏ ‏فرهنگ‏ ‏غرب‏ ‏در‏ ‏حذف‏ ‏دخالتهاي‏ ‏علما‏ ‏در‏ ‏امور‏ ‏اجتماعي‏ ‏و‏ ‏سياسي‏ ‏و‏ ‏سعي‏ ‏در‏ ‏جدايي‏ ‏مذهب‏ ‏از‏ ‏دولت‏ .
‏ ‏در‏ ‏آخر‏ ‏اين‏ ‏دوره‏ ‏،‏ ‏طرفداران‏ ‏فرهنگ‏ ‏سنّتي‏ ‏به‏ ‏رهبري‏ ‏علماي‏ ‏دين‏ ‏قيام‏ ‏كردند‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏انقلاب‏ ‏اسلامي‏ ‏،‏ ‏رژيم‏ ‏سلطنتي‏ ‏برچيده‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏كشور‏ ‏ايران‏ ‏براي‏ ‏اولين‏ ‏بار‏ ‏در‏ ‏تاريخ‏ ‏داراي‏ ‏حكومتي‏ ‏كاملاً‏ ‏مذهبي‏ (‏مذهب‏ ‏شيعه‏ ‏اثني‏ ‏عشري‏ ) ‏گرديد‏.