تحقیق امير كبير

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 45 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏نگاهي كوتاه به زندگي قائم‌‏مقام
‏ ‏ نامش ابوالقاسم و معروف به قائم‌‏مقام فراهاني بود. در فراهان به‏ دنيا آمد. پدرش ميرزا عيسي وزير عباس‌‏ميرزا نائب‌‏السلطنة بود. به اذعان دوست و دشمن او داراي كمالات بسيار بود. اديب،‌‏نويسنده، شاعر، سياستمدار، پارسا و پاكدامن بود.
‏ ‏ در سال 1237ه.ق ميرزا بزرگ از دنيا رفت و تمامي القاب و عناوين و پست‌‏هاي وي به فرزندش ميرزا ابوالقاسم قائم‌‏مقام رسيد.‏[1]‏ كساني كه به لياقت ذاتي او حسادت مي‌‏كردند از سعايت و دشمني نسبت به او خودداري نكردند، تا آن‌‏جا كه عباس ميرزا را تحت تأثير قرار داند و او ضمن گزارش‌‏هاي خود از شاه، درخواست كرد كه او را معزول كند و شاه او را در سال 1239ه.ق معزول كرد. دو سال بعد به دنبال نابساماني اوضاع آذربايجان، شاه مجدداً او را به وزارت نائب‌‏السلطنة منصوب كرد‏[2]‏. هر چند در همين سال، تحت تأثير پيروزي بر عثماني و تحريك شاهزادگان و اُمَراء داخلي شاه تصميم گرفت دوباره به روسيه حمله كند. لذا به آذربايجان سفر كرد. در جلسه مشاوره تنها مخالف جنگ قائم‌‏مقام بود و به همين جهت دشمنان او را متهم به دوستي با روسيه كردند و شاه او را معزول كرد و به مشهد تبعيد نمود.
‏ ‏جنگ بينِ ايران و روس‌‏ها آغاز شد. اين دوره دوم جنگ با روس‌‏ها بود. جنگي كه منجر به معاهده‌‏ننگين تركمانچاي شد و اگر درايت قائم‌‏مقام نبود. شايد تبريز هم از ايران جدا مي‌‏شد.
‏ ‏ در سال 1243ه.ق روسيه به تبريز رسيد. فتحعلي‌‏شاه، فرخ‌‏خان پيش خدمت خود را به مشهد فرستاد و پس از عذرخواهي او را به تهران طلبيد و براي عقد صلح با دولت روسيه به تبريز فرستاد‏[3]‏. عهدنامه تركمانچاي به خط قائم‌‏مقام نوشته شد.‏[4]
‏ ‏ در سال 1249ه.ق نائب‌‏السلطنة عباس‌‏ميرزا در مشهد درگذشت. او قبل از مرگش در كنار حرم امام رضا (عليه‌‏السّلام) از محمدميرزا و قائم‌‏مقام خواست كه يكديگر را ياد مي‌‏كنند از قائم‌‏مقام خواست كه محمدميرزا را بر تخت پادشاهي بنشاند‏[5]‏ و يك‌‏سال بعد كه فتحعلي‌‏شاه از دنيا رفت با كمك قائم‌‏مقام محمدميرزا بر تخت پادشاهي نشست و قائم‌‏مقام صدر اعظم وي شد.
‏ ‏ يك‌‏سال بعد با توطئه و دسيسه انگليسي‌‏ها و سعايت شاهزادگان، در 25 صفر 1251ه.ق مطابق با 20 ژوئن 1835م قائم‌‏مقام به دستور محمدشاه دستگير شد و در روز آخر ماه صفر او را خفه كردند و روحش به ديار باقي شتافت.‏[6]
‏ 
‏ 
‏نقش كشورهاي اروپايي در ايران
‏ ‏ در سال 1222ه.ق و در خلال دوره اول جنگ با روس‌‏ها، ناپلئون امپراطور فرانسه، به دولت ايران پيشنهاد كرد قشون خود را به ترتيب قشون اروپا تعليم و تربيت كند و نظم دهد. اين پيشنهاد در دربار ايران مقبول افتاد و طي نامه‌‏هايي بين فتحعلي‌‏شاه و ناپلئون،‌‏مستشاراني از فرانسه به ايران آمدند و چون آذربايجان بيش از ديگر ايالات ايران مورد تهديد بود، اصلاح قشون از آذربايجان
‏آغاز شد. ميرزا بزرگ قائم‌‏مقام از اين تعاملات نهايت استفاده را برد و قشون آذربايجان با تدابير و مرتب گرديد و با قانون نظام اروپا منظم شد و با كمك اين مستشاران فرانسوي، كارخانه‌‏هاي توپ‌‏سازي، فشنگ‌‏سازي و باروت‌‏كوبي در تبريز داير گرديد.‏[7]‏ هر چند علت كمك فرانسه به ايران دو چيز بود:
‏ ‏ 1) ضربه‌‏زدن به روسيه كه دشمن فرانسه است.
