نقش صادرات در اقتصاد ایران با تاکید بر الگوی بخش کشاورزی 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏نابع
‏عنوان ‏ ‏ صفحه
‏نقش صادرات در اقتصاد ایران با تاکید بر الگوی بخش کشاورزی‏ 1
‏چكيده‏ 1
‏واژه ‏هاي ‏كليدي‏ 1
‏مقدمه‏ 2
‏گزارش ‏استاديار ‏گروه ‏اقتصاد ‏دانشگاه ‏بوعلي ‏سينا‏ 3
‏مدل‏ 4
‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏ايران‏ 6
‏نقش ‏عوامل ‏طرف ‏تقاضا ‏در ‏الگوي ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏ 7
‏اثر بخش ‏كشاورزي بر ‏رشد ‏صادرات ‏ 9
‏خلاصه ‏و ‏نتيجه ‏گيري‏ 13
‏منابع ‏و ‏مآخذ‏ 14
‏نقش صادرات در اقتصاد ایران با تاکید بر الگوی بخش کشاورزی
‏چكيده
‏اين ‏مقاله ‏به ‏بررسي ‏الگوي ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏با ‏توجه ‏به ‏عوامل ‏طرف ‏تقاضا ‏مي ‏پردازد . ‏در طرف ‏تقاضا ‏چهار ‏عامل ‏اصلي ‏وجود ‏دارد ‏كه ‏م ‏يتواند ‏الگوي ‏رشد ‏يك ‏بخش ‏يا ‏كشور ‏را ‏شكل ‏دهد. ‏اين عوامل ‏عبارتند ‏از ‏گسترش ‏بازار ‏داخلي، ‏گسترش ‏بازار ‏خارجي ‏يا ‏صادارت،
‏2
‏تغيير ‏در ‏تركيب ‏تقاضا براي ‏محصولات ‏داخلي ‏و ‏وارداتي ‏يا ‏جانشيني ‏واردات ‏و ‏تغيير ‏تكنولوژي . ‏از ‏طرف ‏ديگر ‏تأثير ‏صادرات بخش ‏هاي ‏مختلف ‏اقتصاد ‏بر ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏مورد ‏بررسي ‏قرار ‏گرفته ‏است . ‏نتايج ‏حاصله ‏نشان مي ‏دهد ‏كه ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏از ‏يك ‏طرف ‏عمدتًا ‏وابسته ‏به ‏بازار ‏داخلي ‏و ‏از ‏طرف ‏ديگر، ‏آن ‏قسمت از ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏كه ‏مّتكي ‏به ‏صادرات ‏است ‏عمدتًا ‏متأّثر ‏از ‏صادرات ‏بخشهايي ‏مانند ‏صنايع غذايي ‏و ‏نساجي ‏است.
‏واژه ‏هاي ‏كليدي:
‏بازار ‏داخلي، ‏گسترش ‏صادرات، ‏جانشيني ‏واردات، ‏تغيير ‏تكنولوژي، ‏رشد.
‏مقدمه
‏عوامل ‏تعيين ‏كننده ‏ي ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏يا ‏هر ‏بخش ‏ديگري ‏را ‏مي ‏توان ‏به ‏عوامل طرف ‏عرضه ‏و ‏تقاضا ‏تقسيم ‏بندي ‏كرد ‏كه ‏در ‏اين ‏مقاله ‏اثر ‏تغييرات ‏طرف ‏تقاضا ‏بر رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏بررسي ‏خواهد ‏شد. ‏تقاضا ‏و ‏تغييرات ‏آن ‏از ‏جمله ‏ي ‏عوامل ‏مهمي‏ ‏هستند ‏كه ‏منجر ‏به ‏شك ‏ل ‏گيري ‏الگوي ‏توليد ‏و ‏رشد ‏بخش ‏هاي ‏توليدي ‏مي ‏شوند‏.
