تحقیق تربيت‌معلم و آموزش ضمن خدمت

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 37 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏تربيت‌معلم و آموزش ضمن خدمت
‏اهم‏ی‏ت‏ ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم
‏سابقه‏ٔ‏ تار‏ی‏خ‏ی‏ و قوان‏ی‏ن‏ مهم ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم
‏دانشسرا‏ی‏ کشاورز‏ی‏ و سا‏ی‏ر‏ مراکز ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم
‏دانشگاه ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم
‏ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم‏ پس از انقلاب اسلام‏ی‏ (قوان‏ی‏ن‏ و مقررات آن)
‏آموزش ضمن خدمت
‏تشک‏ی‏لات‏ اداره‏ٔ‏ کل ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم‏ و آموزش ن‏ی‏رو‏ی‏ انسان‏ی‏ و اهم وظا‏ی‏ف
‏بررس‏ی‏ کم‏ی‏ و ک‏ی‏ف‏ی‏ ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم،‏ آموزش‌ها‏ی‏ ضمن خدمت و تأم‏ی‏ن‏ ن‏ی‏رو‏ی‏ انسان‏ی
‏2
‏اهميت تربيت‌معلم
‏ يکى از سازمان‌هاى مهم آموزش و پرورش هر جامعه سازمانى است که در آن معلمان مورد نياز دوره‌هاى مختلف تحصيلى تربيت مى‌شوند؛ زيرا محصول اين نوع سازمان‌ها، معلمانى هستند که نقطه‏ٔ‏ آغاز هر تحول آموزشى و پرورشى هستند و قادر هستند با دانش و مهارتى که کسب کرده‏‌‏اند، ‏چهره‏ٔ‏ سازمان‏‌‏هاى آموزشى را دگرگون سازند و فضاى مدارس را به فضاى محبت، رشد و بالندگى روح‏‌‏افزا و لذت‏‌‏بخش مبدل کنند و با انتقال عناصر فرهنگى به نسل نوخاسته و اِعمال روش‏‌‏هاى مناسب تربيتي، موجبات رشد شخصيت کودکان، نوجوانان را فراهم سازند‏.
‏ نظر به اهميت نقش معلمان و اعتبار و ارزشى که بر آنان متصور است، سرمايه‌گذارى به‌منظور تربيت و تأمين اين رکن مهم تعليم و تربيت بهترين و سودمندترين نوع سرمايه‌گذارى است. گسترش اين قبيل سازمان‌ها مهمترين وظيفه‏ٔ‏ مديران رده عالى آموزش و پرورش و مديران رده بالاى کشور است‏. ”زيباترين اِصلاح و بازسازى آموزش و پرورش در صورتى‌که معلم به تعداد کافى و با کيفيت مطلوب در اختيار نباشد، با شکست روبه‌رو خواهد شد“ ‏.
‏سابقه‏ٔ‏ تاريخى و قوانين مهم تربيت‏‌‏معلم
‏قانون تأس‏ی‏س‏ دارالمعلم‏ی‏ن‏ و دارالمعلمات (دارالمعلم‏ی‏ن‏ مرکز‏ی‏)
‏قانون ترب‏ی‏ت‏‌‏معلم‏ و تأس‏ی‏س‏ دانشسراها‏ی‏ مقدمات‏ی
‏4
‏ تکريم شخصيت معلمان و توجه به آداب معلمى و متعلمى از ديرباز در فرهنگ اسلامى و ايرانى ما، جايگاه خاصى داشته است. نگارش دو کتاب ادب‌الصغير و ادب‌الکبير (دادبه) و رسالةُالمعلمين (جاحِظ) و آداب‌المتعلمين (محمدبن سحنون) و کتاب تعليم‌المتعلم، طريق‌التعليم (زرنوج‏ي‏) و نوشته‌هاى معلم دوم ابونصر فارابى و تهذيب‌الاَخلاق (ابن‌مسکويه) و آثار و ديدگاه‌هاى ابوعلى سينا و ايهاالولد و کيمياى سعادت (امام محمد غزالي) و ادب الدنيا و الدين (ابوالحسن ماوردي) و مکارم‌الاْخلاق (شيخ طبرسي) و اخلاق ناصرى (خواجه نصيرالدين طوسي) و مُنْ‏يةُالمريد‏ فى آدابِ‌المفيد و المُسْتَفيد (شهيد ثاني) و مباحثى از گلستان سعدى و غيره مؤيد اين امر است.
