تحقیق توبه ـ دعا ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏قرآنِ کریم ‏، ‏پنج مرحله برای اس‏ـ‏تغفار ( توبه : طلبِ بخش‏ـ‏ش از خداوند ) بیان کرده است :
‏١. ابتدا ، انسان باید از تمام اعمال بدی که مرتکب شده ، پشیمان شود و باید از درون به آن برسد ،
‏ حضورِ قلبش را در آستانِ خداوند قرار دهد و قلبش شهادت دهد که آن عمل ، بد بوده است .
‏۲. تصمیم بگیرد که از این پس به دنبالِ آن عمل نرود .
‏۳. اگر چیزی به مردم بدهـکار ( حقّ النّاس ) است به آنها بدهد و ادای دِین کند ( اگر غیبت کرده ، به
‏ به کسی دروغ گفته ، کسی را به خشم آورده ، به کسی تهمت زده ، به کسی ناسزا گفته یا چنانچه
‏ نسبت به کسی کینه دارد ، کینه را از دلِ خود بیرون کند و حلالیّت بطلبد . )
‏۴. اگر از واجبات ( نماز و روزه ) چیزی از او فوت شده که انجام نداده ، بایستی آنها را جبران کند .
‏۵. هنگامی که مرتکب گناه می شده ، برایش شیرین بوده و لذّتِ گناه زیرِ زبانش رفته است ؛ بنابراین
‏ اکنون باید عبادت کند و ریاضت بکشد تا آن گناه برایش تلخ شود ، گریه کند تا تمام سلّول هایش
‏ از گناه متنفّر شوند ؛ زیرا هنگامِ ارتکابِ گناه ، گناه در سلّول هایش نفوذ کرده است . پس بایستی
‏ روزه بگیرد و ریاضت بکشد تا گوشتی از استخوانش بِرویَد که حلال باشد وهنگامی که ازخداوند
‏ طلبِ توبه می کند و ‏«‏ أسـتَغفِرُالله ‏»‏ می گوید ، تمام سلّول های بدنش این عبارت را بگویند .
‏«‏ دعا و شرایطِ ‏آن‏ برای استجابت ‏»
‏استواریِ عبادت الهی ، بستگی به دعا و نیایش دارد . دعا ، عینِ عبادت است . انسان با دعا ، نهایتِ تواضع و زاری ، عبودیّت و بندگیِ خود را در پیشگاه خداوند متعال آشکار می سازد . دعا ، بهترین وسیلۀ قُرب به خدا و ارتباط نیک با ذات رُبوبی است .
‏حضرت محمّد ‏«‏ص‏»‏ می فرماید : ‏«‏ دعا ، برترین عبادت است . ‏»‏
‏دعا یکی از آموزه های مهمّ تربیتی برای تهذیب نفس و صفاسازی باطن و رشد دادن ارزش ها و به کمال رساندنِ آنهاست .
‏دعا دارای درجات و مراحلی است . دعای عامّۀ مردم به اقوال و زبان است ، دعای عابدان به اعمال یعنی به مراقبت در اعمال است ، امّا دعای عارفان به احوال است یعنی عارف با تمام ذرّاتِ وجودش دعا می کند و این نوع دعا ، کامل ترین انواعِ دعاست .
