اسلام و حقوق بشر 31 ص doc

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 32 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏اسلام‏ ‏و‏ ‏حقوق‏ ‏بشر
‏علاميه‏ ‏جهاني‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏دهم‏ ‏دسامبر‏ 1948‏م‏ ‏با‏ ‏چهل‏ ‏و‏ ‏هشت‏ ‏رأي‏ ‏موافق‏ ‏و‏ ‏هشت‏ ‏رأي‏ ‏ممتنع‏ ‏به‏ ‏تصويب‏ ‏رسيد‏ (1) ‏از‏ ‏همان‏ ‏ابتداي‏ ‏شكل‏‌‏گيريِ‏ ‏مقدمات‏ ‏آن،‏ ‏مناقشات‏ ‏مهمي‏ ‏را‏ ‏برانگيخت‏ ‏و‏ ‏تفاوت‏‌‏هاي‏ ‏بنيادي‏ ‏فراواني‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏ارزش‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏فرهنگ‏‌‏هاي‏ ‏ملل‏ ‏آشكار‏ ‏ساخت‏. ‏اين‏ ‏مناقشات‏ ‏و‏ ‏تفاوت‏‌‏ها،‏ ‏سرانجام‏ ‏در‏ ‏دو‏ ‏قلمروي‏ «‏بين‏‌‏تمدني‏»‏ ‏و‏ «‏درون‏¬‏تمدني‏»‏،‏ ‏و‏ ‏سه‏ ‏عرصة‏ «‏فلسفي‏»‏،‏ «‏تاريخي‏»‏ ‏و‏ «‏عملي‏»‏ ‏آرايش‏ ‏يافت‏.
‏يكي‏ ‏از‏ ‏پايدارترين‏ ‏مسائل‏ ‏اين‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏ ‏را‏ ‏بايد‏ ‏بر‏ ‏چه‏ ‏مبنايي‏ ‏اعلام‏ ‏كرد‏. ‏تاريخچه‏ ‏اعلاميه‏ ‏مشخص‏ ‏مي‏‌‏كند‏ ‏كه‏ ‏مسائل‏ ‏مورد‏ ‏بحث‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏دوران‏ ‏و‏ ‏ديدگاه‏‌‏هايي‏ ‏كه‏ ‏الهام‏‌‏بخش‏ ‏روايت‏ ‏نهايي‏ «‏اعلامية‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏»‏ ‏بودند،‏ ‏در‏ ‏اساس،‏ ‏به‏ ‏يك‏ ‏منظومة‏ ‏فلسفي‏ ‏غربي‏ ‏مربوط‏ ‏مي‏‌‏شدند‏. ‏سنّت‏‌‏هاي‏ ‏فلسفي‏ ‏و‏ ‏حقوقي‏ ‏غير‏ ‌‏غربي‏ ‏ــ‏ ‏كه‏ ‏شايد‏ ‏مي‏‌‏توانستند‏ ‏خواسته‏‌‏هاي‏ ‏آرماني‏ ‏متفاوت‏ ‏يا‏ ‏تكميلي‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏ ‏را‏ ‏مطرح‏ ‏سازند‏ ‏ــ‏ ‏به‏ ‏ندرت‏ ‏در‏ ‏مذاكرات‏ ‏و‏ ‏مشورت‏‌‏ها‏ ‏مدنظر‏ ‏قرار‏ ‏گرفتند‏. ‏حتي‏ ‏آن‏ ‏بخش‏ ‏از‏ ‏اعضاي‏ ‏كميسيون‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏ ‏كه‏ ‏نمايندگي‏ ‏كشورهاي‏ ‏غير‏ ‏غربي‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏عهده‏ ‏داشتند،‏ ‏در‏ ‏اغلب‏ ‏موارد،‏ ‏خود‏ ‏در‏ ‏غرب‏ ‏يا‏ ‏در‏ ‏مؤسساتي‏ ‏درس‏ ‏خوانده‏ ‏بودند‏ ‏كه‏ ‏نمايندگان‏ ‏قدرت‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏انديشه‏‌‏هاي‏ ‏غربي‏ ‏در‏ ‏كشورشان‏ ‏بودند‏. ‏بنابراين‏ ‏اگرچه‏ ‏گهگاه‏ ‏به‏ ‏سنّت‏‌‏هاي‏ ‏غير‏ ‏غربي‏ ‏مانند‏ ‏آيين‏ ‏كنفسيوس‏ ‏يا‏ ‏اسلام‏ ‏ارجاعاتي‏ ‏مي‏‌‏شد،‏ ‏اما‏ ‏ارجاع‏ ‏به‏ ‏سنّت‏‌‏هاي‏ ‏غربي‏ ‏بر‏ ‏نظرخواهي‏‌‏هايي‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏تدوين‏ ‏نهايي‏ «‏اعلاميه‏ ‏جهاني‏»‏ ‏انجاميدند،‏ ‏سخت‏ ‏مسلط‏ ‏بود‏. (2)
‏بدين‏ ‏ترتيب،‏ ‏نخستين‏ ‏و‏ ‏مهم‏‌‏ترين‏ ‏مناقشات‏ ‏درون‏‌‏تمدني‏ ‏در‏ ‏باب‏ «‏اعلامية‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏»‏ ‏به‏ ‏حوزة‏ ‏فرهنگ‏‌‏هاي‏ ‏غربي‏ ‏مربوط‏ ‏مي‏‌‏شد؛‏ ‏اما‏ ‏همين‏ ‏منازعات،‏ ‏به‏ ‏تدريج‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏گسترش‏ ‏نشانه‏¬‏هاي‏ ‏فرهنگ‏ ‏و‏ ‏انديشه‏ ‏غربي،‏ ‏به‏ ‏درون‏ ‏ديگر‏ ‏نظام‏‌‏ها‏ ‏و‏ ‏سنّت‏‌‏هاي‏ ‏زيست‏ ‏اجتماعي‏ ‏تسرّي‏ ‏و‏ ‏تعميم‏ ‏يافت‏. ‏درست‏ ‏به‏ ‏همين‏ ‏جهت‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏اكنون‏ ‏شاهد‏ ‏مناقشات‏ ‏مهم‏ ‏فلسفي،‏ ‏تاريخي‏ ‏و‏ ‏عملي‏ «‏درون‏‌‏تمدني‏»‏ ‏در‏ ‏جوامع‏ ‏اسلامي،‏
2
‏و‏ ‏در‏ ‏باب‏ ‏مواد‏ ‏مهم‏ ‏اعلامية‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏ ‏هستيم‏. ‏در‏ ‏اين‏ ‏مقاله،‏ ‏پس‏ ‏از‏ ‏اشاره‏ ‏به‏ ‏منازعات‏ ‏درون‏‌‏تمدني‏ ‏غرب،‏ ‏به‏ ‏تحليل‏ ‏نشانه‏‌‏شناختي‏ ‏اين‏ ‏وضعيت‏ ‏در‏ ‏جوامع‏ ‏اسلامي‏ ‏مي‏‌‏پردازيم‏.
