تحقیق بتن ريزي 82 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 117 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏بتن در كارگاه‏‌‏هاي ايران
‏مصرف بتن به علت ارزاني و دسترسي راحت به آن، روز به روز در جهان توسعه مي‏‌‏يابد، زيرا مصالح مورد مصرف بتن كه عبارت است از شن و ماسه و سيمان،‏ به حد وفور در همه جاي كره زمين يافت مي‏‌‏شود. از طرفي به علت عمر طولاني قطعات بتني و مقاومت آن در مقابل عوامل جوي در مقايسه با ساير مصالح ساختماني مخصوصاً فولاد توجه مهندسين را در سراسر دنيا به خود معطوف داشته است و در نتيجه كاربرد آن روز به روز ‏زيادتر مي‏‌‏شود، به طوري كه درصد ساختمان‏‌‏هاي بتني بلند به نسبت ساختمان‏‌‏هاي ديگر، روز به روز به فزوني است، حتي در بعضي ممالك، احداث ساختمان‏‌‏هاي بلند فقط با بتن آرمه مجاز مي‏‌‏باشد.
‏ديگر از جاذبه‏‌‏هاي بتن، آن است كه اين جسم قبل از سخت شدن سيال بوده و در هر شكل و قالبي كه ريخته شود، بعد از سخت شدن به همان شكل درمي‏‌‏آيد. از اين راه معماران و طراحان مي‏‌‏توانند اجزاء مختلف ساختمان را از لحاظ هندسي به دلخواه خود طراحي كنند. در عوض، عيب بزرگ قطعات بتن آرمه، اين است كه هيچ وقت فرضيات محاسباتي كاملاً مطابق با واقعيت نيست، ‏‌‏زيرا اولين فرضي كه يك محاسب ساختمان بتن آرمه مي‏‌‏كند، آن است كه بتن و فولاد را جسم همگن فرض نموده و تنش و كرنش آنها را مساوي درنظر مي‏‌‏گيرد و محاسبات خود را بر مبناي آن شروع كرده و ادامه مي‏‌‏دهد، در صورتي كه اين فرض كاملاً با حقيقت وفق نمي‏‌‏دهد و تنش و كرنش بتن فولاد كاملاً مساوي نيستند، ولي اگر در طراحي بتن و ساخت و اجرا و عمل‏‌‏آوري و بالاخره در نگهداري آن دقت كافي به عمل آيد و بتن مطابق دستورالعمل‏‌‏هاي موسسات تحقيقاتي و استانداردهاي دنيا طراحي و ساخته شود، شايد به ميزان قابل توجهي فرضيات و عمل به همديگر نزديك شوند.
‏براي رسيدن به اين هدف كه بتوانيم در ايران از بتني كاملاً مطابق با استانداردهاي بين‏‌‏المللي استفاده نماييم، دو اشكال وجود دارد:
‏بتن استاندارد با كيفيت عالي به مراتب از بتني كه ما اينك در كارگاه‏‌‏ها از آن استفاده مي‏‌‏نماييم، گرانتر تما مي‏‌‏شود و از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه نيست و اين مطلب براي سازندگان واحدهاي مسك‏وني كه اغلب قريب به اتفاق انبوه‏‌‏سازان واحدهاي مسكوني ‏بوده و فروشندگان آن مي‏‌‏باشند، نه استفاده كنندگان از آن، خوشايند نيست. ولي اگر توجه داشته باشيم كه بتن با كيفيت خوب، توان باربري بيشتري را دارا مي‏‌
‏باشد، متوجه مي‏‌‏شويم كه بتن خوب در نهايت از لحاظ اقتصادي بيشتر به صرفه نزديك است. براي مثال مي‏‌‏توانيم بگوييم كه طبق استانداردهاي بين‏‌‏المللي، مهندس محاسب مجاز است كه بار فشارهاي معادل 210 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع را روزي سازه بتني بگذارد، ولي عملاً مهندسين محاسب ايراني بيش از 80 تا 90 و حداكثر 110 كيلوگرم براي هر سانتيمتر مربع بتن توان باربري قائل نيستند، يعني چيزي كمتر از ‏ ‏توان مجاز و اين به علت بدي اجراي‏ بتن مي‏‌‏باشد. ‏در اين صورت مشاهده مي‏‌‏شود اگر ساخت بتن با كيفيت عالي حتي اگر 20 درصد هم گرانتر تمام شود، با توجه به حداكثر توان باربري بتن هنوز 80درصد به نفع توليد كننده است. از طرفي ابعاد قطعات بتني با توان باربري بالاتر، كوچك‏‌‏تر شده، در نتيجه فضاي كمتري را اشغال مي‏‌‏نمايد و اين خود موجب وسيع‏‌‏تر شدن فضاهاي معماري مي‏‌‏شود.‏
‏نكته دوم، كمبود و يا بهتر بگوييم، نبود كارگران ماهر بتن‏‌‏ساز و عدم آشنايي كارگران به رفتارهاي بتن مي‏‌‏باشد، زيرا اكثر دست‏‌‏اندركاران بتن و بتن‏‌‏سازي چنين گمان مي‏‌‏كنند كه اگر آب و شن و ماسه سيمان را مخلوط كرده و در قالب جا دهند، بتن‏‌‏سازي و بتن‏‌‏ريزي نموده‏‌‏اند.‏ تجربه نشان داده است ‏كه اگر در ساختن و جا دادن بتن در قالب و حفظ و نگهداري آن دقت بيشتري به عمل آيد، قطعه موردنظر حتي تا 50درصد داراي توان باربري بالاتر مي‏‌‏باشد، بدون آنكه هزينه بيشتري را متحمل شويم.
