تحقیق بررسي اهميت گل جاليز با تاكيد بر روش‌هاي كنترل 42 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 58 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏بررسي اهميت گل جاليز با تاكيد بر روش‏‌‏هاي كنترل ‏ 1
‏مفهوم بيماري درگياهان:
‏گياه سالم براساس استعداد ذاتي يا موروثي خود، عمليات فيزيولوژيكي مختلفي را كه براي ادامه حيات لازم دارد انجام مي‏‌‏دهد. مهمترين اين عمليات عبارتند از:
‏تقسيم سلولي، تشكيل بافتها و اندامهاي مختلف، جذب آب و موادمعدني از خاك، انتقال مواد خام، فتوسنتز، انتقال مواد ساخته شده براي مصرف و ذخيره، متابوليسم مواد ساخته شده، توليد مثل و بالاخره ذخيره مواد غذايي براي دوران زمستانگذراني يا توليد مثل.
‏هر گاه بر اثر عوامل بيماري‏‌‏زا يا بعضي از شرايط زيست، اختلالاتي در عمليات فيژيولوژيكي فوق بروز كند كه گياه را از رشد طبيعي باز دارد يا علائم خارجي بيماري (Symptoms‏) ظاهر شود و يا ميزان محصول به نحو غير طبيعي كاهش يابد، گياه بيمار است. عوامل عمدة توليد بيماري در گياهان، موجودات زنده بيماريزا (‏‌Pathogens‏) و يا عوامل فيزيكي و شيميايي محيط زيست گياه مي‏‌‏باشند و چگونگي ايجاد هر بيماري بستگي به نوع عامل و گاهي اوقات بستگي به نوع گياه دارد. در ابتدا عكس‏‌‏العمل گياه نسبت به عامل بيماريزا در نقطه شروع بيماري و بصورت فعل و انفعال شيميايي غير قابل روئت است ولي بزودي اين واكنش توسعه يافته و باعث تغييرات سلولي و بافتي مشهود گشته و بالاخره آثار بيماري پديدار مي‏‌‏شود.
‏بنابراين مفهوم بيماري در گياهان عبارتست از هر گونه اختلالي كه بوسيله يك پاتوژن يا موجود زنده بيماريزا يا عامل محيطي در عمليات توليد، انتقال، استفاده از مواد غذايي، مواد معدني و آب روي ‏‌‏دهد و باعث تغييرات ظاهري و تقليل ميزان محصول گردد.
‏ايجاد بيماري بوسيلة پاتوژنها ممكن است به يكي از مراحل زير انجام گيرد:
‏مصرف و جذب مواد داخل سلولهاي ميزبان.
‏كشتن يا ايجاد اختلال در متابوليسم سلولهاي ميزبان در اثر مواد سمي و آنزيمها و مواد هورموني
‏بررسي اهميت گل جاليز با تاكيد بر روش‏‌‏هاي كنترل ‏ 2
‏انسداد راه انتقال مواد غذايي و معدني و آب.
‏اهميت بيماريهاي گياهي:
‏اهميت بيماريهاي گياهي براي بشر بعلت خساراتي است كه در نتيجة بيماري به گياهان و فراورده‏‌‏هاي گياهي وارد مي‏‌‏شود. ميليونها نفر از ساكنين جهان كه خود توليد كننده فرآورده‏‌‏هاي گياهي مي‏‌‏باشند براي ادامه حيات به اين محصولات احتياج دارند و بعبارت ديگر بيماريهاي گياهي ممكن است در سرنوشت آنها نقش موثري را ايفا كند.
‏مرگ حدود سيصد هزار نفر ايرلندي در نتيجه قحطي (1845) و گرسنگي ميليونها نفر مردمي كه در كشورهاي توسعه نيافتة امروز زندگي مي‏‌‏كنند، نمونه‏‌‏هاي درد آوري از نتايج شوم بيماريهاي گياهي است.
‏بيماريهاي گياهي ممكن است عامل محدود كننده كاشت يك گياه در يك منطقه يا كشور باشند و تمام گياهان يك گونه را كه به بيماري حساسند نابود كنند. ضمناً بيماريهاي گياهي عامل ايجاد صنايع جديد شيميايي يا ماشين آلاتي كه در مبارزه با بيماريها بكار مي‏‌‏روند مي‏‌‏باشند. ميزان پولي كه تا كنون در اين قسمت خرج شده به بيليونها دلار مي‏‌‏رسد.
‏طبقه بندي عوامل بيماريزاي گياهي:
‏در حال حاضر دهها هزار بيماري وجود دارد كه به گياهان اصلي در سراسر جهان صدمه مي‏‌‏زنند. بطور متوسط هر يك از گياهان به حدود صد نوع بيماري مبتلا مي‏‌‏شوند. هر كدام از پاتوژنها نيز ممكن است از يك واريته تا دهها تا صدها گونه گياهان متفاوت را آلوده كنند. براي تسهيل در امر شناسايي، مطالعه و مبارزه با بيماريهاي گياهي بايستي به نحوي آنها طبقه‏‌‏بندي كرد. بيماريهاي گياهي را به روشهاي مختلف كه پايه و اساس متفاوت دارند طبقه‏‌‏بندي كرده‏‌‏اند.
‏اين طبقه‏‌‏بندي گاهي براساس علائم ظاهري امراض بوده و گاهي براساس اندام بيمار گياه و يا براساس نوع گياه بيمار صورت مي‏‌‏گيرد. ولي متداولترين طبقه‏‌‏بندي براساس نوع عامل بيماري است.
