تحقیق آنغوزه Ferula Assa

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 55 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏آنغوزه Ferula Assa-foetidalo
‏خواص درمانی:
‏آنغوزه دارای اثر ضد تشنج ،قاعده آور و ضد کرم است در رفع بیماری های منشاءعصبی دستگاه تنفسی ،اسپاسم حنجره و دستگاه هضم ،آسم و رفع یبوست افراد مسن به کار می رود از نظر دفع کرم بر روی بعضی از انواع آنها مانند کرمک و لومبریک ها اثر دارد به علاوه در دفع کرم در
Beonchite vermineuse‏ و دوو کبدی (Douve…‏) اثر قاطع ظاهر می سازد از آنغوزه در دامپزشکی استفاده بسیار به عمل می آید.
‏صور دارویی: ‏انغوزه به علت بوی ناپسندی که دارد همیشه به صورت حب
‏ (حب های 20/0 گرمی به تعداد 2 تا 5 در روز) مصرف می شود . مقدار مصرف گرد آن 5/0 تا 2 گرم در روز است . عصاره الکلی یا اتره آن به مقدار 1 تا 4 گرم به کار می رود در کد کس 1937،‏مصرف آن حذف شده است محلول 2 تا 5 گرم آن غالبه همراه با والدین به صورت تنقیه به کار می رود .
‏محل رویش:‏خراسان،بلوچستان،نواحی مختلف جنوب ایران :کرمان :خبیس.لار:65 کیلومتری جهرم.از گونه های دیگر Ferula ‏ نظیرF.foetida Regel.‏ و F.alliacea Boiss.‏ و غیره نیز آنغوزه گرفته می شود.
‏در بعضی کتب علمی چنین آمده است که نوع تجارتی آنغوزه ایران اصولا از دو گیاه اخیر به دست می آید و به بازار های داروئی عرضه می شود.
‏محل رویش گونه اول از دو گیاه اخیر در منطقه وسیعی از بلوچستان ، خراسان:سبزوار،شاهرود- بسطام ،میامی، بین دامغان و سبزوار و محل رویش گونه دوم در بعضی از نواحی خراسان:نیشابور ،مشهد،کرمان:بین خبیس ،و کرمان.مرکز ایران:یزد:بین جندق و یزد است.
Ferula persica willd.
‏نام های صمغی گیاه به شرح زیر است :
‏2
‏فرانسه:Gomme seraphique , Sagapenum
‏ایتالیایی:Serapino, sagapeno
‏آلمانی:Sagapen, gummi
‏عربی:سکنبینج (sakbinag‏)
‏گیاهی علفی ،پایا به ارتفاع یک تا دو متر و دارای ساقه ضخیم ،استوانه ای ،شیاردار و برگهایی بزرگ ،با بریدگی های عمیق و منقسم به قطعاتی با تقسیمات نوک تیز و دندانه دار است . گلهایی به رنگ زرد و مجتمع به صورت گل آذین چتر مرکب در قسمت های انتهائی ساقه دارد.از اختصاصات گل آذین چتر مرکب آن این است که اولا چتر های اصلی آن پایه های زیاد به تعداد 12 تا 20 دارد و ثانیا گلهای مرکز گل آذین آن از نوع نر ‏–‏ ماده اند در حالی که اشعه کناری گل آذین منتهی به گلهائی به صورت خنثی یا زرد می شود.پایه های واقع در وسط گل آذین ها نیز به علت کوتاه بودن عاری از دمگل به نظر می رسند .میوه ان بیضوی و به ابعاد 5 در 8 میلیمتر است.
‏گم رزین حاصل از این گیاه ،ساگاپنوم (sagapenum‏) ‏نام دارد و مانند آنغوزه به دو صورت اشکی و توده ای حجیم است . نوع اشکی آن نادر ولی نوع دیگر فراوان است.
‏ساگاپنوم رنگ مایل به شبز و حالت نرم و نیمه شفاف دارد. بوی آن قوی و شبیه بوی سیر و طعم آن تلخ و ناپسند است . اختلاف این گم رزین با انغوزه یکی در آن است که اگر مجاورت هوا و نور قرار گیرد ،رنگ قرمز حاصل نمی کند دیگر آن که اگر در مقابل شعله چراغ قرار گیرد،مشتعل گردیده با دود زیاد می سوزد.
‏اسانس این گم رزین رنگ زرد روشن و حالت بسیار سیال دارد . از آب خیلی سبک تر و دارای بوی سیر قوی است . طعم تلخ دارد.
‏سکبینج (ساگاپنوم)دارای خواصی مشابه آنغوزه و باریجه است.
‏ص 595
‏کتاب گیاهان دارویی
‏دکتر علی زرگری جلد 2
‏4
‏خانواده :جعفری
‏……………………………………..
‏آنغوزه:
‏خواص و کاربرد
‏برای صمغ آنغوزه در مناطق خاور دور خواص متعددی قائل هستند.این صمغ از ایران و افغانستان از طریق مغولستان به چین و سایر نواحی خاور دور وارد می شود.‏آنغوزه برای معالجه هیستری مفید است (لیو)به عنوان مقوی معده و برای کشتن کرم معده مصرف می شود (روا) و باد شکن است.
