دانلود مقاله در مورد حوريان بهشتي 29 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 30 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏واحد ‏گرگان
‏عنوان
‏حوريان بهشتي
‏اوصاف حوریان بهشتی از نظر آیات و روایات
‏د‏ر قرآن مجید آنچه درباره اُنس با حورالعین آمده و ذكر شده از همه جالبتر ‏است. و شاید علّتش این باشد كه انسان بیشتر به انس و گفتگو و مُسامره میل ‏دارد تا به خوردن و آشامیدن. در «تفسیر عیّاشی » از جَمیل بن دَرّاج از ‏حضرت صادق علیه السلام‏ ‏آورده است كه: «‏إِنَّ ‏أَهْلَ الْجَنَّه مَا یَتَلَذَّذُونَ بِشَیْءٍ فِی الْجَنَّه أَشْهَی ‏عِنْدَهُمْ مِنَ النِّكَاحِ، لاَ طَعَامٍ وَ لاَ شَرَابٍ؛ ‏اهل ‏بهشت در بهشت از هیچ چیز مانند نكاح لذّت نمی برند، نه غذا خوردن و نه ‏آشامیدن» («بحار الانوار» طبع حروفی، ج 8، ص 139).‏ ‏ و معلوم است كه ‏حورالعین موجب اُنس، و رفع غربت، و ائتلاف و استیناس است به همین خاطر ‏داریم كه: «‏كَذَلِكَ وَ زَوَّجْنَـ’هُم بِحُورٍ عِینٍ؛ ‏همچنین است ای پیامبر كه ما متّقین را با حورالعین تزویج می نمائیم» (آیه 54، از سوره الدّخان).
‏حُور ‏جمع حَوراء است، و حوراء زن سیاه چشم را گویند كه سیاهیش بسیار، و سپیدی ‏آن نیز شدید باشد. و عِین جمع عَیناء است، و آن زن سیاه چشمی است كه سیاهی ‏چشمش در عین حال درشت باشد، و بنابراین معنای عیناء زن درشت چشم و مشكین ‏چشم است. و حورُ العین زنانی را گویند كه چشمهایشان سیاه و درشت، و سیاهی ‏چشم در سپیدی آن خوش و نمایان باشد، یعنی سیاهیش شدید و سپیدیش نیز شدید ‏باشد. و در سوره واقعه داریم :« ‏وَ حُورٌ عِینٌ * كَأَمْثَـالِ اللُؤْلُوءِ الْمَكْنُونِ‏؛ ‏برای بهشتیان حور العین هستند كه آنان مانند لؤلؤی می باشند كه در صدف خود ‏باقی است و هنوز دست نخورده است» ( آیه 22 و 23، از سوره الواقعه ).
‏خداوند در سوره الرحمن آیات 72 تا 75 می فرماید:«‏حُورٌ ‏مَقْصُوراتٌ فِی الْخِیامِ* فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ* لَمْ ‏یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَ لا جَانٌّ*فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّكُما ‏تُكَذِّبانِ؛ ‏و در آن باغهاى بهشتى زنانى هستند نیكو خلق و زیبا. ‏پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى كنید؟ حوریانى كه در خیمه هاى ‏بهشتى مستورند. پس كدامین نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى كنید؟ زنانى كه ‏هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته (و دوشیزه اند). پس كدامین نعمتهاى ‏پروردگارتان را انكار مى كنید؟