‏بررسي اهميت گل جاليز با تاكيد بر روش‏‌‏هاي كنترل ‏ 3
‏بيماريهاي گياهي را به دو گروه زنده (Biotic‏) و غير زنده (ABiotic‏) تقسيم مي‏‌‏كنند.
‏گروههاي غيرزنده (ABiotic‏): بيماريها و اختلالاتي هستند كه در اثر كمبود عناصر غذايي، بالا بودن حرارت و رطوبت و بالا بودن اسيديتة خاك يا قلياييت آن، زيادي برخي از ميكروالمانهاي غذايي در خاك و آلاينده‏‌‏هاي سمّي در اتمسفر بوجود مي‏‌‏آيند كه غير مسري مي‏‌‏باشند و عوامل غير زنده هستند.
‏بيماريهاي ناشي از عوامل زنده يا بيوتيك (پاتوژنها) آلوده كننده و مسري بوده و از گياه بيمار به گياه سالم منتقل مي‏‌‏شود كه مهمترين آنها بيماريهاي ناشي از عوامل قارچي مي‏‌‏باشد.
‏گروههاي بيوتيك خود به گروههاي زير تقسيم مي‏‌‏شوند.
‏قارچها (Fungi‏)
‏باكتريها (Bacteria‏)
‏ويروسها و ويروئيدها (Viruses and Viroids‏)
‏گياهان انگل گلدار (Phanerogamic plant parasites‏)
‏قارچها:
‏تمام گياهان عالي ممكن است بوسيلة يك يا چند قارچ بيمار شوند. گياه سيب‏‌‏زميني به تنهايي مورد حملة حداقل 30 قارچ بيماريزاي مختلف قرار مي‏‌‏گيرد. قارچهاي بيماريزاي گياهان، سالانه در سراسر جهان خسارات فراواني مي‏‌‏زنند.
‏عوامل بيماريزاي مزبور به تمام اندامهاي گياهي مي‏‌‏توانند حمله كنند. به بذور و همچنين به محصولات برداشت شده بخصوص سبزيجات و ميوه‏‌‏ها حمله مي‏‌‏كنند. قارچهايي كه محصولات برداشت شده را آلوده مي‏‌‏كنند مي‏‌‏توانند منجر به توليد ميكوتوكسين‏‌‏هايي شوند كه در انسان منتج به مشكلات مهمي در سلامتي نظير بروز سرطانهاي مختلف در اندام انسان مي‏‌‏شوند.
‏باكتريها:
‏بررسي اهميت گل جاليز با تاكيد بر روش‏‌‏هاي كنترل ‏ 5
‏پروكاريوتها گروهي از موجودات فوق العاده متنوع مي‏‌‏باشند. در يك طرف اينها كوچكترين موجود زنده شناخته شده يعني ميكوپلاسماهاي فاقد ديواره سلولي (فيتوپلاسماها) و در طرف ديگر در ميان باكتريهاي حقيقي باكتريهاي رشته‏‌‏اي شكل (اكتينوميستها) قرار دارند.
‏ويروسها و ويروئيدها:
‏ويروس عامل آلوده كننده است كه بوسيله ميكروسكوپهاي چشمي غير قابل روئت هستند و آنقدر كوچكند كه از صافيهاي نگاهدارنده باكتريها عبور مي‏‌‏كنند.
‏فاقد سيستم سوخت و ساز (متابوليك) خاص خودشان هستند و جهت تكثير وابسته به سلول ميزبان مي‏‌‏باشند. اينها به عنوان يك بسته كوچك اطلاعات ژنتيكي (بيگانه با ميزبان) از نوع RNA‏ و يا DNA‏ هستند كه مي‏‌‏توانند سبب تحريك بيماري در ميزبان شوند.
‏ويروسها به بيشتر آنزيمهاي ضروري براي تكثيرشان به ميزبان خود متكي هستند. قارچها، باكتريها، نماتدها، و گياهان انگل‏‌‏گلدار همگي موجودات سلولي بوده كه نياز به مواد غذايي معدني و آلي جهت رشد و تكثير و توليد مثلشان دارند.
‏اين موجودات داراي يك سيستم معين سوخت و ساز هستند. هنگامي كه آنها غذا را از ميزبان گياهي كسب مي‏‌‏كنند با هزينه موجود ديگري زندگي مي‏‌‏كنند و پارازيت (Parasites‏) ناميده مي‏‌‌‏شوند.
‏نماتدها:
‏نماتدها موجوداتي هستند كه مشابه كرمهايي كه در روده انسان هستند مي‏‌‏باشند. آنها از موجودات طبيعي خاك و آب مي‏‌‏باشند. نماتدها اساساً حيوانات آبي بوده و يك قشر آب كه بدن آنها را مي‏‌‏پوشاند جهت بقاء و فعاليت آنها ضروري است.
‏نماتدهايي كه به ريشه‏‌‏ها حمله مي‏‌‏كنند ممكن است سبب انشعابات زياد ريشه بشوند و رشد طولي ريشه‏‌‏ها قطع و يا به تعويق بيافتد، نوك ريشه‏‌‏ها متورم، نكروزه و سطح ريشه‏‌‏ها ناهموار و زبر مي‏‌‏شود، گال ريشه‏‌‏اي و كاهش كل توده ريشه خواهد شد. تعداد زيادي از گونه