دانلود تحقیق بررسی روش ارزش گذاری حق برداشت مخصوص (SDR)

دانلود تحقیق بررسی روش ارزش گذاری حق برداشت مخصوص (SDR)

بررسی روش ارزش گذاری حق برداشت مخصوص (SDR)

چكیده:

این گزارش مبانی روش های ارزیابی SDR و نرخ بهره آن كه در مقاطع پنجساله توسط هیات مدیره صندوق بین المللی پول انجام می گیرد و ارزیابی جدیدی كه از اول ژانویه سال 2001 موثر واقع می شود و نیز روش ارزیابی كه مطابق با تصمیم هیات مدیره صندوق در سال 1980 است مورد بررسی قرار می دهد. نكات مهم و نتایج حاصل از این گزارش به شرح زیر است.

* در سپتامبر 1998 هیات مدیره موافقت خود را با یك راه حل موقت جایگزینی خودكار یورو به جای مارك و فرانك فرانسه در سبد SDR اعلام نمود. گزارش حاضر پیشنهاد می كند كه با تغییر دادن روش ارزیابی SDR از روش مبتنی بر عضویت به روش مبتنی بر واحد پول یورو بطور كامل در سبد SDR وارد شود. ارزش گذاری سبد نیز شامل ارزش گذاری همان چهار واحد پول حاضر (دلار پوند ین و یورو) می شود.

* با وجود واحد پول مشترك اروپایی كه مورد پذیرش چند عضو اصلی صندوق است روش مبتنی بر عضویت مشكلات اجتناب ناپذیری را بدنبال دارد و نیز معیار تصمیم 1980 هیات مدیره صندوق در خصوص تعیین وزن ارزهای موجود در سبد SDR نمی تواند با وجود پول مشترك اروپایی بكار گرفته شود. بویژه روش جاری ارزیابی SDR این سئوال كه آیا تقاضا برای یورو به عنوان یك ذخیره دارایی بیشتر منعكس كننده وضعیت اقتصادی داخلی و خارجی كل حوزه پول مشترك اروپایی است یا تك تك كشورهای عضو حوزه پول اروپایی پاسخ نمی دهد.

* روش مبتنی بر واحد پول بطور كلی با فرم ارزش گذاری ”سبد استاندارد” و با اصول پذیرفته شده كلی ارزش گذاری SDR سازگار است. بر این اساس تصریح می شود كه ارزش SDR بر حسب واحدهای پول عمده استوار شود. در حالیكه وزن های واحدهای پول موجود در سبد SDR باید منعكس كننده اهمیت نسبی آنها در تجارت جهانی و سیستم مالی بین المللی باشد.

* پیشنهاد شده كه برای بهبود معیار انتخاب ارزهای سبد SDR در هیات مدیره تصمیماتی در رابطه با ویژگی ”قابلیت استفاده آزاد ارزهای سبد SDR” (طبق ماده 30 (f) اساسانامه) و تعیین متغیرهای اقتصادی جاری بكار گرفته شده برای انتخاب ارزهای موجود در سبد و تعیین وزن آنها اتخاذ گردد. بویژه در روش مبتنی بر واحد پول صادرات كالاها و خدمات در مورد صادراتی كه بین اعضا اتحادیه انجام می گیرد مستثنی شود.

* در این گزارش استفاده از متغیرهای كمكی بخش مالی در روش ارزیابی SDR با توجه به افزایش قابل ملاحظه جریانات مالی بین المللی خصوصی در سالهای اخیر كه در روش جاری ارزیابی SDR و در جریان تجارت مالی با یكدیگر در نظر گرفته نشده مورد بررسی قرار می گیرد.

* در این گزارش پیشنهاد شده كه بر اساس روش مبتنی بر واحد پول بجای نرخ ابزارهای مالی جاری فرانسه و آلمان نرخ بین بانكی یورو (1) در سبد نرخ بهره SDR وارد شود. همچنین پیشنهاد می شود كه بجای نرخ گواهی سپرده خصوصی سه ماهه كه اخیرا“ در سبد نرخ بهره SDR قرار گرفته نرخ برات دولتی سیزده هفته ای دولت ژاپن قرار گیرد و نرخ اسناد خزانه سه ماهه انگلیس و آمریكا در سبد نرخ بهره SDR باقی بماند.

* در خاتمه به بررسی سبد پیشنهادی SDR طی سالهای 2005-2001 و تصمیم هیات مدیره در مورد تركیب و وزن ارزهای آن (كه در اول ژانویه 2001 عملی می شود) پرداخته می شود.

1- Euro Interbank Offered Rate (Euribor)

روش عملی تعیین ارزهای متشكله و وزن آنها در سبد SDR

بر اساس تصمیم 1980 هیات مدیره صندوق روش مبتنی بر عضویت برای ارزش گذاری سبد SDR به شرح زیر بوده است:

– – انتخاب؛ ارزهای موجود در سبد SDR واحدهای پولی 5 كشور عضو صندوق است كه بیشترین صادرات كالاها و خدمات را طی یك دوره 5 ساله – قبل از تاریخ موثر شدن تجدید نظر در ارزش گذاری- داشته اند.

– – وزن ها؛ درصد وزنی 5 ارز انتخابی در ارزش گذاری سبد SDR منعكس كننده مجموع ارزش های صادرات كالاها و خدمات و بیلان ارزی اعضا دیگر صندوق از ارزهای مذكور در سبد در طول 5 ساله مذكور می باشد.

– – بررسی؛ فهرست ارزهای موجود در سبد و درصد وزن های آنها در ارزش گذاری سبد SDR هر پنج سال یكبار مورد تجدید نظر قرار می گیرد و هدف از این بررسی این است كه تركیب پایدار سبد حداقل برای یك دوره زمانی 5 ساله حفظ شود.