‏از نظر طبیعت طبق رأی حکمای طب سنتی خیلی خیلی گرم و نسبتا خشک است .اگر آنغوزه را در آب حل کنند مایع سفید رنگ شیری به دست می آید و از داروهای ضد سم می باشد حکمای مشرق زمین از قرنها پیش آنغوزه را به عنوان داروی ضد تشنج،ضد کرم و قاعده آور تجویز می کردند و معتقد بودند که برای بیماری های دماغی نظیر فلج ،رعشه،سستی اعضا ،ام الصبیان (صرع کودکان)بسیار موثر و شفا بخش است. اگر با فلفل و سداب مخلوط و خورده شود برای کزاز و اگر با سرکه خورده شود برای اعصاب بسیار نافع است .اگر با عسل مخلوط و به چشم مالیده شود برای تقویت بینایی چشم و قطع نزول آب (آب سفید ) و دفع ناخنک چشم مفید است اگر در روغن زیتون جوشانده شود و چند قطره از آن در گوش ریخته شود برای تسکین درد گوش و کاهش کری کهنه و رفع طنین و صدا در گوش مفید است. اگر بر دندان کرم خورده گذارده شود ،درد آن را ‏تسکین می دهد و اگر با انجیر و زوفا مخلوط و دم کرده آن مضمضه شود نیز برای تسکین درد دندان کرم خورده مفید است.غرغره آن با عسل برای کاهش ورم دهان و با سرکه برای اخراج زالوی در حلق مانده و اگر با زرده تخم مرغ خورده شود برای تسکین سرفه خشک و درد پهلو و اگر با آب مخلوط و خورده شود برای رفع خشونت حلق و صاف کردن صدا نافع است . و برای رفع نفخ نیز مفید است . اگر با داروهای قابض خورده شود برای بند آوردن اسهال رطوبی مفید است . ضمنا با داروهای مناسب و ضد کرم برای کشتن و اخراج کرم شکم و باز کردن خون بواسیر نافع است. اگر مقداری در حدود یک نخود یا کمی کمتر آن را لای نان پخته گذارده و بلع شود و این کار چند روز تکرار شود برای تحلیل استسقای سرد از هر نوع که باشد،نافع است و اگر با انجیر خورده شود برای یرقان مفید است . اگر با فلفل و مرمکی مخلوط و خورده شود برای ازدیاد ترشح ادرار و عادت ماهیانه نافع است یعنی قاعده آور است . شیاف ان برای اخراج جنین مرده
‏4
‏مفید است و اگر بر روی ورم ها گذارده شود و یا ورمهای ریده شکافته شد برای اخراج چرک و خشک کردن آن مفید است.ضماد آن برای جلوگیری از ریزش مفید است و مالیدن آن به بدن برای فرار حشرات و پشه نافع می باشد. اگر با شیر و ‏جنطیانا مخلوط شود ضد سم موثری برای محل گزیدن سگ هار است و اگر با روغن زیتون مخلوط شود ضد سم موثری برای عقرب زدگی است. اگر کمی از ان در محل خاص آلات تناصلی مرد مالیده شود برای ازدیاد نیروی جنسی و اگر محلول آن با روغن زیتون که مدتی در آفتاب مانده و کهنه شده باشد به موضع آلت مالیده ‏ ‏شود نیز برای تقویت نیروی جنسی نافع است.آنغوزه مضر کبد است از این نظر باید با انیسون و انار خورده شود و بوی آن برای گرم مزاجان مضر است و از این نظر باید بنفشه و آب سیب و شربت صتدل خورده شود مقدار خوراک آن حداکثر تا 2 گرم است و جانشین آنغوزه از نظر خواص دارویی صمغ سک بینه ،جاو شیر و دم کرده ریشه گیاه ان یعنی دم کرده ریشه انجدان ‏است آغوزه به علت بوی نامطبوعی که دارد اغلب به صورت حب یا تنقیه مصرف می شود و برای پوشش بوی تند متعفن آن در مواقع خوردن می توان با عرق غار گیلاسی و یا با اسانس بادام تلخ مخلوط کرد به صورت حب تا 4 گرم در روز می توان در چند بار خورد و به صورت تنقیه از 8-4 گرم ان مصرف می شود.
‏روش تهیه آنغوزه مصفی:‏آنغوزه را به مقدار مورد نظر گرفته در الکل 60 درجه می ریزند و با حرارت ملایمی آن را حل می کنند و صاف می کنند و صاف شده را در حمام ماریه تقطیر می کنند تا الکل ان گرفته شود و اگر قدرتی از آن را در آب سرد بریزند قوام یافته و به انگشتای نچسبد معمولا از 100 واحد آنغوزه با روش فوق در حدود 70 واحد آنغوزه مصفی به دست می آید آنغوزه مصفی ضد هیستری،ضد تشنج،ضد صرع ،مدر ،قاعده آور و محرک معده و روده ها می باشد مقدار خوراک آن 2-5/0 گرم به طور حب و یا مخلوط و یا مخلوط با یک پوسیون است و 4 گرم از ان را در موارد تنقیه می توان مصرف نمود.