‏ تا زمان تأسيس دارالمعلمين و دارالمعلمات در سال ۱۲۹۷ ش که بحث خواهد شد، معلمان مکتبخانه‌ها و مدارس در مراکزى که اختصاص به تربيت‌معلم داشت، تربيت نمى‌شدند. معلمان مدارس اغلب از ميان طلاب کوشا و با استعدادى انتخاب مى‌شدند که در جلسات استاد با سؤال و جواب، لي‏اقت‏ خود را نشان مى‌دادند و يا تعليقاتى بر کتاب‌هاى موجود مى‌افزودند و رساله‌هاى علمى مى‌نوشتند. از آنجا که استادان در جريان پيشرفت شاگردان خود بودند، اجازه‌اى نيز به آنان اعطاء مى‌کردند. اين اجازه‌نامه را که در واقع دانشنامه يا گواهينامه‏ٔ‏ معلمى بود، استاد ‏هر‏ حوزه‏ٔ‏ درسى به خط خود مى‏‌‏نوشت و به‏‌‏ تفصيل، موقعيت علمى متعلم را شرح مى‏‌‏داد‏.
‏ مکتبدارى نيز يک حرفه‏ٔ‏ خصوصى بود و افرادى که حوصله و آمادگى براى آموز‏ش کودکان داشتند، به شغل معلمى و مکتبدارى مى‌پرداختند. براى اين امر تا تصويب قانون اساسى معارف و مصوبات شوراى عالى معارف، اجازه‌نامه‌اى لازم نبود. بعضى از مکتبداران در بعضى از مناطق کشور،
‏4
‏دوره‏ٔ‏ مقدمات و در مواردى دوره‏ٔ‏ سطح را نيز در حوزه‏‌‏هاى علميه گذرانده ب‏ودند.
‏ در سال ۱۲۹۰ ش به‌منظور بالا بردن سطح سواد معلمان تهران کلاس‌هاى مخصوص (آموزش ضمن خدمت) در مدره‏ٔ‏ دارالفنون تشکيل شد که علاوه بر تدريس علوم و ادبيات، درس ديگرى با عنوان اصول تعليم براى آشنائى معلمان با اصول اوليه‏ٔ‏ تربيت اطفال مطرح شد‏.
‏ در سال ۱۲۹۰ ش به‌موجب قانون، اولين بار با اعزام سى نفر براى تحصيل در خارج از کشور موافقت شد که پانزده نفر از آنها، براى تحصيل در رشته‏ٔ‏ تعليم و تربيت و اشتغال در سمت معلمى در نظر گرفته شدند‏.
‏قانون تأسيس دارالمعلمين و دارالمعلمات (دارالمعلمين مرکزى)
‏دارالمعلم‏ی‏ن‏ عال‏ی
‏ قانون تأسيس دارالمعلمين و دارالمعلمات در سال ۱۲۹۷ ش تصويب شد و بدين ترتيب از اين تاريخ ايجاد مراکز تربيت معلمان زد و مرد صورت قانونى به‌خود گرفت اين مرکز متشکل از دو شعبه‏ٔ‏ ابتدائى و عالى بود‏. دوره‏ٔ‏ تحصيل در شعبه‏ٔ‏ ابتدائى سه سال و ‏شرط ورود به آن داشتن گواه‏ينامه‏ٔ‏ شش ساله‏ٔ‏ ابتدائى بود‏.
‏ در نظامنامه‏ٔ‏ اساسى دارالمعلمين مرکزى به برنامه‏‌‏هاى اين دو شعبه، هيئت اداري، وظايف رئيس، ناظم، دفتردار، نظم داخلي، روابط معلمان با متعلمان و بودجه و مقررات امتحانى اشاره شده است