دانلود مقاله در مورد شناسايي و طبقه‌بندي خاك 73 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 71 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏شناسايي و طبقه‏‌‏بندي خاك
‏4-1. مقدمه
‏قبلاً توضيح داده شده است كه يك خاك را توسط اجزاي مشخصي نظير شن، ماسه، لاي و رس تعيين مي‏‌‏كرد‏ي‏م. كه اين اصل بر ميانگين اندازه دانه‏‌‏ها يا ذرات استوار است.
‏اكثر خاكهاي طبيعي از مخلوط شدن 2 يا چند نوع از ‏آنها‏ ايجاد مي‏‌‏شوند، كه امكان وجود تركيبات آلي ‏ن‏يز در ‏آنها‏ است.
‏ذره كوچكتر يك مخلوط خاكي در تعيين خصوصيات خاك نسبت به ذرات بزرگتر برتري دارد به عنوان مثال: ماسه‏‌‏هاي روان، ماسه‏‌‏هاي رسي و غيره.
‏به خاكي كه در حد مقدار مواد ماسه، لاي و رس ‏آنها‏ تقريباً برابر باشد لوام (خاك گلداني‏)‏ گفته مي‏‌‏شود.
‏تفاوت بين خاكي كه از دانه‏‌‏هاي درشت و زبر تشكيل شده و خاكي كه از دانه‏‌‏هاي ريز تشكيل شده در فصلهاي 3 و 1 مطرح شده است.
‏در اين فصل روشهاي مشخص براي شناسايي طبيعت انواع خاك، به خوبي روشهاي معمول براي دسته‏‌‏بندي خاكها همراه با مطالب كمكي مرتبط با موضوع بحث با برخي جزئيات مطرح خواهد شد.
‏2-4. شناسايي خاكها
‏نحوه تشخيص دانه‏‌‏درشت يا دانه‏‌‏ريز بودن خاكها به اين نحوه است كه آيا ‏مي‏‌‏توان‏ تك‏‌‏تك ذرات خاك را با چشم غيرمسلح ديد يا نه.
‏2
‏بنابراين اندازه ذرات به خودي خود براي تشخيص ميان شن و ماسه كافي به نظر مي رسد. اما تشخيص ميان لاي و رس با اين روش عملي نيست.
‏شناسايي خاكها ‏مي‏‌‏توان‏د آسانتر شود اگر شخص بتواند شن را از ماسه و ماسه را از لاي و لاي را از رس تشخيص دهد. در ادامه روشهاي تشخيص ‏آنها‏ خلاصه‏‌‏وار آمده است.
‏نحوه تشخيص شن از ماسه
‏اگر اندازه خاك بين mm‏75/4 تا mm‏80 باشد، شن نام‏ي‏ده مي‏‌‏شود و اگ‏ر‏ اندازه ذرات خاك بين mm‏075/0تا mm‏75/4 باشد، ماسه ناميده مي‏‌‏شود. (رجوع به: 1970-1498 دسته‏‌‏بندي و شناسايي خاكها براي {مقاصد} مهندسي عمومي).
‏اين محدوديت اگرچه در طبيعت اختياري هستند ولي پذيرفته شده‏‌‏اند. همچنين شكل ذرات نيز داراي اهميت است و ممكن است با اسامي angular‏، sub-angular‏، rounded‏‌‏ ‏توصيف شوند. شناسايي شن از ماسه در صورت امكان بهتر است شامل بخش شناسايي ت‏رك‏يب كاني‏‌‏ها نيز باشد.
‏نحوه تشخيص ماسه از لاي
‏ذرات ريز‏ ‏ماسه را نمي‏‌‏توان با ‏آزمايش‏‌‏هاي ساده از لاي تشخيص داد. لاي ممكن است كمي تيره به نظر آيد.
‏به هر حال تفاوت ‏آن‏ دو را با تست پراكندگي (dispersion‏)* مي‏‌‏توان فهميد. نحوه تست اينگونه است كه يك قاشق پر از نمونه را در يك ظرف شيشه‏‌‏اي از ‏آب‏ مي‏‌‏ريزيم اگر ماده ماسه باشد در يك يا دو دقيقه رسوب ‏مي‏‌‏كند‏ ولي اگر‏ ‏لاي باشد بين 15 دقيقه تا يك ساعت طول مي‏‌‏كشد تا ته‏‌‏نشين شود. سرانجام در هر دوي اين موارد چيزي در
‏4
‏آب‏ به‏ صورت معلق باقي نمي‏‌‏ماند و همه ذ‏رات رسوب مي‏‌‏كنند.