‏در ادامه توصیف این زنان بهشتى ‏اضافه مى كند:” آنها حوریانى هستند كه در خیمه هاى بهشتى مستورند.” حور” ‏جمع” حوراء” و” احور” به كسى مى گویند كه سیاهى چشمش كاملا مشكى و سفیدى ‏آن كاملا شفاف است، و گاه به زنان سفید چهره نیز اطلاق شده است. تعبیر به” ‏مقصورات” اشاره به این است كه آنها تنها تعلق به همسرانشان دارند و از ‏دیگران مستور و پنهانند. ” خیام” جمع” خیمه” است، ولى به طورى كه در ‏روایات اسلامى آمده خیمه هاى بهشتى شباهتى به خیمه هاى این جهان ندارند، ‏از نظر گستردگى و وسعت و زیبایى. این نكته نیز قابل توجه است كه” خیمه” ‏طبق آنچه علماى لغت و بعضى از مفسران گفته اند تنها به معنى خیمه هاى ‏پارچه اى كه در میان ما معروف است نمى باشد، بلكه به خانه هاى چوبى و یا ‏حتى هر خانه مدورى كلمه” خیمه” اطلاق مى شود، و گاه گفته شده” خیمه” عبارت ‏است از هر خانه اى كه از سنگ و مانند ساخته نشده است. و بار دیگر همان ‏سؤال پر معنى را تكرار كرده مى گوید:” كدامین نعمت از نعمتهاى پروردگارتان ‏را انكار مى كنید”؟
‏آیه بعد توصیف دیگرى است در باره حوریان بهشتى، ‏مى فرماید: هرگز پیش از این جن و انس دیگرى با آنها تماس نگرفته، و دوشیزه ‏اند. نه یک زن هر جایی که گاهی پیش این، گاهی پیش آن، هیچ انسی و جنی با ‏او تماس پیدا نکرده است. «‏کانهن الیاقوت و المرجان، الرحمن ،58» ‏گویی در صفا یاقوت یا مرارید هستند یعنی بدنهای اینها این طور با صفاست. علاوه بر اینها باز «‏حور مقصورات فی الخیام» ‏حورالعین هایی که منحصرا در خیمه هایی هستند. همان مفهوم «‏قاصرات الطرف لم یطمثهن انس قبلهم و لا جان» ‏را با تعبیر دیگر گفته است، یعنی ” نه هر جایی “.
‏این «‏حور مقصورات فی الخیام» ‏باز مفهوم ” نه هر جاییی ” را می دهد. همان کلمه «‏لم یطمثهن انس قبلهم و لا جان» ‏تکرار شده. معلوم است که قرآن به جنبه طهارت و عفاف و پاکی خیلی عنایت دارد یعنی این را برای بشر یک ارزش اصیل می داند. «‏متکئین علی رفرف خضر و عبقری حسان» ‏ترجمه: این در حالى است كه بهشتیان بر تختهایى تكیه زده اند كه با بهترین ‏و زیباترین پارچه هاى سبز رنگ پوشانده شده است. (الرحمن،76). درباره آنها ‏هم داشتیم: «‏متکئین علی فرش بطائنها من استبرق و جنا الجنتین دان» ‏ترجمه: این در حالى است كه آنها بر فرشهایى تكیه كرده اند با آسترهایى از
‏دیبا و ابریشم، و میوه هاى رسیده آن دو باغ بهشتى در دسترس است! (‏الرحمن،54). درباره اینها داریم: «‏متکئین» ‏تکیه زن ها هستند « ‏علی رفرف خضر» ‏بر متکاهای سبز و بر بساطهای بسیار قیمتی و بسیار نیک «‏فبای الاء ربکما تکذبان» ‏پس چه نعمتی را شما می توانید تکذیب کنید؟
‏زنان بهشتي
‏در سوره مبارکه « الرّحمن » می خوانیم:
‏ 
‏«فیهِنَّ قاصِراتُ الطَّرفِ لَم یَطمِثهُنَّ اِنسٌ قَبلَهُم وَ لا جانٌّ »
‏ 
‏« در این قصرهای بهشتی زنانی هستند که جز به همسران خود چشم ندوخته، و جز به آنها عشق نمی ورزند و هیچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته است.»
‏ 
‏از « ابوذر » نقل شده است که« همسر بهشتی به شوهرش می گوید: سوگند به عزّت پروردگارم که چیزی را بهتر از تو نمی یابم، سپاس مخصوص خداوندی است که مرا همسر تو، و تو را همسر من قرار داد.»
‏سپس به توصیف بیشتری از این همسران بهشتی پرداخته، می گوید:
…‏« کَاَنَّهُنَّ الیاقوتُ و المَرجان»…
‏به سرخی و صفا و درخشندگی« یاقوت» و به سفیدی و زیبائی شاخه«مرجان» هستند که هنگامی که این دو رنگ(یعنی سفید وسرخ شفاف) به هم می آمیزند زیباترین رنگ را به آنها می دهند.
