تحقیق اخلاق ورزشی و خصوصیات یک ورزشکار

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 27 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏اخلاق ورزشی و خصوصیات یک ورزشکار
‏مسلمان‏ ‏ایمان: اولین خصوصیت یک ورزشکار مسلمان، ‏ایمان و تقوای اوست. نیرومند بودن به تنهایی از نظر اسلام ارزشی ندارد.
‏ایمان: اولین خصوصیت یک ورزشکار مسلمان، ایمان و تقوای اوست. نیرومند بودن به ‏تنهایی از نظر اسلام ارزشی ندارد.
‏آن چه معیار ارزش است، تقوا است. خداوند ‏متعال در قرآن کریم می فرماید:
“‏انّ اکرمکم عندالله اتقیلکم؛
‏گرامی ترین ‏شما نزد خدا، پرهیزکارترین شماست.”
‏البته انسان پرهیزکار و با ایمان، هر چه قوی تر و نیرومندتر باشد، بهتر است، اما ‏قوی بودن به تنهایی کافی نبوده و ملاک ارزش نخواهد بود؛ از این رو در حدیث نبوی می ‏خوانیم:
“‏المومن القوی خیر و احب من المومن ضّعیف؛
‏شخص با ایمان قوی و ‏نیرومند، از شخص با ایمان ضعیف بهتر و دوست داشتنی تر است.”
‏در این حدیث، ابتدا ‏کلمه “المومن” آورده شده و سپس کلمه “القوی” یا “الضّعیف”، و انسان با ایمان با یک ‏انسان با ایمان دیگر مقایسه شده است، نه با یک انسان فاقد ایمان، زیرا انسان فاقد ‏ایمان، ارزشی ندارد.
‏نکته جالب توجه، این که انسان با ایمان اگر نیرومند و سالم ‏باشد، می توند منشا آثار خیر بیش تری باشد و حتی بهتر و بیش تر عبادت کند و یا جهاد
‏2
‏نماید. در این جا توجه شما را به قسمتی از رهنمودهای امام خمینی (ره) در این خصوص ‏جلب می نمایم:
“‏آن چه که پشتوانه ملت است، پشتوانه اسلام است. آن مردهای با ‏ایمان هستند، ورزش کاران با ایمان هستند، روحانی با ایمان و دانشگاهی با ایمان و … ‏این ها می توانند پشتوانه یک ملت باشند و نگذارند دست های خائنانه کسانی که گاه ‏می خواهند همه چیز ما را ببرند، قدرت مادّی ما، قدرت معنوی ما را از بین ‏ببرند.”
‏ایشان در ضمن بیان وظیفه ورزش کاران فرمودند:
‏ورزش کاران دو وظیفه دارند: ‏یکی ورزش جسمانی برای قوه پیدا کردن و قدرت پیدا کردن … یکی هم پرورش روحانی، که ‏اگر پرورش روحانی در انسان پیدا بشود، آن وقت قدرت جسمانی اش مضاعف می شود. شما ‏کوشش کنید که آن قدرت را هم که قدرت الهی است، قدرت هم به برکت اسلام و به برکت ‏مولا امیرالمومنین
‏علیه السلام در شما پیدا شود. که یک مرد روحانی قوی و جسمانی قوی ‏بشوید، که هم جانب روحتان قوی باشد و هم جانب جسمتان قوی باشد.”
2- ‏امین بودن: ‏ورزش کار مسلمان باید امین باشد. در مواردی از آیات قرآنی، “قوی بودن” با “امین ‏بودن” قرین شده و گویا مکمّل یکدیگر دانسته شده اند.
‏3
‏یکی از آن موارد، داستان ‏حضرت موسی علیه السلام و دختران حضرت شعیب علیه السلام است.
‏وقتی “صفورا”، دختر حضرت شعیب علیه السلام می خواهد حضرت موسی علیه السلام را ‏برای استخدام شدن به پدر خود پیش نهاد کند، به دو ویژگی مثبت وی اشاره نموده و می ‏گوید:
“‏یا ابت استاجره انّ خیر من استاجرت القوی الامین؛
‏پدرجان! موسی را ‏استخدام نما، زیرا بهترین کسی که می توانی استخدام کنی، کسی است که قوی و امین ‏باشد.”
‏به طور کلی اگر کسی قوی باشد، ولی امین نباشد، از کسی که ضعیف است، ولی ‏او هم امین است، خطرناک تر خواهد بود.
‏مورد دیگر، داستان حضرت سلیمان و بلقیس ‏است. آن جا که حضرت سلیمان می خواهد به سرعت تخت بلقیس را از سرزمین سبا به کاخ خود ‏بیاورد، می گوید: کدام یک از شما درباریان، تخت بلقیس را قبل از آن که تسلیم امر من ‏شوند، نزد من خواهد آورد؟ عفریتی از جن می گوید:
“‏انا اتیک به قبل ان تقوم من ‏مقامک؛
‏من پیش از این که از جایت بلند شوی، آن را نزد خواهم آورد.”
‏و آن ‏گاه اضافه می کند:
“‏و انی علیه لقوی امین؛
‏و من بر این کار، قوی و امین ‏هستم.”
‏5
‏و بدین ترتیب، خود را قوی و امین معرفی نموده و قوّت را در کنار امانت ‏به کار می برد.
3- ‏دانش و بینش: ورزشکار مسلمان باید دارای دانش و بینش وسیع ‏باشد. ورزش کار مسلمان، همچنان که از نظر جسمی، قوی و نیرومند است، از جهت علمی نیز ‏باید توانا و نیرومند باشد. متاسفانه اکثر ورزش کاران مسلمان، از این نکته غافل
‏بوده و هنگامی که وارد گود ورزش می شوند، درس، بحث، مطالعه و تحقیق را کنار می ‏گذارند. نیرومندی بدنی و علمی برای یک انسان، بسان دو بال برای یک پرنده اند. پرنده ‏هنگامی می تواند اوج گیرد که دو بال نیرومند داشته باشد، و داشتن یک بال- هر چند ‏قوی و نیرومند- برای او کافی نیست. در قرآن حکیم، در این خصوص چنین می خوانیم:
“‏وزاده بسطة فی العلم و الجسم؛
‏و او را [طالوت را] در دانش و قوت جسم فزونی ‏بخشیده است.”
‏در باره حضرت داوود علیه السلام نیز که جوانی نیرومند و با ایمان ‏بوده و به همین مناسبت توانسته بود بزرگ ترین رهبر کافران را به قتل رساند، می ‏فرماید:
“‏و قتل داوود جالوت و اتاه الله الملک و الحکمة و علّمه ممّا یشاء؛
‏و “داوود”، “جالوت” را کشت، و خداوند حکومت و دانش را به او بخشید، و از آن چه ‏می خواست به او تعلیم داد.”