‏نحوه تشخيص لاي از رس
‏آزمايش‏هاي ميكروسكوپي ذرات فقط در لابراتورها امكان‏‌‏پذير است. تعدا‏د‏ي تست ساده براي مواقعي كه دسترسي به لابراتورها وجود ندار‏د‏ طراحي شده است.
‏1. آزمون لرزش
‏مقداري از ماده را روي دستمال ري‏خ‏ته و ‏آن‏ را تكان مي‏‌‏دهيم (مي‏‌‏لرزانيم) اگر ماده لاي باشد ‏آب‏ روي سطح ‏آن‏ قرار مي‏‌‏گيرد و سطح ‏آن‏ روشن و شفاف مي‏‌‏شود اگر ماده خمير مانند شد رطوبت ‏آن‏ دوباره وارد خاك شده و روشنايي سطح ‏آن‏ از بين خواهد رفت.
‏اگر ماده رس باشد ‏آب‏ نمي‏‌‏تواند به راحتي حركت كند و به همين دليل تيره و كدر به نظر مي‏‌‏رسد.
‏اگر ماده مخلوطي از لاي و رس باشد سرعت نسبي پايدار ماندن روشنايي سطح مي‏‌‏تواند مقدار لاي موجود در ‏آن‏ را به صورت تقريبي نشان دهد. اين آزمون همچنين با نام‏ dilatancy‏‌‏ ‏نيز معروف است.
‏2. آزمون مقاومت
‏يك كلوخ (briquette‏) كوچك از ماده را آماده و خشك مي‏‌‏كنيم سپس سعي مي كنيم كه ‏آن‏ را بشكني‏م، اگر به آساني شكسته شد، ماده ‏لاي است. اگر ماده رس باشد براي شكسته شدن نيروي بيشتري را مي‏‌‏طلبد. همچنين اگر ماده لاي باشد مي‏‌‏توان در سطح كلوخ ذرات جدا شده ماده را پاك كرد. وقتي خاك مرطوب بين انگشتان فشرده شود رس سطح صابوني مانندي را پديد مي
‏4
‏‌‏آورد و ليس است به آرامي خشك مي‏‌‏شود و ذرات سطح ‏آن‏ به آساني جدا نمي‏‌‏شوند.
‏3. آزمون لوله
‏تلاش مي‏‌‏كنيم از خاك مرطوب شده رشته‏‌‏اي به قطر حدود mm‏3 بسازيم. اگر ماده لاي باشد اين كار امكان‏‌‏پذير نيست و از هم مي‏‌‏پاشد. اگر ماده رسي باشد چنين رشته‏‌‏اي را مي‏‌‏توان حتي با طول حدود cm‏30 نيز درست كرد. و حتي مي‏‌‏توانيم ‏آن‏ را از يك طرف گرفته و بلند كنيم (وزنش را تحمل مي‏‌‏كند) نام ديگر اين آزمون Toughness‏‌‏ ‏است.
‏4. آزمون پراكندگي
‏يك قاشق پر از خاك را در يك ظرف شيشه‏‌‏اي پر از ‏آب‏ مي‏‌‏ريزيم. اگر نمونه لاي باشد ذرات در مدت 15 دقيقه تا 1 ساعت ته‏‌‏نشين ‏مي‏‌‏شود‏. اگر نمونه رسي باشد سوسپانسيوني ايجاد مي‏‌‏شود كه پايداري ‏آن‏ ساعتها و حتي روزها طول مي‏‌‏كشد و Provided Flocculadion‏ اتفاق نمي‏‌‏افتد.
‏چند نمونه آزمون متنوعي در ادامه معرفي شده است.
‏خاكهاي محتوي مواد آلي و رنگ ‏آنها
‏خاكهاي محتوي مواد آلي كه مرطوب و تازه باشند معمولاً داراي بوي خاصي هستند كه نشانه تجزيه مواد آلي است. و به آساني با گرما دادن قابل تشخيص است. روش ديگري براي شناسايي اين خاكها تيرگي ‏آنها‏ است.
‏آزمون اسيدي