‏اجزاء تشكيل دهنده بتن
‏همانطوري كه مي‏‌‏دانيم، بتن تشكيل شده است از سنگدانه‏‌‏هاي كوچك به نام ماسه و سنگدانه‏‌‏هاي در‏شت‏‌‏تر به نام شن كه اين سنگ‏‌‏دانه‏‌‏ها ‏به وسيله چسب مخصوصي به نام سيمان در مجاورت آب به همديگر مي‏‌‏چسبند و جسم متراكم و سختي را به نام بتن ايجاد مي‏‌‏نمايند‏ كه‏ اگر ‏اين بتن در شرايط خوب تهيه و عمل آورده شود و سيمان آن به اندازه كافي باشد، در اثر نيروي فشاري در حدود 350 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع متلاشي مي‏‌‏شود و توان مجاز آن 6/0 عدد فوق، يعني در محاسبات تا 210 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع بار فشاري مي‏‌‏توانيم روي آن قرار دهيم، ولي اين قطعه در مقابل نيروهاي كششي بسيار ضعيف بوده و اگر بتن در شرايط بسيار خوب تهيه و نگهداري شود، نيروي كششي تا 32 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع را مي‏‌‏تواند تحمل نمايد. به همين علت، در بتن فولاد (ميلگرد) مي‏‌‏گذارند تا نيروهاي كششي را تحمل نمايند.
‏در نتيجه بتن تشكيل شده است از: شن، ماسه، سيمان، آب و فولاد.
‏سنگدانه
‏سنگدانه‏‌‏ها در حدود ‏ حجم بتن را تشكيل مي‏‌‏دهند. به همين علت رفتار آنها در بتن مقاومت و ساير خصوصيات آن را تحت تاثير قرار مي‏‌‏دهد. لذا بايد سنگدانه‏‌‏ها از هر لحاظ مورد مطالعه قرار گيرند. رفتار سنگدانه‏‌‏ها ‏را بايد از دو نقطه مورد مطالعه قرار داد:
‏1. رفتار فيزيكي؛ 2. رفتار شيمايي
‏در قسمت اول‏:‏ شكل هندسي سنگدانه‏‌‏ها، بزرگي آنها،‏ درصد ه‏ر اندازه در كل توده، وزن مخصوص آنها، ‏مواد خارجي همراه آنها، استعداد جذب آب آنها، آب همراه سنگدانه‏‌‏ها،‏ سختي آنها و غيره مورد مطالعه قرار مي‏‌‏گيرد و در قسمت دوم جنس سنگدانه ـ واكنش‏‌‏هاي شيميايي آنها در روند سخت شدن سيمان و همچنين واكنش‏‌‏هاي شيميايي آنها در زمان نگهداري و بهره‏‌‏برداري از قطعه بتني را مطالعه مي‏‌‏نماييم.
‏رفتار فيزيكي سنگدانه‏‌‏ها
‏در حقيقت بايد گفت كليه دانه‏‌‏هاي سنگي موجود در طبيعت، سنگدانه‏‌‏ گفته مي‏‌‏شود، ولي در تداول عامه و مخصوصاً در زبان فارسي براي آنكه شنونده در ضمن مكالمه اندازه سنگدانه‏‌‏ را نيز درك نمايد، براي هر اندازه از سنگدانه‏‌‏ نام مخصوصي را تعيين نموده‏‌‏اند. مثلاً براي دانه‏‌‏هاي بسيار ريز فيلر و دانه‏‌‏هاي درشت‏‌‏تر ‏به ترتيب ماسه بادي، ماسه، شن نخودي، شن بادامي، قلوه سنگ، پاره سنگ، تخته سنگ، صخره و بالاخره كوه نامگذاري كرده‏‌‏اند.
‏از ميان سنگدانه‏‌‏هاي مذكور، در بتن شن و ماسه مورد مصرف دارد. ‏طبق استانداردهاي ‏بين‏‌‏المللي، دانه‏‌‏هاي از 6/0 ميليمتر تا 5 ميليمتر، ماسه ناميده شده است و از 5 تا 22 ميليمتر را شن نامگذاري كرده‏‌‏اند. البته بايد توجه نمود كه در بتن‏‌‏یيزي‏‌‏هاي حجيم، سنگدانه‏‌‏هيا بزرگتر از 22 ميليمتر نيز مصرف مي‏‌‏شود.