‏الف‏. ‏مباني‏ ‏و‏ ‏مناقشات‏ ‏غربي
‏مناقشات‏ ‏درون‏‌‏تمدني‏ ‏غربي‏‌‏ها‏ ‏دربارة‏ ‏مباني‏ ‏و‏ ‏مواد‏ ‏اعلاميه‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏ ‏را‏ ‏مي‏‌‏توان‏ ‏در‏ ‏چهار‏ ‏مقولة‏ ‏اساسي‏ ‏دسته‏‌‏بندي‏ ‏كرد‏: ‏مبناي‏ ‏الهي‏ ‏حقوق‏ ‏بشر؛‏ ‏حقوق‏ ‏طبيعي؛‏ ‏حقوق‏ ‏وضعي؛‏ ‏و‏ ‏انديشه‏‌‏هاي‏ ‏ماركسيستي‏. ‏هر‏ ‏كدام‏ ‏از‏ ‏اين‏ ‏ديدگاه‏‌‏ها،‏ ‏تصوير‏ ‏و‏ ‏توصيه‏‌‏هاي‏ ‏خاصي‏ ‏درباره‏ ‏مواد‏ ‏اعلاميه‏ ‏داشتند‏.
‏1. ‏حقوق‏ ‏الهي‏: ‏در‏ ‏جريان‏ ‏نظرخواهي‏‌‏هاي‏ ‏كميسيون‏ ‏حقوق‏ ‏بشر،‏ ‏هنگامي‏ ‏تفاوت‏‌‏هاي‏ ‏فلسفي‏ ‏آشكار‏ ‏شد‏ ‏كه‏ ‏مسئلة‏ ‏گنجاندن‏ ‏يا‏ ‏نگنجاندن‏ ‏استناد‏ ‏به‏ ‏خداوند‏ ‏يا‏ ‏طبيعت،‏ ‏به‏ ‏مثابه‏ ‏منشأ‏ ‏حقوق‏ ‏بيان‏‌‏شده‏ ‏در‏ «‏اعلاميه‏ ‏حقوق‏ ‏بشر‏»‏،‏ ‏مطرح‏ ‏گشت‏. ‏هلندي‏‌‏ها‏ ‏به‏ ‏همراه‏ ‏چند‏ ‏كشور‏ ‏اروپايي‏ ‏و‏ ‏غير‏ ‏اروپايي،‏ ‏در‏ ‏جريان‏ ‏سومين‏ ‏كميتة‏ «‏كميسيون‏»‏،‏ ‏سعي‏ ‏كردند‏ ‏پيش‏‌‏نويس‏ ‏اعلاميه‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏سمت‏ ‏استناد‏ ‏به‏ ‏خداوند‏ ‏بكشانند‏. ‏نمايندة‏ ‏هلند‏ ‏در‏ ‏سخنراني‏ ‏مجمع‏ ‏عمومي‏ ‏گفت‏:
‏در‏ ‏اعلاميه‏ ‏به‏ ‏منشأ‏ ‏الهي‏ ‏انسان‏ ‏و‏ ‏جاودانگي‏ ‏روح‏ ‏او‏ ‏اشاره‏ ‏نشده‏ ‏است‏. ‏در‏ ‏واقع،‏ ‏سرچشمة‏ ‏تمامي‏ ‏اين‏ ‏حقوق،‏ ‏خود‏ ‏خداي‏ ‏متعال‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏مسئوليت‏ ‏بزرگي‏ ‏بر‏ ‏دوش‏ ‏كساني‏ ‏گذاشته‏ ‏كه‏ ‏اين‏ ‏حقوق‏ ‏را‏ ‏مطالبه‏ ‏كرده‏‌‏اند‏. ‏ناديده‏‌‏گرفتن‏ ‏اين‏ ‏پيوند،‏ ‏در‏ ‏حكم‏ ‏جداكردن‏ ‏گياه‏ ‏از‏ ‏ريشه‏‌‏هاي‏ ‏آن،‏ ‏يا‏ ‏ساختن‏ ‏خانه‏‌‏اي‏ ‏بدون‏ ‏پي‏ ‏است‏. (3)