‏3
‏گزارش ‏استاديار ‏گروه ‏اقتصاد ‏دانشگاه ‏بوعلي ‏سينا
‏طرف ‏تقاضا ‏را ‏مي ‏توان ‏به ‏عوامل ‏مختلفي ‏تجزيه ‏كر ‏د. ‏يكي ‏از ‏تقسيم ‏بندي ‏هايي ‏كه مي ‏تواند ‏مبناي ‏مناسبي ‏نيز ‏براي ‏بررسي ‏سياست ‏هاي ‏اقتصادي ‏كشور ‏باشد، ‏عبارت است ‏از : ‏١- ‏تغيير ‏در ‏تقاضاي ‏نهايي ‏داخلي ‏يا ‏تغيير ‏در ‏ظرفيت ‏بازار ‏داخلي ‏براي محصولات ‏نهايي ‏؛ ‏٢- ‏گسترش ‏صادرات ‏يا ‏گسترش ‏بازارهاي ‏خارجي، ‏٣- ‏تغيير ‏در تركيب ‏تقاضا ‏براي ‏محصولات ‏توليدي ‏داخل ‏و ‏محصولات ‏وارداتي ‏كه ‏موسوم ‏به سياست ‏جانشيني ‏واردات ‏است ‏؛ ‏و ‏٤- ‏تغيير ‏در ‏تكنولوژي ‏توليد ‏كه ‏به ‏صورت ‏تغيير در ‏مبادلات ‏بين ‏بخشي ‏يا ‏به ‏صورت ‏تغيير ‏در ‏تقاضاي ‏واسط ‏هاي ‏بيان ‏مي‏ ‏گردد.
‏در ‏بخش ‏دوم ‏اين ‏مقاله ‏به ‏بررسي ‏مدلي ‏مي ‏پردازيم ‏كه ‏بر ‏اساس ‏آن ‏مي ‏توان ‏در چهارچوب ‏جداول ‏داده – ‏ستاده ‏اثرات ‏اجزاي ‏تقاضا ‏را ‏بر ‏رشد ‏بخش ‏هاي ‏توليدي بررسي ‏كرد. ‏در ‏بخش ‏سوم، ‏مدل ‏مذكور ‏را ‏براي ‏اقتصاد ‏ايران ‏با ‏تأكيد ‏بر ‏بخش كشاورزي ‏به ‏كار ‏مي ‏بريم. ‏در ‏اين ‏بخش ‏نتايج ‏مربوط ‏به ‏بخش ‏كشاورزي ‏را ‏با ‏نتايجِ كل ‏كشور ‏مقايسه ‏م ‏يكنيم. ‏هم ‏چنين ‏اثر ‏صادارت ‏محصولات ‏مختلف ‏را ‏بر ‏رشد ‏بخش كشاورزي ‏محاسبه ‏خواهيم ‏كرد. ‏از ‏آن ‏جايي ‏كه ‏در ‏اين ‏مطالعه ‏از ‏جدول ‏داده – ‏ستاده استفاده ‏مي ‏شود، ‏از ‏جداول ‏داده – ‏ستاده ‏ي ‏سال ‏هاي ‏۱۳۶۵ ‏و ‏۱۳۷۳ ‏استفاده ‏مي ‏كنيم‏ ‏كه ‏داراي ‏ساختار ‏مشابهي ‏هستند. ‏هم ‏چنين ‏توجه ‏شود ‏آخرين ‏جدول ‏قابل ‏دسترس‏ ‏كشور ‏مربوط ‏به ‏سال ‏۱۳۷۳ ‏مي ‏باشد. ‏از ‏طرف ‏ديگر ‏اغلب ‏مطالعاتي ‏كه ‏در ‏كشورراجع ‏به ‏رشد ‏صورت ‏م ‏يگيرد، ‏عمدتًا ‏مبتني ‏بر ‏رو ‏شهاي ‏اقتصاد ‏سنجي ‏هستند ‏ومعمو ‏ً ‏لا ‏از ‏جدول ‏داده – ‏ستاده ‏و ‏به ‏ويژه ‏شيوه ‏اي ‏كه ‏در ‏اين ‏مقاله ‏به ‏كار ‏گرفته ‏شده‏ ‏است، ‏كمتر ‏استفاده ‏مي ‏شود. ‏در ‏حالي ‏كه ‏استفاده ‏از ‏جدول ‏داده – ‏ستاده ‏براي ‏تجزيه ‏ي‏ ‏عوامل ‏تعيين
‏4
‏كننده ‏ي ‏رشد، ‏در ‏مطالعات ‏خارجي ‏بسيار ‏چشم ‏گير ‏است. ‏از ‏جمله ‏ي ‏مهم ‏ترين،‏(Albala, ‏كارهايي ‏كه ‏م ‏يتوان ‏به ‏آ ‏نها ‏اشاره ‏كرد، ‏مطالعاتي ‏از ‏قبيل ‏البالا ) 1991‏هستند (Fujita, ‏و ‏فوجيتا ( 1991 )Duchin, ‏دوچين ( 1988 )Fotela, ‏فوتلا ( 1989
‏كه ‏به ‏تجزيه ‏عوامل ‏طرف ‏تقاضا ‏و ‏تأثير ‏آن ‏بر ‏رشد ‏اقتصادي ‏مي‏ ‏پردازند.