‏باز هم در آیه 70 می فرماید:
…‏« فیهِنَّ خَیراتٌ حِسانٌ»…
‏در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) آمده است:« دو بهشت از طلا برای مقربان است و دو بهشت از نقره برای اصحاب یمین.»
‏«خَیراتٌ حِسان» زنانی هستند که جمع میان «حُسن سیرت» و «حُسن صورت» کرده اند و در این‏ ‏ بهشت به ‏ ‏سر می برند.
‏آنان زنانی هستند که تمام صفات کمال و جمالی که در یک همسر مطلوب است در آنها جمع است و آنچه خوبان همه دارند آنها تنها دارند .
‏« حُورٌ مَقصوُراتٌ فی الخِیام»
‏«حور» جمع « حَوراء»‏ ‏ است و «احور» به کسی می گویند که سیاهی چشمش کاملاً مشکی و سفیدی آن کاملاً شفاف است و گاه به زنان سفید چهره نیز اطلاق می شود.
‏تعبیر به «مقصورات» اشاره به این است که آنها تنها به همسرانشان تعلق دارند و از دیگران مستور و پنهانند.
‏البته چنانکه از آیات دیگر قرآن استفاده میشود که زنان و مردانی که در این دنیا همسر یکدیگرند، هرگاه هر دو با ایمان و بهشتی باشند در آنجا به هم ملحق می شوند، و با هم در بهترین شرائط و حالات زندگی می کنند و حتی از روایات استفاده می شود که مقام این زنان برتر از حوریان بهشت است؛ به خاطر عبادات و اعمال صالحی که در این جهان انجام داده اند.
‏در سوره واقعه در مورد این زنان میخوانیم:
‏…«وَ حورٌ عین* کَاَمثالِ اللؤلؤ المکنون»
‏« همسرانی از حورالعین دارند* و همچون مروارید در صدف پنهان»
‏«مکنون» به معنی پوشیده است و در اینجا منظور پوشیده بودن در صدف است؛ زیرا مروارید به هنگامی که در صدف قرار دارد و هیچ دستی به آن نرسیده از همیشه شفافتر و زیباتر است. به علاوه ممکن است اشاره به این معنی باشد که آنها از چشم دیگران کاملا مستورند، نه دستی به آنها رسیده و نه چشمی بر آنها افتاده است!
‏… «اِنّا اِنشاءناهُنَّ اِنشاءاً »…
‏در این آیه به اوصاف دیگری از همسران بهشتی پرداخته، میگوید:« ما آنها را آفرینشی نوین بخشیده ایم».
‏این جمله ممکن است اشاره به همسران مؤمنان در این دنیا باشد که خداوند آفرینش تازه ای در قیامت به آنها می دهد، و همگی در نهایت جوانی و طراوت و جمال و کمال ظاهر و باطن وارد بهشت می شوند که طبیعت بهشت تکامل و خروج از هرگونه عیب و نقص است.
‏و اگر منظور حوریان باشد خداوند آنها را آفرینش نوینی بخشیده به گونه ای که هرگز گرد و غبار پیری و ناتوانی بر دامان آنها نمی نشیند.
‏سپس می فرماید:
‏« فَجَعَلناهُنَّ اَبکاراً» …
‏« ما همگی آنها را بکر قرار دادیم.»
‏و شاید این وصف همیشه برای آنها باقی باشد، چنانکه بسیاری از مفسران به آن تصریح کرده اند و در روایات نیز به آن اشاره شده، یعنی با آمیزش، وضع آنها دگرگون نمی شود.
‏وصف دیگرشان این است که « آنها هم سن و سال با همسرانشان هستند و همگی در خوبی و جمال ظاهر و باطن همانندند و یک از یک بهتر»
‏زنان بهشتی در سن و سال نسبت به همسرانشان شبیه و برابرند و به اصطلاح، احساسات یکدیگر را کاملاً درک می کنند و زندگی با هم برای آنها لذّت بخش تر است….
‏و در آخر می فرماید: « همه این نعمتها برای اصحاب الیمین است».