‏ ‏ 2) عبور از ايران براي رسيدن به هند و منابع سرشار آن و ضربه به انگليس.‏[8]
‏ ‏ در اين زمان انگليسي‌‏ها كه از روابط ايران و فرانسه و همسايگي ايران با روسيه احساس خطر مي‌‏كردند گروهي را به ايران فرستادند كه مورد استقبال دربار ايران قرار گرفتند. فرانسوي‌‏ها كه از اين عمل خشمگين شده بودند، سرتيپ گاردان و مستشاران را به فرانسه احضار كردند.‏ ‏ ميرزا بزرگ سعي بسيار كرد تا لااقل دو نفر از آن‌‏ها را نگه دارد تا كاخانجات توپ‌‏سازي تكميل شود اما موفق نشد.
‏ ‏ اين عمل فرانسوي‌‏ها نشان‌‏دهنده اين بود كه كمك آن‌‏ها به ايران، نفع‌‏رساندن به ايران نبوده. بلكه آن‌‏ها به دنبال منافع دولت خويش بودند. لذا وقتي احساس كردند كه دربار ايران به دشمنان آنان روي خوش نشان مي‌‏دهد ايران را ترك كردند و قراردادهاي بين ايران و فرانسه را زير پا گذاشتند.
‏ ‏ اين ايام، دوراني بود كه اروپاييان متوجه ممالك شرقي شدند و به علت اين‌‏كه شرقي‌‏ها از اطلاعات سياسي و اقتصادي بسيار كمي برخوردار بودند و به سوي آسيا روي نهادند كه پيش‌‏آهنگ آن‌‏ها انگليسي‌‏ها بودند.
‏ ‏ كشور هندوستان كه مستعمره انگلستان بود از منابع سرشاري برخوردار بود. و هميشه مورد توجه كشورهاي استعمارگر بوده است. همسايگي ايران با روسيه يكي از بزرگ‌‏ترين بهانه‌‏هاي انگليسي براي ايجاد فتنه و ماجراجوئي در ايران بود. علاوه بر اين‌‏كه، با وجود آرامش و صلح در ايران و عدم جنگ ايران با روس‌‏ها، اين احتمال وجود داشت كه ايران و روسيه و حتي فرانسه هم‌‏پيمان شده و به هند حمله كنند. لذا انگليسي‌‏ها با ايران هيچ‌‏گاه با صميميت برخورد نكردند. حوادث اتفاق افتاده در ايران هم گواه اين مطلب است و اگر تمام آن‌‏ها در اثر نيرنگ انگليسي‌‏ها نبود، در قسمت اعظم آن‌‏ها ردپاي تحركات انگليسي‌‏ها ديده مي‌‏شد. فتنه اسماعيليه يزد، فتنه تراكم، فتنه امرای خراسان، فتنه افغانستان، فتنه ازبك، فتنه باب و هزاران فتنه ديگر از قبيل شيخيه و صوفيه و … از اين جمله‌‏اند.‏[9]
‏ ‏ شيطنت‌‏انگليسي‌‏ها در طول تاريخ ايران به خوبي و روشني پيداست. پس از معاهده تركمانچاي، ايران بايد مبلغ 10 كرور به روسيه پرداخت مي‌‏كرد. اين گرفتاري مالي ايران باعث شد تا دولت انگليس بتواند با پرداخت فقط 200 هزار تومان رضايت دولت ايران را براي لغو ماده سوم و چهارم قرارداد نوامبر 1814 جلب نمايد. به موجب آن دو ماده؛ دولت بريتانيا متعهد مي‌‏شد در صورت حمله يك دولت اروپايي به ايران، كمك نظامي به ايران بنمايد يا لااقل سالي 200 هزار تومان به ايران بپردازد. در تمام سال‌‏هاي جنگ ايران و روسيه، انگليسي‌‏ها از انجام اين كار سرباز زدند و پس ازصلح ايران و روسيه و مشكل مالي ايران، معامله‌‏اي پيشنهاد كردند كه