ارزش گذاری سبد SDR: تعیین میزان ارزهای موجود در سبد و وزن روزانه آنها

• • میزان ارزهای موجود در سبدSDR در آخرین روز كاری قبل از تاریخی كه سبد جدید SDR بكار گرفته شود. در آن روز میزان ارزهای موجود در سبد با استفاده از وزن هایی كه توسط هیات مدیره تعیین شده و با استفاده از میانگین نرخ ارز برای هر یك از آن ارزها طی سه ماهه قبل از آن تعیین می شود. از طرفی برای اطمینان از اینكه ارزش SDR پیش و بعد از تجدید نظر در سبد یكسان باشد میزان ارزهای موجود در سبد تا حدودی تعدیل می شود.

• • میزان ارزهای موجود در سبد تا دوره پنجساله بعد ثابت می ماند. وزن واقعی هر ارز نیز بمنظور تعیین ارزش سبد SDR بطور روزانه با تغییر در نرخ ارزهای موجود در سبد تغییر می كند. به عنوان مثال ارزش SDR بر حسب دلار در 31 مه 2000 در جدول زیر محاسبه شده و وزن های تطبیقی نیز نشان داده شده است.

1) نرخ ارز بر حسب واحدهای پول بر حسب دلار بجز یورو و پوند كه بر حسب دلار بیان می شود

چشم انداز عملی و نظری ارزش گذاری SDR و یورو

با وجود یورو به عنوان واحد پول 11 كشور عضو صندوق بین المللی پول تداوم معیار مبتنی بر واحد پول برای انتخاب و وزن های بكار گرفته شده درسبد SDR بر اساس تصمیم 1980 صندوق بین المللی پول مورد تردید قرار می گیرد. بر اساس تصمیم فوق روش ارزیابی SDR مبتنی بر عضویت با پذیرش نمایندگی یورو بجای پول ملی آلمان و فرانسه در سبد SDR مورد قبول قرار گرفت. اما این راه حل موقتی یورو را به عنوان پول داخلی 9 عضو اتحادیه كه پول واحد اروپایی را پذیرفته بودند در نظر نمی گرفت. همچنین تعیین وزن ارزهای موجود در سبد SDR با وجود پول مشترك اروپایی مشكل است. در تصمیم فوق فرض می شود كه هر یك از كشورهای اصلی عضو صندوق بین المللی پول كه پول واحدی دارند به این معنی است كه یك ارتباط یك به یك بین اعضا و واحدهای پول ملی آنها وجود دارد و این مانع برای پول مشترك وجود ندارد.

همچنین با توجه به صادرات اعضا اتحادیه پولی با یكدیگر برای رسیدن به تراز ذخایر رسمی یورو كه با صادرات اعضا در دست سایر اعضا قرار می گیرد تصمیم 1980 هیات مدیره صندوق در خصوص ارزش گذاری SDR مشخص نمی كند كه چگونه ذخایر رسمی تعیین شده به یورو و خارج از سطح پوشش یورو به اعضا اتحادیه پول اروپا اختصاص داده شود (آلمان و فرانسه). البته این امكان وجود دارد كه در اجرای تصمیم فوق ذخایر یورو 1999 را به استفاده آلمان و فرانسه اختصاص دهیم. برای مثال سهم بانك فرانسه و بوندز بانك در سرمایه بانك مركزی اروپا در هر صورت هر روشی برای اختصاص (تقسیم) ذخایر یورو در دست مقامات پولی خارج از سطح پوشش یورو به كشورهای عضو اتحادیه پول اروپا شامل عوامل انتخابی می شود و دقیقا” منعكس كننده الزامات اقتصاد هر یك از كشورهای عضو اتحادیه نیست.

ارزیابی SDR تحت روش مبتنی بر واحد پول

به دلیل مشكلات عملی و مفهومی اجتناب ناپذیر در اداره و اجرای معیار مبتنی بر عضویت در انتخاب ارزها و وزن آنها در سبد SDR و با توجه به ایجاد پول مشترك اروپایی پیشنهاد شد كه برای ارزش گذاری SDR بطرف روش مبتنی بر واحد پول رفت اما این انتقال نیاز به بررسی معیاری برای انتخاب هر یك از ارزهای داخل سبد و وزن آنها دارد.

انتخاب ارزهای داخل سبد

استفاده از صادرات كالاها و خدمات به عنوان تنها معیار برای انتخاب ارزهای موجود در سبد به تصمیم هیات مدیره صندوق در سال 1974 در این خصوص و معرفی نخستین سبد SDR بر می گردد. در آن زمان استفاده از معیار سهم كشورها در صادرات كالاها و خدمات یك روش مناسب و عملی ایجاد موازنه بین دو هدف متضاد بود. از یك طرف این تمایل وجود داشت كه تعداد كافی از ارزها درسبد وجود داشته باشد بطوریكه هیچكدام از آنها نتوانند اثر نامطلوبی روی ارزش SDR بگذارند و از طرف دیگر این نیاز وجود داشت كه از مشكلات عملی ناشی از شامل شدن ارزهای بسیار محدود در سبد اجتناب شود. بر این اساس در سال 1974 توافق شد كه ارزش گذاری SDR بوسیله ارزش برابری آن با مجموع وزن واحد پول 16 كشوری كه سهمشان در صادرات كالاها و خدمات طی 5 سال 1972-1968 بیشتر از 1% از كل صادرات جهان بوده انجام شود. در سال 1980 هیات مدیره صندوق تصمیم گرفت كه تعداد ارزهای موجود در سبد SDR از 16 ارز به 5 ارز كاهش یابد و در سال 1981 نیز از تصمیم عملی شد. تصمیم فوق