‏مدل
‏به ‏منظور ‏بررسي ‏نقش ‏عوامل ‏طرف ‏تقاضا ‏بر ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏از ‏مد ‏ل ‏هاي‏ ‏داده – ‏ستاده ‏استفاده ‏مي ‏كنيم. ‏اين ‏الگوها ‏معمو ‏ً ‏لا ‏اثرات ‏مستقيم ‏و ‏غيرمستقيم ‏تغييرات‏ ‏يك ‏بخش ‏را ‏بر ‏بخش ‏هاي ‏ديگر ‏اندازه ‏گيري ‏مي ‏كنند. ‏توجه ‏شود ‏كه ‏در ‏ا ‏ين ‏مدل، ‏به‏ ‏عنوان ‏مثال ‏در ‏رابطه ‏با ‏اثر ‏صادرات ‏بر ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏هم ‏اثر ‏مستقيم‏ ‏صادرات ‏محصولات ‏كشاورزي ‏را ‏بر ‏روي ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏نشان ‏م ‏ي ‏دهد ‏و ‏هم‏ ‏اثر ‏غيرمستقيم ‏آن ‏را )‏كه ‏موجب ‏تغيير ‏در ‏بخش ‏هاي ‏ديگر ‏شده ‏و ‏آن ‏بخش ‏ها ‏نيز ‏با‏ ‏بخش ‏كشاوزري ‏در ‏ارتباط ‏هستند ( ‏نشان ‏مي ‏دهد. ‏از ‏طرف ‏ديگر ‏اثر ‏صادارتِ ‏ساير‏ ‏بخش ‏ها ‏بر ‏بخش ‏كشاورزي ‏را ‏نيز ‏نشان ‏مي ‏دهد. ‏به ‏عنوان ‏مثال ‏صادرات ‏محصولات‏ ‏صنايع ‏غذايي ‏تأثير ‏جدّي ‏بر ‏رشد ‏بخش ‏كشاورزي ‏دارد، ‏زيرا ‏مواد ‏اوليه ‏ي ‏آن ‏بايستي‏ ‏از ‏بخش ‏كشاورزي ‏تأمين ‏گردد.
‏حال ‏يكي ‏از ‏روابط ‏اساسي ‏جدول ‏داده – ‏ستاده ‏را ‏در ‏نظر ‏بگيريد ‏كه ‏معمو ‏ً ‏لا ‏در‏ ‏مطالعات ‏كاربردي ‏از ‏آن ‏استفاده ‏مي ‏شود. ‏اين ‏معادله ‏بيان ‏كننده ‏ي ‏توزيع ‏محصولات‏ ‏ام ‏بين ‏تقاضاي ‏واسطه ‏اي ‏و ‏تقاضاي ‏نهايي ‏است:
xi ‏تقاضاي ‏نهايي ‏براي ‏محصولات ‏آن ‏است yi ‏ام ‏و i ‏توليد ‏كل ‏بخش xi ‏كه‏ ‏ام ‏م ‏ي ‏باشد ‏كه ‏با ‏استفاده ‏از ‏ضرايب i ‏ام ‏از ‏محصولات ‏بخش j ‏واسطه ‏اي ‏بخش‏ ‏مي ‏توان ‏آن ‏را ‏به ‏صورت ‏زير ‏نوشت:
‏فرم ‏ماتريسي ‏معادل ‏هي ‏( ‏۲‏) ‏عبارت ‏است ‏از: X = AX +Y ‏(‏۳ (‏نيز ‏ماتريس ‏ضرايب A ‏به ‏ترتيب ‏بردار ‏توليد ‏كل ‏و ‏بردار ‏تقاضاي ‏نهايي ‏و Y ‏و X ‏كه‏ ‏فني ‏است . ‏حال ‏معادله ‏ي ‏( ‏۳‏) ‏را ‏به ‏تبعيت ‏از ‏فوجيتا‏( ‏۱۹۹۱ ‏) ‏به ‏گون ‏هاي ‏مي ‏نويسيم ‏كه‏ ‏از ‏طريق ‏آن ‏بتوان ‏اثر ‏اجزاي ‏تقاضاي ‏نهايي ‏را ‏بر ‏توليد ‏بررسي ‏كرد . ‏بدين ‏منظور‏ ‏به ‏ترتيب M ‏و E ‏مي ‏توان ‏نوشت ‏كه Y=D+E-M ‏ابتدا ‏تقاضاي ‏نهايي ‏را ‏به ‏صورت‏ ‏نيز ‏تقاضاي ‏نهايي ‏داخلي ‏است ‏كه ‏شامل D .