2
‏حدیث قدسی : ‏«‏ اگر بندگانِ من بدانند که من چقدر مشتاق هستم که مرا بخوانند ، اگر یک قدم بسوی من بردارند ، من هَروَله کنان به سوی آنها می دوَم . ‏»‏
‏قرآن می فرماید : ‏«‏ هنگامی که بندگانِ من از تو سؤال می کنند که خدای ما کجاست ، به آنها بگو من نزدیک هستم و به کسانی که مرا بخوانند جواب می دهم . ‏»‏
‏قرآن می فرماید : ‏«‏ من از رگِ گردن به شما نزدیکتر هستم . ‏»‏
‏قرآن می فرماید : ‏«‏ هنگامی که ضرری به انسان برسد ما را می خواند ، نشسته ، ایستاده ، خوابیده ، دائم ما را می خواند و من به او جواب می دهم امّا می دانم که عاقبتش چیست و وقتی دعایش را مستجاب می کنم ، او به مرحلۀ خوشی می رسد و مرا فراموش می کند . و من دوست ندارم که بندۀ من اینگونه باشد . ‏»‏
‏در روایت است که : ‏«‏ در روز قیامت که خداوند به حساب همه رسیده ، به حساب آخرین نفر نیز رسیدگی می کند و حکم می آید که باید به دوزخ برود و او می رود . در اواسطِ راه به سمت خداوند نگاه می کند و خداوند به فرشتگانی که او را می برند می فرماید : بایستید ، ببینم چه شده است . و به بنده می گوید : چرا برگشتی و مرا نگاه کردی ؟ بنده می گوید : پرودگارا ، هنگامی که در دنیا بودم از رحمتِ تو شنیده بودم و گمان نمی کردم که اینگونه باشی . به همین دلیل برگشتم که ببینم آیا توهمان خدا هستی که وصف او را شنیده بودم ! خداوند می فرماید : او را به سمت بهشت ببرید . فرشـتگان می گویند : پروردگـارا ، تو که می دانی او خطـاکار بوده است . خداوند می فرماید : این را
‏می دانم و حتّی می دانم که آن سخن را زبانی و از روی حیله گفت و حتّی در قلبش هم ایمان نیاورده بود و از بخشش و رحمت من آگاه بود . من حتّی زبانی هم قبول دارم ! ‏»
‏ما همیشه در دعا می گوئیم : ‏«‏ آیا کسی هست که مرا که دچار مشکل شده ام بخواند و بدی ها را از من دفع کند ؟ و خداوند می فرماید : ‏«‏ بله بندۀ من ، من هستم و با رحمتِ خود همۀ پرده های ظلمانی را از درونت برطرف می کنم ، امّا چند شرط دارد و دعای تو باید خالصانه باشد . ‏»‏
‏قرآن می فرماید : ‏«‏ هنگامی که مرا می خوانید ، با اخلاص بخوانید . ‏»‏
‏قرآن می فرماید : ‏«‏ ای پیامبر ، بگو پروردگارِ شما می گوید ، تو مرا بخوان ، استجابت از من . ‏»‏
‏قرآن می فرماید : ‏«‏ برای خداوند اسماء نیکو و شریفی است ، با آن اسماء او را بخوانید . ‏»‏
‏و بنا بر گفتۀ قرآن ، خداوند ‏«‏ سَمیعُ الدُّعا ‏«‏ است و دعای ما را می شنود .
3
‏عُلمای اخلاق ، ‏۳۰‏ إلی ‏۳۵‏ مورد دربارۀ شرایط دعا برای استجابت مطرح کرده اند که به چند مورد اشاره می کنیم :
‏۱. ابتدا تطهیرِ جسمی کنید .
‏۲. لباسِ پاکیزه بپوشید .
‏۳. حتّی الامکان ، مکان ثابتی را برای دعا قرار دهید .
‏۴. حضورِ قلب داشته باشید ، قلبتان راصاف کنید و آن را به خداوند بسپارید که این مهم ترین مورد
‏ است .
‏۵. حالتِ خضـوع و فـروتنی داشته باشید و لحنِ طـلبکارانه نداشته باشید . لحن شما باید آمـرانه و
‏ مؤدّبانه باشد ، زیرا خداوند ادب را دوست دارد .
