چارچوب نظری و پیشینه پژوهش روش درمانی آواز- ملودیک

چارچوب نظری و پیشینه پژوهش روش درمانی آواز- ملودیک عنوان نوشتار برای فصل دوم پایان نامه می باشد.

تکنیک شناخته شدة درمان آواز   -ملودیک (MIT) در دهة هفتاد میلادی به عنوان روشی ترمیمی برای بخشی از مسائل گفتاری بزرگ سالان زبان پریش به وجود آمده است. در روش (MIT) عبارات و جملات کوتاه در نمونه های ساده آهنگین با آواز خوانده می شود. به موازاتی که بیماران عبارات و جملات را یاد می گیرند آهنگ ها کم رنگ تر و محو می شوند.

«روش (MIT) بر پایة این نظریه شکل گرفته که وقتی نیم کره سمت چپ مغز آسیب می بیند می توان به وسیلۀ اغراق در آواز (ریتم، با تأکید بیان کردن و جملات ملودیک) و با کمک نیم کره راست مغز تکلم را تحریک و تسهیل کرد.» (کراوس و گالونی ، 1982، ص 103). روش «MIT » در ترمیم ارتباط کلامی بزرگ سالان که درک شنوایی و ثبات  هیجانی خوبی دارند مؤثر بوده.(آلبرت، اسپارکر و هلمز ، 1973و 1974) اخیراً این روش در کودکانی که دچار تأخیر زبانی آپاراکسی هستند به کار گرفته شده و نتایج برجسته ای به دست آمده است.» (به نقل از پترز اشمیت، 1389:105)

فهرست مطالب

تعریف نظری آواز- ملودیک

تعریف عملیاتی آواز- ملودیک

فصل دوم مبانی نظری و پیشینه تحقیق روش درمانی آواز- ملودیک

موسیقی
2-1-1 تاریخچة موسیقی    12
2-1-2 تعریف موسیقی درمانی    15
2-1-3 آوازی ملودیک (MIT)17
2-1-4 مکاتب و تکنیک های موسیقی درمانی18
2-1-4- 1 روش نوردوف و رابیگر18
2-1-4-2 روش کودالی19
2-1-4-3 روش دالکروز19
2-1-4-4 روش بالینی ارف نورلوک20
2-1-4-5 روش موسیقی و تصویر هدایت شده20
2-1-5 موسیقی درمانی تکاملی    21
2-1-6 برتری نیمکره ای در درک موسیقی    22
2-1-7 موسیقی درمانی و عصب شناختی    23
2-1-8 کاربرد موسیقی درمانی    25

2-3-7 بررسی اجمالی پیشینة نظري و سوابق پژوهش

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی