دانلود مقاله در مورد خاک شناسی 92 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 88 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏1
‏اولين طبقه بندي خاك را داكوچايوف انجام داد كه اين دانشمند معروف است به پدر خاكشناسي.
‏شروع كننده و اوليت عامل هواديدگي باران است كه با نفوذ باران در شكافها باعث بازشدن صخره ها و خورده شدن آنها مي شود و وقتي با باد همراه شد اين خوردگي بيشتر مي شود و در اين حالت درروي صخره ها يك لايه نازك خاك متولد مي شود كه اين خاك ابتدايي ترين خاك است و اصطلاحاً خاك در جا است يعني در همان بستر متولد شده.
‏عوامل هواديدگي خاك:
‏باران
‏يخ زدگي يا آب شدن
‏باد
‏اقليم روي خاك يك منطقه تاثير مي گذارد.
‏عوامل خاكسازي
‏سنگ مادر 2- اقليم يا آب و هوا 3- پستي و بلندي 4- زمان 5- موجودات زنده
‏ريني از دانشجويان داكوچايوف بود كه عوامل بالا را عوامل خاك سازي نام نهاد.
‏خاك:‏ محيطي است يا به عبارت ديگر پوستة نازك سطح خشكيهاي زمين را گويند كه بر اساس عوامل اقليمي برروي سنگ مادر و بر اساس پستي و بلندي در طول زمان به وجود مي آيد و موجودات زنده در آن نقش دارند.
Pedology‏ خاك:‏ هدف اين گروه اين بود كه خاك را به عنوان موجود غيرزنده طبقه بندي مي كنند.
‏ادافولوژي: ‏شاخه اي ديگر از علم خاك شناسي است كه به رابطه آب و خاك و گياه مي پردازد.
‏از نظر اين گروه خاك موجودي است زنده كه به عنوان تكيه گاهي براي گياه و محلي است براي تغذيه و جذب آب براي گياه هم مي باشد. خاك سطحي ترين پوستة قشر زمين است.
‏1
‏2
‏تفاوت خاكشناسي و زمين شناسي: ‏در خاك شناسي فقط 200‏ متر سطح زمين مورد بررسي قرار مي گيرد و از آن به پايين مخصوص زمين شناسي.
‏براي شناخت خاك (شناخت لايه خاك) لازم است حفره اي حفر كنيم كه به آن پروفيل يا نيم رخ گويند. همه خاكها يك نوع پروفيل ندارند.
‏شرايط پروفيل: ‏اعلام محيط بررسي خاك از نوع سايه بودن يا زير خورشيد بودن و حتماً بايد در آفتاب باشد.
‏1- در نيمكره شمالي پروفيل را طوري مي زنيم كه يكي از ديواره هاي پروفيل به سمت خورشيد باشد و همچنين نيم كره جنوبي. ابعاد پروفيل 2m‏ طول 1m‏ عرض 1.5m‏ تا 2m‏ متر ارتفاع كه ارتفاع پروفيل بستگي به منطقه فعال ريشه در چه منطقه يا قرار دارد يعني ريشه گياه چه مقدار رشد مي كند.
‏به هر لايه كه روي هم قرار گرفته افق گفته مي شود. عوامل تمايز افقها: 1- رنگ 2- ريزي و درشتي ذرات كه به آن بافت خاك گويند. 3- ترتيب قررار گرفتن يا طرز قرار گرفتن ذرات آن كه به ساختمان خاك معروف است.
Pedon‏ پدون: كوچكترين واحد حجمي يك خاك كه تمام خصوصيات آن خاك را داراست گويند. و به حفره اي كه وقتي پدون را درمي آوريم پروفيل گويند.
Poly Pedon‏: به مجموعة چند پدون پلي پدون گويند.
‏خاك از سه فاز مختلف تشكيل شده
‏فاز جامد
‏فاز معدني (مواد معدني)
‏فاز آلي (مواد آلي)
‏در يك خاك نرمال فاز جامد %50‏ آنرا تشكيل مي دهد كه %5‏ آن مواد آلي، %45‏ مواد معدني است.‏
‏2- فاز مايع %25‏ تا %30‏ آب
‏3- فاز هوا كه %25‏ تا %30‏ را تشكيل مي دهد.
‏1
‏3
‏اگر فاز مايع زياد شود فاز هوا كم مي شود و اگر فاز هوا زياد شود فاز مايع كم مي شود و فاز جامد هميشه ثابت است. بين رطوبت هوا و رطوبت خاك يك تعادل برقرار است. و همچنين در ميزان ازت خاك و هوا. تنها مورد متفاوت در ميزان Co2‏ و اكسيژن خاك و هوا است كه اكسيژن خاك كمتر از اكسيژن هواست.