‏ امام سجّاد ‏«‏ع‏»‏ می فرماید : هنگام دعا ، سَرِ خود را مانند افراد شرمنده و شانه های خود را مانند
‏ افراد شکست خورده و غم زده پائین بیاورید و مانند فردی که غرقِ گناه و خطاست بایستید زیرا
‏ خداوند خضوع را دوست دارد و گردنکشی ، سینه سپر کردن و بلند و تند صحبت کردن را هنگام
‏ دعا دوست ندارد . دعا باید شمرده و زیبا بیان شود تا اگر حضور قلب هم نداشته باشید خداوند
‏ مجذوب لطافتِ گفتار شما شود و شما را مورد رحمت و مغفرت قرار دهد . ‏»
‏۶. هنگام دعا ، هیچگاه از خداوند ناامید نباشید ، زیرا خداوند ناامیدی را دوست ندارد .
‏صـدبار اگر توبه شکســتی بازآ این درگهِ ما درگهِ نومیدی نیست
‏ بنابراین ناامیدی ، گناه است .
‏«‏ شخصی که از رحمت الی ناامید شده بود ، نزد حضرت علی ‏«‏ع‏»‏ رفت و شِکوه کرد که من میترسم دعا کنم . حضرت پرسید : چرا ؟ آن شخص گفت : زیرا بسیار گناه کرده ام .‏ حضرت ‏پرسید‏ :‏ چقدر گناه کرده ای ؟ آن شخص گفت : بیش از اندازه . حضرت پرسید : آیا گناهِ تو از این کوه ها بیشتر است ؟‏ ‏آن شخص گفت : بله . حضرت پرسید : آیا اگر کوه ها را با وسعت دریاها جمع کنیم گناهان تو بیشتر است‏ ؟‏ ‏آن شخص گفت : نمی دانم شاید همین اندازه باشد . آنگاه حضرت فرمود : آیا تو وسعتِ رحمتِ خدا را اینقدر کوچک حساب کرده ای ؟ ‏»‏
‏حدیث قدسی : ‏«‏ ای پیامبر ، اگر بندگانی از من ناامید می شوند به آنها بگو که اگر تمام مردم را گناهکارتلقّی کنم وتمام گناهانشان به اندازۀ کوه های روی‏ زمین باشد ، همۀ آنها راازگنج خزانۀ خود می بخشم که به اندازۀ ارزنی است که از خزانۀ بخشش من کم می شود . ‏»‏ ‏ ‏
‏
‏۷. این معرفت را کسب کنید که در برابرِ چه کسی هستید . لااقل در مورد دو صفتِ ‏«‏علم‏»‏ و ‏«‏قدرت‏»‏
‏ خداوند بدانید که او به همۀ گناهـان شما علم دارد و این قدرت را دارد که همـه را ببخشـد . و اگـر
‏ بگوئید که بیش از این گناه کرده اید که خداوند ببخشد ، دچار کفر شده اید .
‏۸. دعا را باید برای طلبِ خیرکنید نَه برای طلبِ شرّ. خداوند طلبِ شرّ بنده را مستجاب نمی کند ، زیرا
‏ خیرِ بنده را می خواهد .
‏۹. علّتِ عدم استجابتِ دعای خیرِ خوبان اینست که خداوند با علم وقدرتِ خود می داند که دعای خیرِ
4
‏ این بندۀ مؤمن ، درنهایت به ضررِ اوست . بنابراین ، باید دعا کنید و نتیجه را به خداوند بسپارید .
‏۱۰. پیش از دعاکردن برای خودتان ، از خداوند بخواهید که عاقبتِ تمام مؤمنین راخیر بگرداند . زیرا
‏ او ابتدا دعایی را مستجاب می کند که دیگران در حقّ شما کرده اند . و کافیست در جمعی که دعا
‏ می کنید تنها ، یک نفر روحِ خود را با فرشتگان پرواز دهد .
‏۱۱. هنگام دعا ازهمه چیز غیراز خداوند قطعِ تعلّق کنید و به هیچکس امید نداشته باشید ومشکلِ خود
‏ را مستقیماً از خداوند بخواهید و واسطه قرار ندهید ، زیرا درغیر اینصورت قدرتِ خداوند را رها
‏ می کنید و پای دیگران را به میان می آورید که این از معرفت به دور است .
