تحقیق تاریخ زبان فارسی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏ عنوان تحقیق
‏ خلاصه ی 2/1 کتاب تاریخ زبان فارسی نوشته ی دکتر مهری باقری
‏
‏
‏2
‏فهرست:
‏تحول زبان
‏علل تحول زبان
‏زبان های هند و اروپایی و نحوه دسته بندی این زبان ها
‏خانواده ها ی زبانی دنیا
‏زبان های ایرانی از کدام خانواده ها هستند؟
‏زبان های هند و اروپایی چگونه شناخته شد ؟
‏زبان هند و ایرانی
‏تحول تاریخی زبان
‏ادوار تاریخی زبان های ایرانی
‏خط میخی فارسی باستان
‏اید ئوگرام
‏زبان اوستایی ( آثار موجود و ویژگی ها و علت کمال )
‏سایر زبان ها و خط های غیر ایرانی در سرزمین ایران باستان
‏زبان های ایرانی میانه
‏زبان های ایرانی جدید
‏تحول زبان
‏زبان صورت واحدی ندارد ‏زیرا امری است اجتماعی ، و وسیله ی برقراری ارتباط و جامعه از جنبه های سیاسی و مذهب و آداب و رسوم و … تغییر می کند تحول حاصل شده به ضرورت نیازهای آن جامعه ‏را دگرگون می سازد‏ ، این دگرگونی در تحول زبان تأثیر دارد .
‏این تحولات طبق قوانین و قواعد معینی صورت می گیرد.
‏با وجود دور شدن هر زبان از صورت اولیه ی خود ، می توان رابطه ی آن را با اصل خود تشخیص داد. همین نکته عامل توجه به تغییرات زبانی و کشف قواعد حاکم بر آن در پژوهش های زبانی است . تحول و تکامل زبان ، امر طبیعی و به طریق مشخص است ، از این رو دور شدن آن از فرم قدیمی یا تغییر آن ، خطا شمرده نمی شود .
‏_‏ برخی واژگان مهجور و رواج کلمات دیگر به جای آنها :
‏بغ = خدا بوم = سرزمین مرد = انسان
‏تغییر در معنا و مفهوم واژگان
‏مرد از ریشه ی mar ‏ به معنی مردن در اصل ‏به معنی میرا و مردنی معنی کلی در فارسی باستان :
‏انسان و آدمی در فارسی جدید محدودیت معنایی دارد : دلالت بر جنس مذکر از نوع آدمی
‏_ تغییر در کلمات از لحاظ صرف : صرف اسم‏ در دوره ی باستان به هشت حالت مختلف .
‏_ ‏علایم صرفی : تکواژ هاییکه به صورت لا حقه هایی به پایان صورت ساده ی واژه می پیوست .
‏تغییر هر یک از این حالات هشت گانه به اعتبار شماره های سه گانه ( مفرد ، مثنی ، جمع ) و اجناس سه گانه ( مذکر ، مؤنث‏ ، خنثی ) .
‏یک اسم می توانست به هفتاد و دو صورت متفاوت صرف شود .
‏3
‏اثر حذف تکواژ پایانی در فارسی جدید :
‏از بین رفتن سیستم صرف اسامی
‏خارج شدن ساخت جنس دستوری و شمار مثنی
‏_ ‏خارج شدن برخی از واژه ها و جایگزینی واژه های دیگر:
Hya‏ مفرد مذکر در حالت فاعلی و ترکیبی از ضمیر اشاره و موصول به معنی ‏«‏ او ‏»‏ که کاربرد آن به کلی منسوخ شده و گاهی به جای آن از تکواژ ‏«‏ که ‏»‏ استفاده می شود .
‏_ ‏تغییر در ترکیب اجزای جمله : تحول قواعد نحوی و روابط همنشینی در دستگاه این زبان از دوره ی باستان تا دوره ی جدید . مثلا در فارسی باستان فعل پیش از کلمه ی دیگر در جمله آمده در فارسی امروز فعل در آخر عبارات می آید و در جملات اسمی واژه ی رابطه با مسند و مسند و الیه همنشین می شود .
‏نتیجه : هر زبان در هر زمان از جهات متفاوت در حال تحول است .
‏_ ‏ تفاوت آواها و شیوه ی ترکیب آنها با وضع پیشین .
‏_ ‏معمول شدن آوا های جدید با قوانین واج آرایی نوین .
‏_ ‏مهجور ماندن الفاظ در گذر زمان و جایگزینی واژه ها ی جدید .
‏_ ‏رواج الفاظ نوین که بر معانی جدید دلالت دارند .
‏_ ‏ایجاد طرز های نو در ساختمان جمله و عبارت در نتیجه از بین رفتن صورت قدیمی زبان و فراموش شدن آن .
‏علل تحول زبانی :
‏1 ‏_‏ علل خارجی ( برون زبانی )
‏2 ‏_ ‏علل داخلی ( درون زبانی )
‏علل خارجی تحول زبانی : دگرگونی یک زبان هم آهنگ و همراه با تحولات جامعه ای که از آن به عنوان و سیله ی ارتباطی استفاده می کند است . تحولات جامعه منوط به تحولات معنوی ، سیاسی و اقتصادی و اجتماعی آن جامعه است .
‏واژگان زبان بیش از هر چیز دیگر می توانند دگرگونی های اجتماعی را منعکس کنند.
