بهسازي حمل و نقل عمومي در سئول 21 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 23 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏بهسازي حمل و نقل عمومي در سئول : ابداعات ايجاد شده در اثر بحران مالي
‏چكيده :
‏در اول جولاي‏2004‏ دولت كره جنوبي يك حوزه وسيع از اصلاحات براي سيستم حمل و نقل عمومي خودش را مطرح كرد . كه اين اصلاحات خدمات اتوبوس را دوباره سازماندهي كرد و كذرگاههاي سريع براي اتوبوس هاي‏((BRT ‏ را ايجاد ساخت و هماهنگي بين خدمات اتوبوس و مترو را بهبود بخشيد و بطور كامل ساختار كرايه و سيستم بليط فروشي بين ايستگاهها و همچنين مسيرها را با هم ادغام و يكي ساخت . اين مقاله بهسازي حمل و نقل در سئول و ارزيابي اثرات آن روي ايمني ، سرعت ، هزينه ، ميزان مسافر و خشنودي كامل مسافر را توصيف مي كند.
‏مقدمه‏:
‏مشكلات گاهي اوقات مي توانند راه حل هاي بوجود آورند كه داراي سود دراز مدت باشد . در سئ‏و‏ل مشكلاتي همچون ترافيك ، آلودگي هوا ، آسيب هاي ترافيك و كمبود فراوان سرمايه ، دولت را مجبور به مطرح كردن يك سري برنامه هاي ابداعي در زمينه حمل و نقل نمود . اخيرا بحران شديد مالي سيستم حمل و نقل سئول باعث شده كه در يك ‏ب‏ررسي دوباره و كامل از روشهاي موجود براي بهبود كيفيت خدمات تا هنگامي كه مخارج و كمك هاي مالي جواب مي دهد صورت گيرد .
‏اين مقاله بهبود حمل و نقل عمومي مطرح شده در جولاي 2004 در سئول را بررسي مي كند و تاثيرات آن را در چند ماه اول آن گزارش مي دهد . اصلاحات، كنترل عمومي خدمات اتوبوس را افزايش داد و سيستم اتوبوس راني را در چهار بخش دوباره سازماندهي كرد . اين سيستم اتوبوس راني هم اكنون شامل مسيرهاي حمل ونقل سريع اتوبوس ( BRT ‏ ) كه براي گسترش بيشتر حمل و نقل در سالهاي آينده سازماندهي شده اند . در نتيجه اين اصلاحات خدمات اتوبوس بيشتر با يكديگر و همچنين سيستم مترو بزرگ سئول هماهنگ مي باشند و نيز در تبادل طبيعي و ساختار كرايه و شيوه هاي انتشار بليط با يكديگر هماهنگ هستند . ما اين عوامل و تغييرات مكمل در سياستهاي حمل ونقل را براي بهبود اجراي سيستم حمل و نقل عمومي سئول را شرح مي دهيم . در ابتدا ما نماي مختصري از وضعيت حمل و نقل سئول به ويژه پيشرفت هاي حمل و نقل عمومي در سرتاسر چند دهه گذشته فراهم كرديم .
‏2
‏تاثيرات جمعيت و رشد اقتصادي روي تقاضاي مسافرت ‏:
‏سئول يكي از شهرهاي با سرعت رشد بالا در جهان مي باشد . در حقيقت شهر سئول از نظر جمعيت بين سالهاي 1960 تا 2002 چهار برابر بزرگتر شده است . سئول هم اكنون با بيش از 22 ميليون ساكن يكي از بزرگترين ابر شهرهاي جهان از نظر رشد مي باشد . بديهي است كه جمعيت بيشتر ، بيشتر سفر مي كنند و تقاضاي بيشتري براي سفر دارند و رشد سريع اقتصادي باز هم باعث افزايش مساف‏ر‏ت ها مي شود . با توجه به تورم تنظيم شده ، درآمد سرانه هر نفر در ‏ ‏كره جنوبي‏ از‏ 311$ ‏ در سال 1970 به 2044 ‏دلار‏در 1980 و 7‏378 ‏دلار ‏در 19‏90 و12531دلار‏ در 2002 افزايش يافت . يك چنين رشد اقتصادي عظيم باعث ايجاد افزايش حمل و نقل مسافر مي شود . همچنين اين رشد باعث شده كه تعداد ماشين ها خصوصي بيشتر شود در حالي كه تنها درصد كمي از ‏ ‏كره اي ها در سال 1970 ماشين شخصي داشتند ( 2 ماشين براي هر هزار نفر ) ميزان مالكيت ماشين به 215 عدد در هر هزار نفر در سال 2003 افزايش پيدا كرد . زياد شدن استفاده از اتومبيل هاي شخصي سبب تراكم ترافيكي بطور جدي شده است بويژه در ‏ش‏ريانهاي منشعب از بزرگراههاي اتصال دهند اطراف مركز شهر كه متوسط سرعت در جاده ها تنها 20 كيلومتر در ساعت هست و فقط 17 كيلومتر بر ساعت در منطقه تجاري مركزي شهر مي باشد . اين چنين تراكم جاده ها سرعت اتوبوسها را بيشتر از خودروهاي شخصي كاهش داده است و اين موضوع هر چه بيشتر به كيفيت سرعت اتوبوس آسيب مي رساند .