‏۱۲. حتّی الامکان سعی کنید آن روز یا لحظاتِ قبل از دعا را بدون گناه سپری کرده باشید . به همین
‏ دلیل پیش از دعا ‏۷‏ مرتبه ‏«‏ أستَغفِرُالله ‏»‏ بگوئید . و پیامبر می فرماید ‏۱۳‏ مرتبه بگوئید تا گناهانِ
‏ شما آمرزیده شوند و هنگام دعا قلب شما بدون گناه باشد . و خداوند این استغفار را می پذیرد .
‏۱۳. کسی که می خواهد دعا کند نباید مرتکبِ دوعمل شده باشد : مال حرام نخورده باشد و به کسی
‏ ظلم نکرده باشد .
‏ امام سجّاد ‏«‏ع‏»‏ می فرماید : ‏«‏ هنگـام دعا ، حتّی به یک موجود و یا به یک درخت نباید ظـلم کرده
‏ باشید ، زیرا دعایتان مستجاب نمی شود . ‏»
‏۱۴. هنگام حضور دربرابرحضرت حق گریه کنید ، زیرا خداوند اشک های ما را بسیار دوست دارد .
‏ حضرت محمّد ‏«‏ص‏»‏ می فرماید : ‏«‏ یک قطره اشک که ازچشم مؤمنی برای دعایی میچکد خرمنی
‏ از آتش های او را خاموش می کند . ‏»‏
‏ خداوند می فرماید : ‏«‏ من عاشقِ این قطـرات اشـک هستم ، زیرا لذّت می برم از اینکه بنده ای در
‏ مقابل من نشسته و با تضرّع خواسته اش را طلب می کند . ‏»‏
‏۱۵. پیش از مطرح کردنِ خواسته ، ابتدا حمد و ستایشِ خداوند را کنید .
‏ ‏۹۰‏ درصدِ دعای ‏«‏ جوشـن کبیـر ‏»‏ تسبیحِ حضرت حق و ‏۱۰‏ درصدِ آخرِ آن دعا و درخواست
‏ است .
‏ مگر می شود خداوند را به اسماء حُسنی بخوانید و او به تقاضای شما گوش ندهد ؟
‏ امام صادق ‏«‏ع‏»‏ می فرماید : ‏«‏ پیش از همۀ اینها صلوات بفرستید . ‏»‏
‏ در میان برخی بزرگـان رسم است که ، پیش از دعا ‏۱۴‏ صلوات و پس از دعا نیز ‏۱۴‏ صلوات
‏ می فرسـتند ، زیـرا صلوات دعایی است که خداوند آن را می پذیـرد . بنابراین ، دعایی را هم کـه
‏ میان آن است می پذیرد و می فرماید : ‏«‏ تمام فرشتگان بر نبی درود می فرستند ، ای کسانی که
‏ ایمان آورده اید ، شما هم بر او درود فرستید . ‏»‏
‏ هنگامی که ما بر پیامبر درود می فرستیم ‏۷‏ هزار فرشته بر ایشان درود می فرستند .
‏ حضرت محمّد ‏«‏ص‏»‏ می فرماید : ‏«‏ هر مؤمنی که بر من صلوات فرستد ، من ده برابرِ خواندنِ او
‏ به او پاسخ می دهم . ‏»‏
‏۱۶. در دعا کردن به هیچ وجه عجله نکنید و با تأنّی و خلوص قلب بگوئید . در استجابتِ آن نیز عجله
‏ نکنید ، زیرا به حکمتِ خداوند بستگی دارد و هرگاه خداوند صلاح بداند اجابت می کند .
‏۱۷. در اولویّت است که دعا را در خفـا انجام دهید تا ریا ایجاد نشود و دعا را در مکان تاریک انجام
‏ دهید تا به حالِ خودتان توجّه کنید و کسی متوجّه دیگری نباشد . خداوند دوست دارد که دعا به
‏ صورت جمعی باشد ، زیرا دستِ خداوند با جماعت است و اوتضرّعِ جمعی را دوست دارد . و از