‏عوامل خروج پاره ای لغات کهن : تغییر شیوه های زیستن ، متروک ماندن پاره ای از مشاغل و در نتیجه آلات و ابزار مربوط به آنها ، ظهور مشاغل جدید و وسایل مدرن ، پیشرفت علوم و فنون و صنایع ، پیدایش رابطه ها و پدیده ه ها ی جدید ، مهاجرت ها و مسافرت ها ، ارتباط ها ی تجاری و فرهنگی با ملل دیگر .
‏مثال لغات کهن : برگستوان ، قراگند ، چرخشت
‏لغات جدید : کامپیوتر ، آنتن ، سوبسید
‏تغییر معانی لغات جدید : یخچال ، پیکان ، سوار
‏علل داخلی تحول زبانی
‏کم کوشی : صرف کمترین انرژی در گفتار
‏مثال : تبدیل چَوَند ( ( cavand ‏ به چند ( cand‏) و یا حذف ساخت دستوری جنس و شمارمثنی از دستگاه زبان و ساده شدن دستگاه افعال در زبان فارسی .
‏خلاصه ی تحولات تاریخی هر زبان :
‏تحول آوا ها و اصوات
‏تحول ساخت کلمات ( تحولات صرفی )
‏تحول طرز و رابطه ی همنشینی کلمات در جمله تحولات نحوی
‏تحول واژگان
‏تحول معانی
‏زبان های هند و اروپایی :
‏فارسی ، هندی ، آلما نی ، انگلیسی ، روسی ، فرانسه ، ایتالیایی
‏4
‏بنابر محاسبات زبان شناسان ( در سال 1964 ) شمار زبان ها چهار تا هفت هزار بر آورد شده است . این زبان ها از زبان های مشخصی ( زبان مادر ) منشعب شده اند و تحول هر یک به طریقی خاص بوده است .
‏نحوه ی دسته بندی این زبان ها:
‏ساختمان صرفی و نحوی زبان ( اصطلاحا نوعی یا ساختمانی نامیده می شود ) مطابق این شیوه زبان های دنیا به سه دسته 1. تک هجایی 2. پیوندی 3. صرفی تقسیم می شوند.
‏زبان های تک هجایی:
‏هر هجا یک تکواژ است هر تکواژ از یک هجا تشکیل می شود .
‏این هجا ها همیشه صورت ثابتی دارند و شکل آنها بر حسب نقش های مختلف ‏دستوری تغییر نمی کند .
‏طریق شناخت نوعی صرفی آنها ، تربیت همنشینی تکواژها بر روی زنجیره ی گفتار است .
‏زبان های تک هجایی : چینی، سیامی، تبتی .
‏زبان های پیوندی :
‏ماده ی اصل کلمات همیشه صورت واحدی دارد . با اضافه شدن معانی ثانوی شکل ، فهم اصلی کلمه تغییر نمی کند.
‏برای نشان دادن معانی فرعی ، عناصر دیگر زبان در کنار ماده ی اصلی قرار داده می شود .
‏زبان های تصریفی:
‏برخی از کلمات برای رساندن مفاهیم فرعی و ثانوی ، تغییر شکل می دهند . در زبان های صرفی کلمات وجود دارد که معنی مستقلی ندارد .
‏وظیفه ی این کلمات که حرف نامیده می شود نشان دادن مفاهیم فرعی و رابطه ی خاص میان این کلمات است . این نوع طبقه بندی که ناظر بر ساختمان است چندان مورد توجه زبان شناسان ‏قرار نگرفت ، زیرا مطالعات زبان شناسی نشان می دهد که همه ی زبان ها نمونه هایی از سه نوع خصوصیات یاد شده را دارند ..
‏هیچ زبان به طور مشخص شامل تنها یک نوع ویژگی نیست .
‏رده بندی از حیث خویشاوندی :
‏در جامعه ی اروپا از قرن شانزده به بعد علم لغت و اشتقاق مورد توجه قرار گرفت . همین عامل تألیف فرهنگ های ریشه شناسی و تدوین کتاب های دستور تطبیقی و سنجشی و نیز مطالعات و بررسی های تاریخی زبان ها برای دست یافتن به موارد متشابه و اختلاف زبان ها و ارتباط آنها با یکدیگر شد .
‏این نوع بررسی های تاریخی تطبیقی علت پی بردن دانشمندان به همسانی های موجود در میان برخی زبان ها بود .
‏از قرن هجده به بعد ، زبان شناسان ، تشابهات دستوری و ساختمانی زبان ها را با شیوه ی جدید برای طبقه بندی زبان در پیش گرفتند .( رده بندی از حیث خویشاوندی )‏ ‏ ‏.
‏خانواده های زبانی دنیا :
‏هند و اروپایی ، سامی و حامی ، اورالی ، یافینو ‏–‏ اوگری ، آلتایی
‏زبان های منفرد : زبان های ویژه و مستقل هستند که رابطه ی خویشاوندی با زبان های دیگر ندارند تنها وجه اشتراک برخی از این زبان ها ، رابطه ی جغرافیایی آنهاست .
‏محققان گروهی از این زبان ها را که در یک سرزمین ‏یا یک منطقه از جهان رایج بوده اند با عنوان کلی می خواندند .
‏مانند زبان های آسیایی ، چینی ، تبتی ، هندی ، مالاریا ، یولنزیایی .
‏گویش های فراوان در میان مردم بومی آفریقای مرکزی و جنوبی ، بومیان آمریکا ، سرزمین هندوستان ، جنوب شرقی و مشرق آسیا رواج دارد از جمله زبان های منفرد به شمار می آیند .
‏زبان های ایرانیاز کدام خانواده زبانی هستند؟
‏زبان ها ی ایرانی شاخه ای از خانواده ی زبانی ‏«‏ هند و اروپایی ) است .