‏املاحي كه در آب داخل خاك است بيشتر از املاح آب سطح زمين است.
‏مواد معدني در خاك خصوصيات فيزيكي خاك را كنترل مي كند.
‏مواد معدني در خاك سه گروه هستند1- شن(sand)‏ 2- سيلت(silt)‏3-رس(clay)
‏خاك مورد بحث ما خاكي است كه قطر ذرات آن كمتر از 2mm ‏ است. و به دليل وجود هدفهاي متفاوت ميزان مواد معدني خاك و طبقه بندي آنها متفاوت است.
3‏ طبقه بندي وجود دارد 1- آمريكايي 2- بين المللي 3- اروپايي.
‏در آمريكايي بيشتر به اندازه شن توجه شده است.
‏در بين المللي به هر سه ذره خاك توجه شده است.
‏به درصد نسبي ذرات تشكيل دهنده خاك (شن، سيلت، رس) بافت خاك گويند و بافت براي هر نوع خاك متفاوت است.
‏افق آلي:‏ ميزان مواد آلي در اينجا زياد است يا افق O‏ (Organic)‏ بعد از اين افق، افق A‏ است.
‏سطحي ترين افق در خاك افق O‏ است كه محل تجمع مواد آلي و نسبت به افقهاي زيرين پررنگ تر است به خاطر وجود مواد آلي. افق بعدي افق A‏ است كه مخلوط مواد معدني و آلي است. يك افق معدني است و رنگ آن از بقيه افقهاي پايين تر و تيره تر است ولي از افق O‏ روشن تر است. محل توسعه ريشه فعال گياه در افق A‏ مي باشد. بيشترين جذب گياه در افق A‏ انجام مي دهد. بيشترين عمليات كشاورزي و خاك ورزي در افق A‏ انجام مي‌شود. به اين افق كه محل توسعه ريشه است و عمليات كشاورزي در آن انجام مي شود افق سطح الارض Top Soil‏ ناميده مي شود.
‏1
‏4
‏افق B‏ زير افق A‏ قرار دارد و محل رسوب موادي است كه از افق A‏ آمده و يك افق رسوب شده Illuvial‏ گفته مي شود. افق B‏ جداي از افق A‏ است و جايي است كه عمليات كشاورزي انجام نمي شود ولي استثناً در هنگام subsoiler‏ انجام مي شود. اگر رسوب املاح از افق A‏ به افق B‏ متوالي انجام شود و تمام املاح افق A‏ شسته شود افق جديدي بنام افق E‏، تشكيل مي شود و Elluvial‏ ناميده مي‌شود كه بين افق A‏ و B‏ قرار دارد و از همه روشنتر است.
‏در منطقه B‏ توسعه ريشه وجود ندارد و كم است.
‏بعد از افق B‏ افق C‏ است.
‏اگر خاك در جا تشكيل شده باشد و جنس خاك با سنگ زيرين يكسان باشد آن سنگ مادر P‏ است و اگر مشابه نباشد سنگ بستر R‏ است.
‏هرچه لايه هاي عميق تر باشد نشان دهندة عمر بالاي خاك است.
‏در منطقه O‏ و A‏ هوازدگي شيميايي زياد است و در منطقه C‏ و P‏ يا R‏ هوازدگي فيزيكي زياد است. افقهاي تحت الارض افقهايي است كه عمليات كشاورزي و رشد ريشه در آن انجام نمي شود. در بعضي اوقات افق B‏ و C‏ افق تحت الارض ناميده مي‌شود كه بستگي به ضخامت لايه هاي زمين دارد.
‏اولين مشخصه شناخت خاكها و افقها: 1- رنگ است 2- ريزي و درشتي به عنوان بافت خاك 3- طرز قرار گرفتن اجزاء (ساختمان خاك).
‏ذرات خاك نرم از 2 ميلي متر كمتر است.
‏سه جزء تشكيل دهنده خاك (رس clay‏، سيلت silt‏، شن sand‏)
‏طبقه بندي آمريكا
USDA
‏بين المللي
Sand
‏خيلي درشت mm2-1
—–
‏درشت 1-0.5
2-0.2
‏متوسط 0.5-0.25
—–
‏ريز 0.25-0.1
0.2-0.02
‏خيلي ريز 0.1-0.05
—–
Silt
0.05-0.002
0.02-0.002
‏رس clay
0.002>
0.002>