تحقیق جنگ جهاني در دوره ظهور 63 ص ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 75 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏در اصل عبارت شده است و شايد معناي المحجه كه در عبارت آمده است محل اجتماع كاروانهاي حج, در زمان اميرمومنان(ع) و يا نام محلي باشد كه در آنجا درفش‏‌‏هاي هيئت‏‌‏ها و نمايندگان, براي ورود به اردوگاه وي و يا ملاقات با آن حضرت اجتماع مي‏‌‏كنند.
‏و عبارت “در آن روز بين شرق و غرب سه هزار هزار كشته مي‏‌‏شوند” يعني سه ميليون نفر و اينكه كلمه (هزار) را بين پرانتز گذارديم بدين جهت است كه آن كلمه, در روايت ديگري در بحارج 52 ص 274 وارد شده بود, و شايد هم آن كلمه از روايت افتاده باشد, البته اين بدين معني نيست كه قربانيان جنگ جهاني سه ميليون نفر خواهد بود, بلكه اين تعداد, كشته‏‌‏هاي آن روز و يا مقطع ديگري خواهد بود و اين يك مرحله از مراحل جنگ و آخرين آنهاست و قبلا ذكر شد كه مجموع خسارتهاي جاني جنگ و مرض طاعون كه قبل از آن جنگ, شيوع پيدا مي‏‌‏كند به دو سوم ساكنان جهان بالغ مي‏‌‏گردد. و در روايتي ديگر پنج هفتم جمعيت جهان, چنانكه از امام صادق(ع) روايت شده است كه فرمود:
‏”پيشاپيش قائم دو نوع مرگ وجود دارد يكي مرگ سرخ و ديگري مرگ سفيد, تا از هر هفت نفر 5 نفر از بين بروند” ‏. بحارج 52 ص 207.
‏و در برخي از روايات, نه دهم مردم آمده …, البته گاهي اختلاف روايات, بعلت تفاوت منطقه‏‌‏ها و يا علل ديگري است اما بهرحال خسارتهاي مسلمانان در اين جنگ, اندك بوده و يا قابل ذكر نبوده است.
‏خلاصه كلام اينكه:
‏روايات شريفه دلالت دارند كه ترس و وحشت, اندكي قبل از ظهور و يا در سال ظهور آن حضرت, جهان را فرا مي‏‌‏گيرد و خسارتهاي سنگين و خورد كننده‏‌‏اي بر مردم و بطور كلي بر غيرمسلمانها وارد خواهد شد و اين را مي‏‌‏توان به جنگ عمومي و وسائل پيشرفته و نابودكننده آن, كه باعث ترس و وحشت همه مردم مي
‏‌‏شود, تاويل و تفسير نمود, چون اگر روش اين جنگ بنحو كلاسيك بود, رعب و وحشت آن به اين اندازه كه روايات توصيف كرده‏‌‏اند فراگير نبود و يا دست كم يك قسمت و يا منقطه‏‌‏هاي بيشتري وجود داشت مشمول اين ترس و وحشت و قتل و كشتار نمي‏‌‏گرديد.
‏اما روايات و قرينه‏‌‏هايي وجود دارد كه تفسير آن را به موجي از جنگ‏‌‏هاي منطقه‏‌‏اي ترجيح مي‏‌‏دهد, مخصوصاً با تعبيري كه از امام باقر(ع) در مورد ظهور وارد شده است كه فرمود: “و جنگها در زمين زياد مي‏‌‏شود” و اين تصريح مي‏‌‏كند كه آنها جنگ‏‌‏هاي متعددي در همان سال هستند, بنابراين جمع بين اين روايت و روايتهايي كه بيانگر اختلاف و جنگ بين اهل شرق و غرب مي‏‌‏باشد, اين است كه اين نبردها بصورت جنگهاي منطقه‏‌‏اي بين آنان ايجاد مي‏‌‏شود و جنبه ويرانگري آن متمركز در غرب مي‏‌‏باشد.
* * *
‏اما زمان اين جنگ, آنچه كه از روايات استفاده مي‏‌‏شود آنست كه زمان آن بسيار نزديك به ظهور حضرت مهدي(ع) مثلا در همان سال ظهور خواهد بود … و اگر بخواهيم بين روايتي كه اين جنگ و صفات آن را بيان كرده است جمع كنيم بهتر است بگوئيم جنگ, طي چند مرحله خواهد شد, زيرا اين جنگ اندكي قبل از ظهور حضرت آغاز, و سپس بقيه مراحل آن بعد از نهضت ظهور آن بزرگوار خواهد بود. و آزادسازي حجاز بدست آن حضرت, در اثناء آن جنگ مي‏‌‏باشد, سپس آن جنگ بعد از فتح عراق پايان مي‏‌‏پذيرد. و نبرد حضرت با روس‏‌‏ها و يا با بقاياي آنها بعد از جنگ جهاني خواهد بود, زيرا در روايت آمده بود كه نخستين نيرويي را كه حضرت تدارك مي‏‌‏بينند به نبرد با تركان (روسها) اعزام نموده و آنها را نابود مي‏‌‏كند.
‏اما اگر رواياتي را كه در مورد اين جنگ وارد شده است به جنگ هسته‏‌‏اي گسترده‏‌‏اي تفسير كنيم و به آنچه كه امروزه رسانه‏‌‏ها درباره چنين جنگي, قلمفرسائي مي‏‌‏كنند توجه كنيم, بايد بگوئيم كه مدت اين جنگ بسيار كوتاه و آنطور كه مي
‏‌‏گويند شايد بيش از يكماه نيانجامد. والله العالم.
‏
‏ايرانيان و نقش آنان در دوران ظهور
‏قبل از پيروزي انقلاب اسلامي ايران, كشور ايران در تصور غربيها پايگاهي حياتي, آنهم در مرز شوروي و در قلب جهان اسلام بحساب مي‏‌‏آمد و از ديدگاه مسلمانها كشوري اسلامي و اصيل بشمار مي‏‌‏رفت كه “شاه” سرسپرده غرب و هم‏‌‏پيمان اسرائيل بر آن حكومت مي‏‌‏كرد و براي خوش خدمتي به اربابانش, كشورش را دربست در اختيار و خدمت آنان قرار داده بود.
‏علاوه بر آنچه كه در تصور ديگران بود, در ذهن يك فرد شيعه مانند من, كشوري بود كه در آن مرقد مطهر حضرت امام رضا(ع) و حوزه علميه قم وجود داشت و كشوري داراي تاريخي اصيل و ريشه‏‌‏دار در تشيع و علماء و انديشمندان شيعه و تاليفات گرنبها, زمانيكه به روايات وارده در خصوص مدح و ستايش ايرانيان برمي‏‌‏خوريم و آنها را بررسي مي‏‌‏كنيم. بيكديگر مي‏‌‏گوئيم: اين روايات مانند روايتهايي است كه مدح و ستايش و يا مذمت گروهها و قبيله‏‌‏ها و بعضي كشورها را دربر دارد, نمي‏‌‏تواند بدون اشكال باشد … گرچه اين روايات صحيح و درست مي‏‌‏باشند, اما مربوط به تاريخ گذشته و احوال مختلف ملتهاي صدر اسلامي و قرنهاي اوليه آن است ..