‏( شكل 1 )‏افزايش رشد مالكيت خودرو به درآمد سرانه در كره جنوبي از 1970 تا 2002 منبع : وزارت حمل و نقل كره جنوبي ( 2003 ) مركز آمار علمي كره ( 2005 )
‏اعتماد به سيستم مترو براي حل مشكلات حمل و نقل :
‏3
‏تا سال 1974 ، سئول تقريبا به طور كامل به خدمات اتوبوس وابسته بود . رشد ناگهاني ترافيك جاده ها و كاهش سرعت اتوبوس و افزايش حجم مسافران و طولاني تر شدن فاصله حمل و نقل ، ضرورت وجود سيستم ريلي شهري را افزايش داد . سئول اولين خط مترو را در سال 1974 از حدود 8 كيلومتر خط اوليه آغاز كرد و همكنون شبكه مترو سئول گسترش پيدا كرده و به مجموعا 487 كيلومتر در سال 2004 با 13 خط و 389 ايستگاه ‏رﺳﻴده ‏كه شبكه ريلي شهري و حومه‏ را‏ توسعه‏ داده‏ . سئول همكنون يكي از بزرگترين شبكه ريلي داخل شهري در جهان ‏را دارد‏ كه 8‏.‏4 ميليون مسافر را در روز حمل مي كند و بيش از دو برابر حجم مسافران مترو در نيويورك و لندن مي باشد ‏
‏ساختار سيستم مترو سئول كار مؤثري بوده كه خرج زيادي داشته و بدهي اين ساختار چيزي در حدود 6 ميليارد دلار شده . علاوه براين كرايه مسافران تنها 75% هزينه هاي عملياتي را تامين مي كند و باقيمانده 25 درصدي توسط برنامه هاي گوناگون شهرداري پرداخت مي شود . كسر مالي ساليانه و كمبود درآمد بار مالي بزرگي را به شهر تحميل كرد . اگرچه دولت مركزي كره بموقع هزينه هاي ساخت مترو را تامين كرد ( 40 تا 50 درصد ) اما افزايش نياز مالي طاقت فرسا شده بود . بدين گونه دولت مركزي به سرعت سرمايه هايش را ‏به‏ ايجاد خطوط جديد مترو ‏و‏ توسعه آنها منحصر كرد .
‏خلاصه ، مقامات دولتي ‏محلی‏ و مركزي بيشتر راههاي مناسب را براي توسعه سيستم هاي حمل و نقل عمو مي شهري در مواجهه با رشد تقاضاي مسافرت يك شهر ميليوني در حال رشد بررسي كرده اند . اين فشار مالي كه راه حل مؤثري را براي بسط مترو طلب مي كرد ، انگيزه اصلي براي اصلاحات وسيع سيستم حمل و نقل عمومي سئول كه در جولاي 2004 معرفي شده بود به حساب مي آمد . چنانچه در ادامه تشريح شده است‏راتژی‏ اصلي اين بود كه بايد تكيه بيشتري روي سرويس ارزان اتوبوس داشت .
‏سرويس اتوبوس در سئول قبل از اصلاحات ‏2004 ‏:
‏اولين سرويس هاي حمل و نقل اتوبوس در سئول در سال 1953 آغاز به كار كرد و شيوه اصلي حمل و نقل تا اواسط دهه 1990 باقي ماند . كاربرد اتوبوس به سرعت با رشد سئول در دهه هاي 1960 ، 1970 و اوايل دهه 1980 رشد كرد اما يك كاهش دراز مدت در حدود سال 1985 داشت و مسافرانش را بطور كلي از دست داد . اتوبوس بايد با گسترش خدمات مترو و نيز اتومبيل هاي شخصي رقابت مي كردند . تنها نظر به اينكه اتوبوسها با افزايش رقابت با متروها و ماشين مواجه شده بودند ، سرويس آنها از نظر كيفيت بعلت تراكم جاده ها كه سرعت آنها را كاهش مي داد و غير قابل اطمينان مي ساختشان كاهش پيدا كرد . اين اتوبوس ها به شيوه هاي عملياتي با كارايي پايين‏،‏ ناهماهنگ و خطرناك خيلي از شركتهاي اتوبوسراني خصوصي كه خدمات اتوبوس ها را اداره مي كردند ‏ ‏تن در دادند .
‏5
‏براي چند دهه ، سرويس اتوبوس در سئول به وسيله تعداد زيادي از شركتهاي خصوصي اداره مي شدند و هيچ كنترل دولتي روي برنامه ها و ديگر جنبه هاي خدماتي آنها وجود نداشت. فقط كرايه ها توسط شهرداري سئول تعيين مي شد و همچنين‏ شهرداری‏ افزايش كمك هاي مالي را براي پوشش دادن كسر درآمد كه باعث‏ ‏ ورشكستگي خيلي از شركتها شد و يا كيفيت خدمات آنها را كاهش داد تامين‏ ‏ مي‏ ‏كرد .
‏شكل 2: نمودار تقسيم كل مسافرتها ، با روشهاي مختلف از 1980 تا 2002
‏منبع : انجمن علمي توسعه سئول و شهرداري سئول 2004
‏شكل3 : نمودار ميزان مسافران اتوبوس ، ‏مترو و تاكسي در سئول از 1980 تا2002
‏شركتهاي اتوبوسراني در مسيرهاي مختلف بدون هيچ رقابتي روي يك مسير خاص عمل مي كردند زيرا هماهنگي در ميان كمپاني هاي مختلف وجود نداشت .خيلي از مسيرهاي غير مستقيم و داراي همپوشاني باديگر