تحقیق اسكی

تحقیق اسكی

اسكی

یكی از بازی های ورزشی زمستانی است. جای این بازی دامنه های پربرف كوه ها یا زمین های هموار پوشیده از برف های سنگین، و مهمترین وسیله بازی یك جفت چوب اسكی است كه به كفش ها یا پوتین های اسكیت باز بسته می شوند. اسكی بازان ماهر بیشتر در دامنه های پرشیب كوه ها به این بازی ورزشی می پردازند. بعضی از اسكی بازان هم علاقه مندند در زمین های هموار پوشیده از برف اسكی بازی كنند تا بتوانند فاصله های بسیار زیاد را به كمك چوب اسكی بپیمایند. جالب توجه ترین بخش این بازی پرش است. اسكی بازان ماهر خود را به بالای تپه ای می رسانند كه از سطح زمین خیلی بلند تر است،‌ و ناگهان از آنجا خیز برمی دارند و مسافتی را در فضا به صورت پرش می پیمایند و روی زمین پایین تپه فرود می آیند.

از هزاران سال پیش در زمین هایی كه بیشتر سال پوشیده از برف های سنگین بود، مردم برای سفر از جایی به جای دیگر،‌ چوب یا استخوان جانوران را به پای خود می بستندو به اسكی می پرداختند. از سال 1860 م ورزش كاران كشور نروژ این كار را به صورت یكی از بازی های ورزشی درآوردند. امروزه هدف اسكی بیشتر تفریح،‌ رقابت و پرورش و سالم سازی بدن است.

انواع اسكی

سه نوع بازی اسكی در جهان معمول است: اسكی آلپی، اسكی نروژی و اسكی آزاد.

اسكی آلپی نوعی از اسكی است كه در مسافت های كوتاه كه شیب های تند و پیچ و خم های بسیار دارند. چون نخستین بار این نوع اسكی در دامنه های كوه های آلپ در اروپا رایج شد، آن را اسكی آلپی نامیدند. بعضی از اسكی بازان ماهر شیب های تند را با سرعتی بیش از 100 كیلومتر در ساعت می پیمایند.

اسكی نروژی نوعی از اسكی در مسافت های طولانی در زمین های هموار یا شیب های ملایم است این نوع اسكی بیشتر در كشورهایی، مانند نروژ و سوئد و فنلاند رایج است كه زمین های آن ها در بیشتر سال پوشیده از برف های سنگین است. اسكی نروژی بیشتر پیمودن راهی طولانی با چوب اسكی روی برف است. به همین سبب، اسكی بازان باید دارای نیروی بدنی مناسب باشند تا بتوانند مسافت های طولانی را بپیمایند.