‏اغلب موسسات و استانداردهايي كه روي بتن كار كرده‏‌‏اند و دستورالعمل‏‌‏هاي متعددي براي اندازه سنگ‏‌‏دانه‏‌‏ها ارائه كرده‏‌‏اند‏،‏ اكثر قريب به اتفاق آنها، روي درصد دانه‏‌‏ها از لحاظ اندازه تكيه نموده‏‌‏اند،‏ ولي ‏كليه اين دستورالعمل‏‌‏ها مربوط به سنگدانه‏‌‏هاي همان مملكت بوده و حتي مربوط به همان رودخانه و معدني است كه سنگدانه‏‌‏هاي آن مورد آزمايش قرار مي‏‌‏گيرند و براي ممالك ديگر و حتي معادن شن و ماسه ناحيه ديگر در همان مملكت نمي
‏‌‏تواند صددرصد مورد استفاده باشد.
‏البته اين مطلب درست است كه اين دستورالعمل‏‌‏ها مي‏‌‏تواند معيارهاي قابل قبول و راهنماي خوبي براي دانه‏‌‏بندي ‏بتن ساير ممالك نيز باشند، ولي صددرصد نمي‏‌‏توان مورد قبول ممالك ديگر قرار گيرند. بدين لحاظ بهتر است براي بتن‏‌‏ريزي‏‌‏هاي بزرگ قبل از شروع كار و بعد از انتخاب معدن شن و ماسه اقدام به آزمايش‏‌‏هاي محلي نموده و بهترين دانه‏‌‏بندي را انتخاب نماييم.
‏مي‏‌‏دانيم بتن مخلوطي است از شن و ماسه و سيمان و آب و همچنين مي‏‌‏دانيم در مخلوط شن و ماسه به مقدار قابل ملاحظه‏‌‏اي هوا وجود دارد. وجود هوا در بتن پوكي آن را موجب مي‏‌‏گردد. ‏در نتيجه هرقدر ما بتوانيم هواي موجود در بتن را به خارج هدايت نماييم و هرقدر در قطعه بتني هواي حبس شده كمتر باشد، قطعه توپرتر بوده و وزن مخصوص آن بالاتر مي‏‌‏باشد. با تعريف فوق معلوم مي‏‌‏شود كه بهترين دانه‏‌‏بندي براي اختلاط شن و ماسه آن است كه از لحاظ اندازه به طريقي انتخاب شوند كه حداكثر تراكم را ايجاد نمايند و به عبارت ديگر داراي حداقل هواي حبس شده در آن باشند.
‏چگونه شن و ماسه تهيه مي‏‌‏شود؟
‏هر ساله با طغيان رودخانه‏‌‏ها، مقداري سنگدانه‏‌‏ در محل آبرفت رودخانه‏‌‏ها باقي مي‏‌‏ماند كه اين آبرفت‏‌‏ها معادن شن و ماسه طبيعي را تشكيل مي‏‌‏دهند. پس از آنكه اين معادن شناسايي و انتخاب گرديدند و جنس سنگ آن وسيله ‏آزمايشگاه تاييد شد، اقدام به بهره‏‌‏برداري از آن معدن مي‏‌‏گردد. مصالح موجود در معدن كه اندازه‏ ‏سنگدانه‏‌‏هاي آن از قلوه سنگ‏‌‏هاي درشت حتي به ابعاد 50 سانتيمتر تا سنگدانه‏‌‏هاي ريز و ماسه و ماسه بادي و فيلر نيز در آن يافت مي‏‌‏شود، بوسيله لودر بارگيري شده و وسيله كاميون به محل كارخانه تهيه شن و ماسه منتقل مي‏‌‏گردد.
‏اين مصالح ابتدا بوسيله ماشين‏‌‏هاي مخصوص شسته شده و گل و لاي آن جدا مي‏‌‏شود. پس از شستن، سنگدانه‏‌‏ها با تسمه نقاله به ماشين دانه‏‌‏بندي منتقل مي‏‌‏گردد. در آنجا دانه‏‌‏هاي درشت‏‌‏تر و خارج از اندازه شده با تسمه نقاله به ماشين‏‌‏هاي سنگ‏‌‏شكن مي‏‌‏رود و طبق برنامه‏‌‏اي كه به آن ماشين داده شده است، سنگدانه‏‌‏ها وسيله آسياب‏‌‏هاي مخصوص كه اغلب آسياب فكي مي‏‌‏باشند، در چند مرحله خرد شده و به شن و ماسيه به اندازه دلخواه تبديل مي‏‌‏گردند كه به آن شن و ماسه شكسته مي‏‌‏گويند.